To be restless to meet Guru and the Creator
It is amazing how a longing to meet the Guru and the Almighty is expressed in the following Guru Shabad, it is the longing that steers the heart to the goal, it is the longing that procures due attention needed to fulfill its set up goal. With such high gravity of longing, Fifth Nanak pens down all emotions bottled up while walking on a longing triggered- path to see Guru and the Almighty Saint. Lets us enjoy with Guru how it is felt to be restless to see Him and His medium and how does this longing leads to satisfaction of something within which is in restlessness state.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਤਾਈ ॥ ਬਿਲਪ ਕਰੇ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਕੀ ਨਿਆਈ ॥ ਤ੍ਰਿਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਦਰਸਨ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥
Mājẖ mėhlā 5 cẖa▫upḏe gẖar 1. Merā man locẖai gur ḏarsan ṯā▫ī. Bilap kare cẖāṯrik kī ni▫ā▫ī. Ŧarikẖā na uṯrai sāʼnṯ na āvai bin ḏarsan sanṯ pi▫āre jī▫o. ||1||
Raag Majh, Bani of Fifth Nanak, Couplets,First House
In essence: I long to have Guru Sight, in longing of seeing Guru, my mind bewails like a thirsty song bird. In this situation, I have no peace at heart and my thirsty mind remains unquenched due to not having sight of my beloved Saint Guru.
To know how swear is the longing; look at the metaphors used by Guru ji here. There is no peace, all is distracting misery loaded- shows around the soul, and it becomes restless like a thirsty cuckoo. Seeing Guru here is not a habit but a need loaded with sincere emotions. How does one become restless to see Guru? It is a simple realized truth which most of us lack. The reason behind the restlessness is an experienced fact and that is Guru’s miracle-filled enlightenment that pours the peace in to the heart. Look at our own longing for the Guru and the Almighty! We want to see Guru so we go to Gurdawara to see the Guru literally and we come back without any change with in us. Have we seen the Guru? If yes why is our behavior not changed? Why? Answer is “no we haven’t” because our minds are filled with other longings too. Seeing Guru has become our habit and habit doesn’t need any special attention. Guru says that without seeing Guru Saint, there is no peace and no sleep. Look at ourselves; we enjoy deep sound sleep every day without having any awareness of Guru Shabad. Guru talks about true longing and we enjoy habitual longing.
ਗੁਰੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮੇਰਾ ਮਨ ਬੜੀ ਤਾਂਘ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਪਪੀਹਾ ਸ੍ਵਾਂਤੀ ਬੂੰਦ ਲਈ ਤਰਲੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ) ਪਪੀਹੇ ਵਾਂਗ (ਮੇਰਾ ਮਨ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਲਈ) ਤਰਲੇ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਿਆਰੇ ਸੰਤ-ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਦਰਸਨ ਦੀ ਮੇਰੀ ਆਤਮਕ) ਤ੍ਰੇਹ ਮਿਟਦੀ ਨਹੀਂ, ਮੇਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਧੀਰਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।੧।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਜੀਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī jī▫o gẖol gẖumā▫ī gur ḏarsan sanṯ pi▫āre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to the sight of beloved Saint Guru. (Pause)
Seeing Guru brings peace in heart and that is the reason, the mind feels indebted to Guru repeatedly. It is an utter sincere feeling of gratitude towards Guru. Seeing Guru is just not having glance of Guru, it goes a way deep into the soul. It becomes vital.
ਮੈਂ ਪਿਆਰੇ ਸੰਤ-ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਸਦਕੇ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।
ਤੇਰਾ ਮੁਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਜੀਉ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ॥ ਚਿਰੁ ਹੋਆ ਦੇਖੇ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥ ਧੰਨੁ ਸੁ ਦੇਸੁ ਜਹਾ ਤੂੰ ਵਸਿਆ ਮੇਰੇ ਸਜਣ ਮੀਤ ਮੁਰਾਰੇ ਜੀਉ ॥੨॥
Ŧerā mukẖ suhāvā jī▫o sahj ḏẖun baṇī. Cẖir ho▫ā ḏekẖe sāringpāṇī. Ḏẖan so ḏes jahā ṯūʼn vasi▫ā mere sajaṇ mīṯ murāre jī▫o. ||2||
In essence: Your beautiful face infuses peace within me and the sound of your words of praise of the Creator sends me in equipoise. It has been ages since I saw you Oh Almighty! Blessed is the place (heart) where you dwell in oh my dear Creator.
