Lucky Ji...mundahug:grinningkaur:
:blueturban:
:blueturban:
Last edited by a moderator:
No Counting Allowed In Gurmatt
- Thread starter Gyani Jarnail Singh
- Start date
- Replies 33
- Reads 9K
-
- Tags
- allowed counting gurmatt mala japna
BhagatSingh
SPNer
- Apr 24, 2006
- 2,921
- 1,656
Lucky Singh ji,
I'm glad you are trying to make connections between various things. But further research and study is needed.
ਸਗਲ ਜਨਮੁ ਸਿਵ ਪੁਰੀ ਗਵਾਇਆ ॥
(People said) You have wasted your time (meditating) in Kashi,
ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਮਗਹਰਿ ਉਠਿ ਆਇਆ ॥੨॥
when you were about to die, you got up and came to Magahar.
We can go through the entire shabad if you like but basically Kabir is telling us what people said to him in his old age when he arived at Magahar. They say Kabir has wasted his Bhagati by changing locations. Kabir says all locations are the same to me.
So it has little to do with Ramanand and nothing to do with Malas. This shabad is unrelated to the topic.
(I) cannot do Bhagati when (I am) hungry (of Maya),
Take your mala back
I only ask for the dust from the feet of saints,
and I don't owe anyone anything (read: I am not below anyone but saints) 1.
So he asks, Madhav how can I be with you?
If you don't give it to me, then I will beg for it. Pause
Kabir gets frustrated with Bhagati one day and tells the Lord, take back your mala. (If anything he does bhagati with a mala but the shabad goes much deeper than this)
Later in the shabad he asks for what looks like his basic needs like ghee, dal, blanket, etc. Which can be interpreted as just that or a deeper meaning can be found. The latter is too complex to be discussed here. In the end He says My mind is now appeased and now I know Hari.
He (Kabir) does not do think about ਤਾਨਾ ਬਾਨਾ weaving and is completely absorbed in Hari. 1.
ਹਮਾਰੇ ਕੁਲ ਕਉਨੇ ਰਾਮੁ ਕਹਿਓ ॥
ਜਬ ਕੀ ਮਾਲਾ ਲਈ ਨਿਪੂਤੇ ਤਬ ਤੇ ਸੁਖੁ ਨ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Who has ever said "Ram" in this house and in our ancestors?
Ever since he picked up the mala, there is no peace to be found
ਸੁਨਹੁ ਜਿਠਾਨੀ ਸੁਨਹੁ ਦਿਰਾਨੀ ਅਚਰਜੁ ਏਕੁ ਭਇਓ ॥
ਸਾਤ ਸੂਤ ਇਨਿ ਮੁਡੀਂਏ ਖੋਏ ਇਹੁ ਮੁਡੀਆ ਕਿਉ ਨ ਮੁਇਓ ॥੨॥
Listen sister-in-laws to another extraordinary thing
He has also left and ruined the weaving business in the process, why didn't he just die? 2.
Kabir's mother is not religious nor enlightened. She is very upset that her son is religious and focused on the spiritual rather than the wordly. She wants him to focus on his weaving job but Kabir is the ਨਿਪੂਤ, worthelss son, who is focused completely on God and His bhagati. His weaving business is suffering for that, and his mother is losing patience with him day by day. "Ever since, he has picked up a mala (and began bhagati), I can find no peace."
Now kabir comes in and says:
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਕਾ ਏਕੁ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦਇਓ ॥
The master of all peace is Hari (mother you are looking for peace elsewhere when it can only be found in Hari), whose name has been given to me by my guru (Guru Ramanand),
ਸੰਤ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕੀ ਪੈਜ ਜਿਨਿ ਰਾਖੀ ਹਰਨਾਖਸੁ ਨਖ ਬਿਦਰਿਓ ॥੩॥
(Name of) the one who preserved the honour of saint Prehlaad, and killed Harnaksh with his claws.
