Sardara123
SPNer
- Jan 9, 2008
- 400
- 7
Above lines are from a fellow member's post. It made me think a lot more clearly about the issue of expressing myself. I always had hard time expressing the same, but Yograj Ji said it very clearly. There is no difference between God and Guru, infact no difference anywhere at all. One needs to reach a point- Sabh Gobind hai.
Respecting our Guru is one initial step for a Sikh. It starts our relationship with our Guru. If we dont have any respect, we will not be able to believe His words. In Sikhism, all we need to do is FOLLOW GURU without ifs, buts and because, total surrender is needed.
English Translation(source:SikhiToTheMax):
Dhanaasaree, Fourth Mehl:
All the Sikhs and servants come to worship and adore You; they sing the sublime Bani of the Lord, Har, Har.
Their singing and listening is approved by the Lord; they accept the Order of the True Guru as True, totally True. ||1||
Chant the Lord's Praises, O Siblings of Destiny; the Lord is the sacred shrine of pilgrimage in the terrifying world-ocean.
They alone are praised in the Court of the Lord, O Saints, who know and understand the Lord's sermon. ||Pause||
He Himself is the Guru, and He Himself is the disciple; the Lord God Himself plays His wondrous games.
O servant Nanak, he alone merges with the Lord, whom the Lord Himself merges; all the others are forsaken, but the Lord loves him. ||2||5||11||
source: SikhiToTheMax
Punjabi Translaton(GuruGranthDarpan):
ਹੇ ਭਾਈ! ਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰ ਤੋਂ ਪਾਰ ਲੰਘਾਣ ਵਾਲੇ (ਗੁਰੂ-) ਤੀਰਥ ਦੀ ਸਰਨ ਪੈ ਕੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਿਆ ਕਰੋ। ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਚੰਗੀ ਸੋਭਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਨਾਲ ਡੂੰਘੀ ਸਾਂਝ ਪਾਈ ਹੈ।ਰਹਾਉ।
ਹੇ ਭਾਈ! ਸੇਵਕ (ਅਖਵਾਣ ਵਾਲੇ) ਸਿੱਖ (ਅਖਵਾਣ ਵਾਲੇ) ਸਾਰੇ (ਗੁਰੂ-ਦਰ ਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ) ਪੂਜਾ-ਭਗਤੀ ਕਰਨ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ, ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਗੁਰਬਾਣੀ ਗਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਉਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦਾ ਬਾਣੀ ਗਾਉਣਾ ਅਤੇ ਸੁਣਨਾ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ ਜਾਣ ਕੇ ਉਸ ਉਤੇ ਅਮਲ ਕੀਤਾ ਹੈ।੧।
ਹੇ ਭਾਈ! ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਗੁਰੂ ਹੈ, ਆਪ ਹੀ ਸਿੱਖ ਹੈ, ਪ੍ਰਭੂ ਆਪ ਹੀ ਅਚਰਜ ਤਮਾਸ਼ੇ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਹੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ! ਉਹੀ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਰਮਾਤਮਾ ਆਪ ਮਿਲਾਂਦਾ ਹੈ। ਹੇ ਭਾਈ! ਹੋਰ ਸਾਰਾ (ਆਸਰਾ-ਪਰਨਾ) ਛੱਡ (ਗੁਰੂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਵਿਚ ਤੁਰ ਕੇ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਕਰਿਆ ਕਰ) ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਉਹ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ ਹੀ ਪਿਆਰੀ ਲੱਗਦੀ ਹੈ।੨।੫।੧੧।
source: http://www.gurugranthdarpan.com/darpan2/0669.html
Guru Shabad:
DnwsrI mhlw 4 ]
syvk isK pUjx siB Awvih siB gwvih hir hir aUqm bwnI ]
gwivAw suixAw iqn kw hir Qwie pwvY ijn siqgur kI AwigAw siq siq kir mwnI ]1]
bolhu BweI hir kIriq hir Bvjl qIriQ ]
hir dir iqn kI aUqm bwq hY sMqhu hir kQw ijn jnhu jwnI ] rhwau ]
Awpy guru cylw hY Awpy Awpy hir pRBu coj ivfwnI ]
jn nwnk Awip imlwey soeI hir imlsI Avr sB iqAwig Ehw hir BwnI ]2]5]11]