Note. Some translators interpret “sarangpani as “song bird” it doesn’t sound correct, following examples explicitly defines its meaning as the Almighty
1 ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥(SGGS1076)
Ŧithai har ḏẖi▫ā▫ī▫ai sāringpāṇī.
there he should meditate on the Lord of the Universe.
ਮਃ 5
2. ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥(SGGS1259)
Āpe ḏa▫i▫ā kare sukẖ▫ḏāṯa japī▫ai sāringpāṇī. ||3||
When the Giver of peace grants His Grace, the mortal being meditates on the Lord, the Life of the Universe. ||3||
ਮਃ 3
In all aspect, Guru is beautiful, Guru is pious and his divine words energize the soul to love the Lord because they convey true praise of Him. That is the wondrous part Guru plays. That is why the Guru and his advice are beautiful and through them the soul goes in equipoise. When mind is not centered at Guru, mind becomes toy in the hands of Maya. The absence of Guru in life leaves soul in miseries. Guru’s Sanctuary is missed dearly by those who have awareness of the Guru and his guidance. Since it has been a long time being in Guru Sanctuary; the beloved Creator is not seen or felt. One can feel how extremely soul misses Him.
ਹੇ ਧਨੁਖ-ਧਾਰੀ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ! ਤੇਰਾ ਮੂੰਹ (ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਦਾ ਦਰਸਨ) ਸੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ (ਠੰਢ ਪਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ) ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ (ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਲਹਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹੇ ਧਨੁਖ-ਧਾਰੀ! ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਕੀਤਿਆਂ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੱਜਣ ਪ੍ਰਭੂ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਭੂ! ਉਹ ਹਿਰਦਾ-ਦੇਸ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਤੂੰ (ਸਦਾ) ਵੱਸਦਾ ਹੈਂ।੨।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਗੁਰ ਸਜਣ ਮੀਤ ਮੁਰਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī ha▫o gẖol gẖumā▫ī gur sajaṇ mīṯ murāre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to you oh my Guru and my dear friend the Creator.(Pause)
Stress is on a feeling that makes the heart joyous just by thinking about the Guru and the Almighty. So the mind shows gratitude towards the Guru and the beloved Almighty because both become parts of the goal.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੱਜਣ ਗੁਰੂ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਿਤ੍ਰ-ਪ੍ਰਭੂ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਸਦਕੇ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।
ਇਕ ਘੜੀ ਨ ਮਿਲਤੇ ਤਾ ਕਲਿਜੁਗੁ ਹੋਤਾ ॥ ਹੁਣਿ ਕਦਿ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਿਅ ਤੁਧੁ ਭਗਵੰਤਾ ॥ ਮੋਹਿ ਰੈਣਿ ਨ ਵਿਹਾਵੈ ਨੀਦ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਗੁਰ ਦਰਬਾਰੇ ਜੀਉ ॥੩॥
Ik gẖaṛī na milṯe ṯā kalijug hoṯā. Huṇ kaḏ milī▫ai pari▫a ṯuḏẖ bẖagvanṯā. Mohi raiṇ na vihāvai nīḏ na āvai bin ḏekẖe gur ḏarbāre jī▫o. ||3||
In essence: If I didnt meet you for a second, I had bad time, now when can I meet you oh my beloved Almighty? I cannot sleep and the night doesn’t pass without beholding Guru Congregation (because in there He is seen and felt).
Gurdarbare represents a place where the Creator is praised together with inspiration of the Guru. Do we feel in that way about the place where He is praised? Please let’s ask ourselves. Look at the peak of bad effect on the soul being away from the Origin of it. Kalyug is known as bad time. We remain away from Him but we don’t feel it is bad time rather we feel we are having good time. Guru shares with us how it is felt with and without Him. When He is felt, it is good time and if not, it’s horrible. That is why then a strong desire is expressed to meet Him. It is exactly like fish rushing towards the water. Now try to realize how a longing becomes need.