ਘਰ ਕੇ ਦੇਵ ਪਿਤਰ ਕੀ ਛੋਡੀ ਗੁਰ ਕੋ ਸਬਦੁ ਲਇਓ ॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸਗਲ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ਸੰਤਹ ਲੈ ਉਧਰਿਓ ॥੪॥੪
I have left the god and ancestors of my house, and I have taken the word of my guru.
Kabir says that He is the destroyer our sins, and as saints saves us (liberates us).
-----------------------------------------------------
Aside from the shabad translations, I agreed with everything else in your post. But I think you might be confusing counting "I spend X number of hours doing this so I am enlightened" with a mala. That's not what a mala is for.
A mala:
And for beginners it can set-up a discipline. "I will meditate for X rotations of a mala" Today we say "I will meditate for X amount of minutes/hours". You get it now.
I'm glad you are trying to make connections between various things. But further research and study is needed.
Yes and Guru Ramanand was his Guru, and the Guru of many of the authors of Guru Granth Sahib including Dhanna, Sain, Pipa, Ravidas, etc. Their bani as well as his bani is also recorded in Guru Granth Sahib.
That's not what he is saying this shabad. The english translation can be misleading.
ਸਗਲ ਜਨਮੁ ਸਿਵ ਪੁਰੀ ਗਵਾਇਆ ॥
(People said) You have wasted your time (meditating) in Kashi,
ਮਰਤੀ ਬਾਰ ਮਗਹਰਿ ਉਠਿ ਆਇਆ ॥੨॥
when you were about to die, you got up and came to Magahar.
We can go through the entire shabad if you like but basically Kabir is telling us what people said to him in his old age when he arived at Magahar. They say Kabir has wasted his Bhagati by changing locations. Kabir says all locations are the same to me.
So it has little to do with Ramanand and nothing to do with Malas. This shabad is unrelated to the topic.
Kabir says,
(I) cannot do Bhagati when (I am) hungry (of Maya),
Take your mala back
I only ask for the dust from the feet of saints,
and I don't owe anyone anything (read: I am not below anyone but saints) 1.
So he asks, Madhav how can I be with you?
If you don't give it to me, then I will beg for it. Pause
Kabir gets frustrated with Bhagati one day and tells the Lord, take back your mala. (If anything he does bhagati with a mala but the shabad goes much deeper than this)
Later in the shabad he asks for what looks like his basic needs like ghee, dal, blanket, etc. Which can be interpreted as just that or a deeper meaning can be found. The latter is too complex to be discussed here. In the end He says My mind is now appeased and now I know Hari.
ਤਾਨਾ ਬਾਨਾ ਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਪਟਿਓ ॥੧॥
He (Kabir) does not do think about ਤਾਨਾ ਬਾਨਾ weaving and is completely absorbed in Hari. 1.
ਹਮਾਰੇ ਕੁਲ ਕਉਨੇ ਰਾਮੁ ਕਹਿਓ ॥
ਜਬ ਕੀ ਮਾਲਾ ਲਈ ਨਿਪੂਤੇ ਤਬ ਤੇ ਸੁਖੁ ਨ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
Who has ever said "Ram" in this house and in our ancestors?
Ever since he picked up the mala, there is no peace to be found
ਸੁਨਹੁ ਜਿਠਾਨੀ ਸੁਨਹੁ ਦਿਰਾਨੀ ਅਚਰਜੁ ਏਕੁ ਭਇਓ ॥
ਸਾਤ ਸੂਤ ਇਨਿ ਮੁਡੀਂਏ ਖੋਏ ਇਹੁ ਮੁਡੀਆ ਕਿਉ ਨ ਮੁਇਓ ॥੨॥
Listen sister-in-laws to another extraordinary thing
He has also left and ruined the weaving business in the process, why didn't he just die? 2.
Kabir's mother is not religious nor enlightened. She is very upset that her son is religious and focused on the spiritual rather than the wordly. She wants him to focus on his weaving job but Kabir is the ਨਿਪੂਤ, worthelss son, who is focused completely on God and His bhagati. His weaving business is suffering for that, and his mother is losing patience with him day by day. "Ever since, he has picked up a mala (and began bhagati), I can find no peace."
Now kabir comes in and says:
ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਕਾ ਏਕੁ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦਇਓ ॥
The master of all peace is Hari (mother you are looking for peace elsewhere when it can only be found in Hari), whose name has been given to me by my guru (Guru Ramanand),
ਸੰਤ ਪ੍ਰਹਲਾਦ ਕੀ ਪੈਜ ਜਿਨਿ ਰਾਖੀ ਹਰਨਾਖਸੁ ਨਖ ਬਿਦਰਿਓ ॥੩॥
(Name of) the one who preserved the honour of saint Prehlaad, and killed Harnaksh with his claws.
ਘਰ ਕੇ ਦੇਵ ਪਿਤਰ ਕੀ ਛੋਡੀ ਗੁਰ ਕੋ ਸਬਦੁ ਲਇਓ ॥
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸਗਲ ਪਾਪ ਖੰਡਨੁ ਸੰਤਹ ਲੈ ਉਧਰਿਓ ॥੪॥੪
I have left the god and ancestors of my house, and I have taken the word of my guru.
Kabir says that He is the destroyer our sins, and as saints saves us (liberates us).
-----------------------------------------------------
Aside from the shabad translations, I agreed with everything else in your post. But I think you might be confusing counting "I spend X number of hours doing this so I am enlightened" with a mala. That's not what a mala is for.
A mala:
It is also a time-measuring tool for meditators, which includes Guru Sahib, Sants, Bhagats, etc.Now there were no clocks in medieval India. In an age without clocks we would say "I will use a mala x number of times everyday", whereas, today we will say "I will meditate for X amount of minutes or hours.". It's a way of measuring time so you can go back to wordly tasks. Where no other measurement of time is there, the rotation of a mala is very useful for meditators. Your eyes are closed so the sun cannot be looked at. You simply count the rotations of a mala and you know how long it takes you to get through one rotation, you get through several rotations and after a specific number of rotations, you will know when it is time to get back to chores. Today we might set an alarm for 20 minutes, 30 minutes, hour, etc but back then practically all meditators started out with a mala until they got to a stage where they could meditate while doing their worldly chores. That is what I meant earlier, they got to a point where the mala was simply left hanging around their necks.
And for beginners it can set-up a discipline. "I will meditate for X rotations of a mala" Today we say "I will meditate for X amount of minutes/hours". You get it now.
Last edited:
Some good explanations Bhagatji, and quite interesting !
From the little I know, I do think that the gurmat gyan was attained and expressed more so, after he had left Kashi. This is not to say that he had no gurmat knowledge back in Kashi, because he was slated back there for preaching to the low caste. So the gurmat aspects of caste had already been expressed in his conduct.
It also seems that he was much more inward and within his innerself than his fellow sangat back in Kashi.
I believe that many dohas or couplets are also available to get the bigger picture of Kabir ji.
I agree whole heartedly that to understand the true essence of shabads coming from life contributing factors, one must do further study.
From the little I know, I do think that the gurmat gyan was attained and expressed more so, after he had left Kashi. This is not to say that he had no gurmat knowledge back in Kashi, because he was slated back there for preaching to the low caste. So the gurmat aspects of caste had already been expressed in his conduct.
It also seems that he was much more inward and within his innerself than his fellow sangat back in Kashi.
I believe that many dohas or couplets are also available to get the bigger picture of Kabir ji.
I read a Oscar Wilde quote on this one - Only the shallow know themselves.
Lucky Ji...
Connect the dots...SGGS within SGGS...
1. Bhagat Kabir Ji..Gains more GYAAN..the moment he LEAVES...KANSHI..BENARES..after a long time there...( Kanshi didnt spin or tuen)
2. Bhagat NAMDEV...Gains more GYAAN...when he is arrested by his arms and THROWN OUT of the MANDIR....( Mandir SPUN on its base to face Namdev )
The MANDIR SPINNING...and THE MECCA SPINNING are BOTH METAPHORS....meaning the Darkness of AGYAAN has been left behind..and the NEW GYAAN ...makes ones head turn..ones life begins spinning..whatever..