ਹੇ ਪਿਆਰੇ ਭਗਵਾਨ! ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਇਕ ਘੜੀ ਭਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਭਾ ਦਾ ਕਲਿਜੁਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿਛੋੜੇ ਵਿਚ ਬਿਹਬਲ ਹਾਂ, ਦੱਸ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਮਿਲ ਸਕਾਂਗਾ। (ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਤਾਹੀਏਂ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੇਰੀ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ) ਰਾਤ (ਸੌਖੀ) ਨਹੀਂ ਲੰਘਦੀ, ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।੩।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਜੀਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਤਿਸੁ ਸਚੇ ਗੁਰ ਦਰਬਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī jī▫o gẖol gẖumā▫ī ṯis sacẖe gur ḏarbāre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to the true congregation of the Guru (Pause)
In real gratitude the soul sacrifices again and again to Guru Congregation because this place the Almighty is realized and felt within. Here mind stills. This becomes soul’s support.
ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ ਜੋ ਸਦਾ ਅਟੱਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।
ਭਾਗੁ ਹੋਆ ਗੁਰਿ ਸੰਤੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਘਰ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥ ਸੇਵ ਕਰੀ ਪਲੁ ਚਸਾ ਨ ਵਿਛੁੜਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ ਜੀਉ ॥੪॥
Bẖāg ho▫ā gur sanṯ milā▫i▫ā. Parabẖ abẖināsī gẖar mėh pā▫i▫ā. Sev karī pal cẖasā na vicẖẖuṛā jan Nānak ḏās ṯumāre jī▫o. ||4||
TO BE CONTINUED
It is amazing how a longing to meet the Guru and the Almighty is expressed in the following Guru Shabad, it is the longing that steers the heart to the goal, it is the longing that procures due attention needed to fulfill its set up goal. With such high gravity of longing, Fifth Nanak pens down all emotions bottled up while walking on a longing triggered- path to see Guru and the Almighty Saint. Lets us enjoy with Guru how it is felt to be restless to see Him and His medium and how does this longing leads to satisfaction of something within which is in restlessness state.
ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰੁ ੧ ॥ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਤਾਈ ॥ ਬਿਲਪ ਕਰੇ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਕੀ ਨਿਆਈ ॥ ਤ੍ਰਿਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਦਰਸਨ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥
Mājẖ mėhlā 5 cẖa▫upḏe gẖar 1. Merā man locẖai gur ḏarsan ṯā▫ī. Bilap kare cẖāṯrik kī ni▫ā▫ī. Ŧarikẖā na uṯrai sāʼnṯ na āvai bin ḏarsan sanṯ pi▫āre jī▫o. ||1||
Raag Majh, Bani of Fifth Nanak, Couplets,First House
In essence: I long to have Guru Sight, in longing of seeing Guru, my mind bewails like a thirsty song bird. In this situation, I have no peace at heart and my thirsty mind remains unquenched due to not having sight of my beloved Saint Guru.
To know how swear is the longing; look at the metaphors used by Guru ji here. There is no peace, all is distracting misery loaded- shows around the soul, and it becomes restless like a thirsty cuckoo. Seeing Guru here is not a habit but a need loaded with sincere emotions. How does one become restless to see Guru? It is a simple realized truth which most of us lack. The reason behind the restlessness is an experienced fact and that is Guru’s miracle-filled enlightenment that pours the peace in to the heart. Look at our own longing for the Guru and the Almighty! We want to see Guru so we go to Gurdawara to see the Guru literally and we come back without any change with in us. Have we seen the Guru? If yes why is our behavior not changed? Why? Answer is “no we haven’t” because our minds are filled with other longings too. Seeing Guru has become our habit and habit doesn’t need any special attention. Guru says that without seeing Guru Saint, there is no peace and no sleep. Look at ourselves; we enjoy deep sound sleep every day without having any awareness of Guru Shabad. Guru talks about true longing and we enjoy habitual longing.
ਗੁਰੂ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਲਈ ਮੇਰਾ ਮਨ ਬੜੀ ਤਾਂਘ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ (ਜਿਵੇਂ ਪਪੀਹਾ ਸ੍ਵਾਂਤੀ ਬੂੰਦ ਲਈ ਤਰਲੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ) ਪਪੀਹੇ ਵਾਂਗ (ਮੇਰਾ ਮਨ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਲਈ) ਤਰਲੇ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪਿਆਰੇ ਸੰਤ-ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ (ਦਰਸਨ ਦੀ ਮੇਰੀ ਆਤਮਕ) ਤ੍ਰੇਹ ਮਿਟਦੀ ਨਹੀਂ, ਮੇਰੇ ਮਨ ਨੂੰ ਧੀਰਜ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।੧।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਜੀਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਗੁਰ ਦਰਸਨ ਸੰਤ ਪਿਆਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī jī▫o gẖol gẖumā▫ī gur ḏarsan sanṯ pi▫āre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to the sight of beloved Saint Guru. (Pause)
Seeing Guru brings peace in heart and that is the reason, the mind feels indebted to Guru repeatedly. It is an utter sincere feeling of gratitude towards Guru. Seeing Guru is just not having glance of Guru, it goes a way deep into the soul. It becomes vital.