Namdev learnt the "hard way" that the Mandir..the stone idols..the moortees,..the pujarees..etc etc INSIDE the mandir are NOT his "CREATOR"..becasue the Krishan moortee failed to answer Namdev's queries about WHY he was born in a low caste..and why the high caste pujarees threw him out..and why the devotees didnt sya a word about that bad treatment of a fellow devotee !! Hence Namdev TURNED HIS BACK..on the Fake Mandir,,the fake krishan, the fake moortee and the fake devotees..to go look for The TRUE Mandir..the TRUE Krishan..the TRUE DEVOTEES...what the HECK would namdev do with the Mandir FACING HIM>.when NOTHING HAS CHANGED ??? The same brahmins, the same stone idol..the same devotees are STILL INSIDE THAT MANDIR !!! and they would just as gladly THROW HIM OUT AGAIN if he dares venture IN again.....what the significance of the mandir going against Natural law and turning on its base ?>? Absolutley NOTHING...what did change was NAMDEV..and thus he got his GURBANI inside the SGGS....otherwise he would be another of the millions of HINDUS/Hindu HOLY MEN..nameless faceless...another bahgat among thousands..instead he is sitting in the exalted position in the company of the SIKH GURUS...bowed to by millions of SIKHS...
Connect the dots...SGGS within SGGS...
1. Bhagat Kabir Ji..Gains more GYAAN..the moment he LEAVES...KANSHI..BENARES..after a long time there...( Kanshi didnt spin or tuen)
2. Bhagat NAMDEV...Gains more GYAAN...when he is arrested by his arms and THROWN OUT of the MANDIR....( Mandir SPUN on its base to face Namdev )
The MANDIR SPINNING...and THE MECCA SPINNING are BOTH METAPHORS....meaning the Darkness of AGYAAN has been left behind..and the NEW GYAAN ...makes ones head turn..ones life begins spinning..whatever..
Namdev learnt the "hard way" that the Mandir..the stone idols..the moortees,..the pujarees..etc etc INSIDE the mandir are NOT his "CREATOR"..becasue the Krishan moortee failed to answer Namdev's queries about WHY he was born in a low caste..and why the high caste pujarees threw him out..and why the devotees didnt sya a word about that bad treatment of a fellow devotee !! Hence Namdev TURNED HIS BACK..on the Fake Mandir,,the fake krishan, the fake moortee and the fake devotees..to go look for The TRUE Mandir..the TRUE Krishan..the TRUE DEVOTEES...what the HECK would namdev do with the Mandir FACING HIM>.when NOTHING HAS CHANGED ??? The same brahmins, the same stone idol..the same devotees are STILL INSIDE THAT MANDIR !!! and they would just as gladly THROW HIM OUT AGAIN if he dares venture IN again.....what the significance of the mandir going against Natural law and turning on its base ?>? Absolutley NOTHING...what did change was NAMDEV..and thus he got his GURBANI inside the SGGS....otherwise he would be another of the millions of HINDUS/Hindu HOLY MEN..nameless faceless...another bahgat among thousands..instead he is sitting in the exalted position in the company of the SIKH GURUS...bowed to by millions of SIKHS...
aristotle
SPNer
Rather than 'no counting allowed', I would say 'no counting needed' in the Sikh faith...
ਜਿਥੇਇਕਪਾਸੇਦੁਨੀਆਂਵਿੱਚਕੁਝਰੱਬਦੇਪਿਆਰੇਮਹਾਪੁਰਖ,ਗੁਰੂ, ਭਗਤਜਾਂਹੋਰਨਾਵਾਂਨਾਲਜਾਣੇਜਾਂਦੇਮਨੁੱਖਤਾਦੀਸੇਵਾਕਰਨਵਾਲੇਇਨਸਾਨਪੈਦਾਹੋਏਹਨ, ਉਥੇਨਾਲਹੀਕੁਝਭੇਖਧਾਰੀਵੀਪੈਦਾਹੋਏਹਨ।ਜੋਂਸਿਰਫਬਾਹਰੀਦਿਖਾਵੇਵਾਲਾਧਾਰਮਿਕਪਹਿਰਾਵਾਪਾਕੇਹੀਜਨਤਾਦੀਹੱਕਹਲਾਲਦੀਕਮਾਈ 'ਤੇਐਸ਼ਾਂਕਰਦੇਆਰਹੇਹਨ।
ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਨੇਅਜਿਹੇਭੇਖੀਲੋਕਾਂਤੋਂਜਨਤਾਨੂੰਰਾਹਤਦੁਵਾਉਣ, ਮਨਮੁਖਤੋਂਗੁਰਮੁਖਬਣਾਉਣ, ਬ੍ਰਹਮਤੇਬ੍ਰਹਿਮੰਡਦੀਸੋਝੀਦੇਣਖਾਤਰਬਾਣੀਰਚੀਅਤੇਉਹਨਾਂਭਗਤਾਂਦੀਬਾਣੀਵੀਇਕੱਠੀਕੀਤੀਜਿਹੜੇਹਰੇਕਮਨੁੱਖਵਿੱਚਇਕਅਕਾਲਪੁਰਖਦੀਜੋਤਸਮਝਦੇਸਨ।ਗੁਰਬਾਣੀਹਰੇਕਮਨੁੱਖਲਈਇਕਚਾਨਣਮੁਨਾਰਾਹੈ, ਜੋਸੱਚਾ-ਸੁੱਚਾਜੀਵਨਜੀਣਲਈਰੋਸ਼ਨੀਦਿੰਦੀਹੈ।ਇਹਅੱਜਦੇਸਾਇੰਸਵਾਲੇਯੁੱਗਵਿੱਚਵੀਓਨੀਹੀਪ੍ਰਮਾਣਿਕਹੈ, ਜਿੰਨੀਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਸਮੇਂਸੀ।ਕਮੀਹੈ, ਇਸਨੂੰ 'ਪੜ੍ਹਨਤੇਸੁਣਨ' ਤੋਂਉਪਰਉਠਕੇਵਿਚਾਰਕਰਨਦੀ।ਇਹਹੀਕਮੀਹੈ, ਕਿਸਾਡੇਕੋਲ 'ਸ਼ਬਦਗੁਰੂ' ਦੇਰੂਪਵਿੱਚਗਿਆਨਦਾਵੱਡਮੁਲਾਭੰਡਾਰਹੁੰਦਿਆਂਹੋਇਆਂਵੀਅਸੀਂਉਹਨਾਂਭੇਖੀਆਂਦੇਜਾਲਵਿੱਚਫੱਸਜਾਂਦੇਹਾਂਜਿਹੜੇਤਰਾ੍ਹਂ-ਤਰਾ੍ਹਂਦੇਬਾਹਰੀਭੇਖਧਾਰਕੇਧਾਰਮਿਕਬਿਰਤੀਵਾਲੇਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਦੇਹਨ।ਜਿਸਵਿੱਚਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਫੇਰਨਦਾਢੌਂਗਵੀਹੈ।
ਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਫੇਰਨਬਾਰੇਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਵਿੱਚਕਾਫੀਸ਼ਬਦਹਨ।ਜਿੰਨਾਂਤੋਂਇਹਸਪਸ਼ਟਹੁੰਦਾਹੈਕਿਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਸਮੇਂਵੀਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਪਾਉਣਾਤੇਫੇਰਨਾਂਜ਼ੋਰਾਂਤੇਸੀ।ਹੋਸਕਦਾਹੈਕਿਕਿਸੇਸਮੇਂਇਹਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇਅਨਸਾਨਾਨੇਇਸਦੀਵਰਤੋਂਕੀਤੀਹੋਵੇ, ਪਰਬਾਅਦਵਿਚਇਸਨੂੰਭੇਖੀਆਂਨੇਪਾਉਣਾਤੇਵਖਾਉਣਾਸ਼ੁਰੂਕਰਦਿੱਤਾਗਿਆ।ਇਸੇਕਰਕੇਹੀਇਹਬਾਅਦਵਿਚਸਾਧ /ਸੰਤਰੂਪਵਿੱਚਫਿਰਦੇਬਨਾਰਸਦੇਠੱਗਾਂਦੇਬਾਣੇਦਾਅਹਿਮਹਿੱਸਾਬਣਗਿਆ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਇਨਾ੍ਹਂਭੇਖੀਆਂਬਾਰੇਕੀਵਿਚਾਰਹਨ; ਇਹਜਾਣਨਲਈਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਜੀਵਿੱਚਸ਼ੁਸ਼ੋਭਤਸ਼ਬਦਾਂਤੋਂਜਾਣਕਾਰੀਲੈਂਦੇਹਾਂਕਿਉਹਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਬਾਰੇਸਿੱਖਾਂਨੂੰਕੀਉਪਦੇਸ਼ਦੇਂਦੇਹਨ।ਆਓਗੁਰਬਾਣੀਨਾਲਜੁੜੀਏ:-
ਪੜਿਪੁਸਤਕਸੰਧਿਆਬਾਦੰ॥ਸਿਲਪੂਜਸਿਬਗੁਲਸਮਾਧੰ॥
ਮੁਖਿਝੂਠਬਿਭੂਖਣਸਾਰੰ॥ਤ੍ਰੈਪਾਲਤਿਹਾਲਬਿਚਾਰੰ॥ਗਲਿਮਾਲਾਤਿਲਕੁਲਿਲਾਟੰ॥
ਦੁਇਧੋਤੀਬਸਤ੍ਰਕਪਾਟੰ॥ਜੇਜਾਣਸਿਬ੍ਰਹਮੰਕਰਮੰ॥
ਸਭਿਫੋਟਕਨਿਸਚਉਕਰਮੰ॥ਕਹੁਨਾਨਕਨਿਹਚਉਧਿਆਵੈ॥ਵਿਣੁਸਤਿਗੁਰਵਾਟਨਪਾਵੈ॥2॥(ਮ.1, ਪੰਨਾ 470)