ਮੈਂ ਪਿਆਰੇ ਸੰਤ-ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਸਨ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਸਦਕੇ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।
ਤੇਰਾ ਮੁਖੁ ਸੁਹਾਵਾ ਜੀਉ ਸਹਜ ਧੁਨਿ ਬਾਣੀ ॥ ਚਿਰੁ ਹੋਆ ਦੇਖੇ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥ ਧੰਨੁ ਸੁ ਦੇਸੁ ਜਹਾ ਤੂੰ ਵਸਿਆ ਮੇਰੇ ਸਜਣ ਮੀਤ ਮੁਰਾਰੇ ਜੀਉ ॥੨॥
Ŧerā mukẖ suhāvā jī▫o sahj ḏẖun baṇī. Cẖir ho▫ā ḏekẖe sāringpāṇī. Ḏẖan so ḏes jahā ṯūʼn vasi▫ā mere sajaṇ mīṯ murāre jī▫o. ||2||
In essence: Your beautiful face infuses peace within me and the sound of your words of praise of the Creator sends me in equipoise. It has been ages since I saw you Oh Almighty! Blessed is the place (heart) where you dwell in oh my dear Creator.
Note. Some translators interpret “sarangpani as “song bird” it doesn’t sound correct, following examples explicitly defines its meaning as the Almighty
1 ਤਿਥੈ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥(SGGS1076)
Ŧithai har ḏẖi▫ā▫ī▫ai sāringpāṇī.
there he should meditate on the Lord of the Universe.
ਮਃ 5
2. ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਰਿੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥(SGGS1259)
Āpe ḏa▫i▫ā kare sukẖ▫ḏāṯa japī▫ai sāringpāṇī. ||3||
When the Giver of peace grants His Grace, the mortal being meditates on the Lord, the Life of the Universe. ||3||
ਮਃ 3
In all aspect, Guru is beautiful, Guru is pious and his divine words energize the soul to love the Lord because they convey true praise of Him. That is the wondrous part Guru plays. That is why the Guru and his advice are beautiful and through them the soul goes in equipoise. When mind is not centered at Guru, mind becomes toy in the hands of Maya. The absence of Guru in life leaves soul in miseries. Guru’s Sanctuary is missed dearly by those who have awareness of the Guru and his guidance. Since it has been a long time being in Guru Sanctuary; the beloved Creator is not seen or felt. One can feel how extremely soul misses Him.
ਹੇ ਧਨੁਖ-ਧਾਰੀ ਪ੍ਰਭੂ ਜੀ! ਤੇਰਾ ਮੂੰਹ (ਤੇਰੇ ਮੂੰਹ ਦਾ ਦਰਸਨ) ਸੁਖ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ (ਠੰਢ ਪਾਣ ਵਾਲਾ ਹੈ) ਤੇਰੀ ਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਾਲਾਹ (ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ) ਆਤਮਕ ਅਡੋਲਤਾ ਦੀ ਲਹਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਹੇ ਧਨੁਖ-ਧਾਰੀ! ਤੇਰੇ ਦਰਸਨ ਕੀਤਿਆਂ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੱਜਣ ਪ੍ਰਭੂ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਿਤ੍ਰ ਪ੍ਰਭੂ! ਉਹ ਹਿਰਦਾ-ਦੇਸ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਤੂੰ (ਸਦਾ) ਵੱਸਦਾ ਹੈਂ।੨।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਹਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਗੁਰ ਸਜਣ ਮੀਤ ਮੁਰਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī ha▫o gẖol gẖumā▫ī gur sajaṇ mīṯ murāre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to you oh my Guru and my dear friend the Creator.(Pause)
Stress is on a feeling that makes the heart joyous just by thinking about the Guru and the Almighty. So the mind shows gratitude towards the Guru and the beloved Almighty because both become parts of the goal.