ਅਰਥ:- ( ਪੰਡਤਵੇਦਆਦਿਕਧਾਰਮਿਕ) ਪੁਸਤਕਾਂਪੜ੍ਹਕੇਸੰਧਿਆਕਰਦਾਹੈਅਤੇ ( ਹੋਰਨਾਂਨਾਲ) ਚਰਚਾਛੇੜਦਾਹੈ, ਮੂਰਤੀਪੂਜਦਾਹੈਅਤੇਬਗਲੇਵਾਂਗਸਮਾਧੀਲਾਂਦਾਹੈ; ਮੁਖੋਂਝੂਠਬੋਲਦਾਹੈ; (ਹਰਰੋਜ਼) ਤਿੰਨਵੇਲੇਗਾਯਤ੍ਰੀਮੰਤਰਨੂੰਵਿਚਾਰਦਾਹੈ; ਗਲਵਿੱਚਮਾਲਾਰੱਖਦਾਹੈ, ਤੇਮੱਥੇਉਤੇਤਿਲਕਲਾਂਦਾਹੈ;, (ਸਦਾ) ਦੋਧੋਤੀਆਂਪਾਸਰੱਖਦਾਹੈਤੇ (ਸੰਧਿਆਕਰਨਵੇਲੇ) ਸਿਰਉਤੇਇਕਵਸਤਰਧਰਲੈਂਦਾਹੈ।ਪਰਜੇਇਹਪੰਡਤਰੱਬ(ਦੀਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਲਾਹ) ਦਾਕੰਮਜਾਣਦਾਹੋਵੇ, ਤਦਨਿਸਚਾਕਰਕੇਜਾਣਲਵੋਕਿ, ਇਹਸਭਕੰਮਫੋਕੇਹਨ।ਆਖ, ਹੇਨਾਨਕ !(ਮਨੁੱਖ) ਸਰਧਾਧਾਰਕੇਰੱਬਨੂੰਸਿਮਰੇ-ਕੇਵਲਇਹੋਰਸਤਾਗੁਣਕਾਰੀਹੈ,(ਪਰ) ਇਹਰਸਤਾਸਤਿਗੁਰੂਤੋਂਬਿਨਾਂਨਹੀਂਲੱਭਦਾ।
ਧੋਤੀਊਜਲਤਿਲਕੁਗਲਿਮਾਲਾ॥ਅੰਤਰਿਕ੍ਰੋਧੁਪੜਹਿਨਾਟਸਾਲਾ॥
ਨਾਮੁਵਿਸਾਰਿਮਾਇਆਮਦੁਪੀਆ॥ਬਿਨੁਗੁਰਭਗਤਿਨਾਹੀਸੁਖੁਥੀਆ॥( ਮ.1,ਪੰਨਾ 832)
ਅਰਥ:-ਜਿਹੜੇਮਨੁੱਖਚਿੱਟੀਧੋਤੀਪਹਿਨਦੇਹਨ( ਮੱਥੇਉਤੇ ) ਤਿਲਕਲਾਂਦੇਹਨ, ਤੇ ( ਵੇਦਆਦਿਕਾਂਦੇਮੰਤ੍ਰ ) ਪੜ੍ਹਦੇਹਨਪਰਉਨਾ੍ਹਂਦੇਅੰਦਰਕਰੋਧਪ੍ਰਬਲਹੈਉਨਾ੍ਹਂਦਾਉਦੱਮਇਉਂਹੀਹੈਜਿਵੇਂਕਿਸੇਨਾਟ-ਘਰਵਿੱਚਨਾਟ-ਵਿੱਦਿਆਦੀਸਿਖਲਾਈਕਰਰਹੇਹਨ।
ਜਿਨਾ੍ਹਂਮਨੁੱਖਾਂਨੇਪਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਭੁਲਾਕੇਮਾਇਆ (ਦੇਮੋਹ) ਦੀਸ਼ਰਾਬਪੀਤੀਹੋਈਹੋਵੇ, (ਉਹਨਾਂਨੂੰਸੁਖਨਹੀਂਹੋਂਸਕਦਾ) ਗੁਰੂਤੋਂਬਿਨਾਂਪ੍ਰਭੂਦੀਭਗਤੀਨਹੀਂਹੋਂਸਕਦੀ, ਤੇਭਗਤੀਤੋਂਬਿਨਾਆਤਮਕਆਨੰਦਨਹੀਂਮਿਲਦਾ।
ਸਾਲਗ੍ਰਾਮਬਿਪਪੂਜਿਮਨਾਵਹੁਸੁਕ੍ਰਿਤੁਤੁਲਸੀਮਾਲਾ॥
ਰਾਮਨਾਮੁਜਪਿਬੇੜਾਬਾਧਹੁਦਇਆਕਰਹੁਦਇਆਲਾ॥(ਮ. 1, ਪੰਨਾ 1171 )