ਹੇ ਮੇਰੇ ਸੱਜਣ ਗੁਰੂ! ਹੇ ਮੇਰੇ ਮਿਤ੍ਰ-ਪ੍ਰਭੂ! ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ, ਸਦਕੇ ਹਾਂ।੧।ਰਹਾਉ।
ਇਕ ਘੜੀ ਨ ਮਿਲਤੇ ਤਾ ਕਲਿਜੁਗੁ ਹੋਤਾ ॥ ਹੁਣਿ ਕਦਿ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਿਅ ਤੁਧੁ ਭਗਵੰਤਾ ॥ ਮੋਹਿ ਰੈਣਿ ਨ ਵਿਹਾਵੈ ਨੀਦ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਦੇਖੇ ਗੁਰ ਦਰਬਾਰੇ ਜੀਉ ॥੩॥
Ik gẖaṛī na milṯe ṯā kalijug hoṯā. Huṇ kaḏ milī▫ai pari▫a ṯuḏẖ bẖagvanṯā. Mohi raiṇ na vihāvai nīḏ na āvai bin ḏekẖe gur ḏarbāre jī▫o. ||3||
In essence: If I didnt meet you for a second, I had bad time, now when can I meet you oh my beloved Almighty? I cannot sleep and the night doesn’t pass without beholding Guru Congregation (because in there He is seen and felt).
Gurdarbare represents a place where the Creator is praised together with inspiration of the Guru. Do we feel in that way about the place where He is praised? Please let’s ask ourselves. Look at the peak of bad effect on the soul being away from the Origin of it. Kalyug is known as bad time. We remain away from Him but we don’t feel it is bad time rather we feel we are having good time. Guru shares with us how it is felt with and without Him. When He is felt, it is good time and if not, it’s horrible. That is why then a strong desire is expressed to meet Him. It is exactly like fish rushing towards the water. Now try to realize how a longing becomes need.
ਹੇ ਪਿਆਰੇ ਭਗਵਾਨ! ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਇਕ ਘੜੀ ਭਰ ਭੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਭਾ ਦਾ ਕਲਿਜੁਗ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ (ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿਛੋੜੇ ਵਿਚ ਬਿਹਬਲ ਹਾਂ, ਦੱਸ ਹੁਣ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ ਕਦੋਂ ਮਿਲ ਸਕਾਂਗਾ। (ਹੇ ਭਾਈ! ਗੁਰੂ ਦੀ ਸਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਪ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਤਾਹੀਏਂ) ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਦਾ ਦਰਸਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਮੇਰੀ (ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ) ਰਾਤ (ਸੌਖੀ) ਨਹੀਂ ਲੰਘਦੀ, ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।੩।
ਹਉ ਘੋਲੀ ਜੀਉ ਘੋਲਿ ਘੁਮਾਈ ਤਿਸੁ ਸਚੇ ਗੁਰ ਦਰਬਾਰੇ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Ha▫o gẖolī jī▫o gẖol gẖumā▫ī ṯis sacẖe gur ḏarbāre jī▫o. ||1|| rahā▫o.
I sacrifice to the true congregation of the Guru (Pause)
In real gratitude the soul sacrifices again and again to Guru Congregation because this place the Almighty is realized and felt within. Here mind stills. This becomes soul’s support.
ਮੈਂ ਗੁਰੂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਤੋਂ ਸਦਕੇ ਹਾਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹਾਂ ਜੋ ਸਦਾ ਅਟੱਲ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।੧।ਰਹਾਉ।
ਭਾਗੁ ਹੋਆ ਗੁਰਿ ਸੰਤੁ ਮਿਲਾਇਆ ॥ ਪ੍ਰਭੁ ਅਬਿਨਾਸੀ ਘਰ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ॥ ਸੇਵ ਕਰੀ ਪਲੁ ਚਸਾ ਨ ਵਿਛੁੜਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ ਜੀਉ ॥੪॥
Bẖāg ho▫ā gur sanṯ milā▫i▫ā. Parabẖ abẖināsī gẖar mėh pā▫i▫ā. Sev karī pal cẖasā na vicẖẖuṛā jan Nānak ḏās ṯumāre jī▫o. ||4||
TO BE CONTINUED