ਅਰਥ:- ਹੇਬ੍ਰਾਹਮਣ ! ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਸਿਮਰਕੇ ( ਸੰਸਾਰਸਮੁੰਦਰਦੀਆਂਵਿਕਾਰਾਂਦੀਆਂਲਹਿਰਾਂਵਿੱਚੋਂਪਾਰਲੰਘਣਲਈ )ਇਹਬੇੜਾਤਿਆਰਕਰੋ, ( ਸਦਾਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਦਰਤੇਅਰਦਾਸਕਰੋਤੇਆਖੋ) ਹੇਦਿਆਲਪ੍ਰਭੂ ! (ਮੇਰੇਉਤੇ) ਦਇਆਕਰ (ਤੇਮੈਨੂੰਆਪਣੇਨਾਮਦੀਦਾਤਦੇਹ ) ਹੇਬ੍ਰਹਾਮਣ ! ਉਸਦਇਆਲਪ੍ਰਭੂਦੀਪੂਜਾਕਰੋ, ਉਸਨੂੰਪ੍ਰਸੰਂਨਕਰੋ, ਇਹੀਹੈਸਾਲਗ੍ਰਾਮ (ਦੀਪੂਜਾ) ਨੇਕਆਚਰਨਬਣਾਓ, ਇਹਹੈਤੁਲਸੀਦੀਮਾਲਾ।1।
ਸਚੁਵਰਤਸੰਤੋਖੁਤੀਰਥਗਿਆਨਧਿਆਨੁਇਸਨਾਨੁ॥
ਦਇਆਦੇਵਤਾਖਿਮਾਜਪਮਾਲੀਤੇਮਾਣਸਪਰਧਾਨ॥
ਜੁਗਤਿਧੋਤੀਸੁਰਤਿਚਉਕਾਤਿਲਕੁਕਰਣੀਹੋਇ॥
ਭਾਉਭੋਜਨੁਨਾਨਕਾਵਿਰਲਾਤਕੋਈਕੋਇ॥1॥(ਮ. 1, ਪੰਨਾ 1245 )
ਅਰਥ:-ਜਿੰਨ੍ਹਾਂਮਨੁੱਖਾਂਨੇਸੱਚਨੂੰਵਰਤਬਣਾਇਆ (ਭਾਵ ,ਸਚਧਾਰਨਕਰਨਦਾਪ੍ਰਾਣਲਿਆਹੈ), ਸੰਤੋਖਜਿੰਨਂਾ੍ਹਂਦਾਤੀਰਥਹੈ, ਜੀਵਨਮਨੋਰਥਦੀਸਮਝਤੇਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂਵਿੱਚਚਿੱਤਜੋੜਨਨੂੰਜਿਨਾ੍ਹਂਨੇਤੀਰਥਾਂਦਾਇਸ਼ਨਾਨਸਮਝਿਆਹੈ; ਦਇਆਜਿਨਾ੍ਹਂਦਾਇਸ਼ਟਦੇਵਹੈ, (ਦੂਜਿਆਂਦੀਵਧੀਕੀ) ਸਹਾਰਨਦੀਆਦਤਜਿਨਾ੍ਹਂਦੀਮਾਲਾਹੈ, (ਸੁਚੱਜਾਜੀਵਨ) ਜੀਊਣਦੀਜਾਚਜਿਨਾ੍ਹਂਲਈ (ਦੇਵ-ਪੂਜਾਵੇਲੇਪਹਿਨਣਵਾਲੀ) ਧੋਤੀਹੈ, ਸੁਰਤਿ (ਨੂੰਪਵ੍ਰਿਤਰੱਖਣਾ) ਜਿਨਾ੍ਹਂਦਾ (ਸੁੱਚਾ) ਚੌਂਕਾਹੈ, ਉੱਚੇਆਚਰਨਦਾਜਿਨਾ੍ਹਂਦੇਮੱਥੇਉਤੇਤਿਲਕਲਾਇਆਹੋਇਆਹੈ, ਤੇਪ੍ਰੇਮਜਿਨਾ੍ਹਂ (ਦੇਆਤਮਾ) ਦੀਖ਼ੁਰਾਕਹੈ, ਹੇਨਾਨਕ! ਉਹਮਨੁੱਖਸਭਤੋਂਚੰਗੇਹਨ, ਪਰਇਹੋਜਿਹਾਮਨੁੱਖਹੈਕੋਈਵਿਰਲਾ।
ਅਉਧੂਸਹਜੇਤਤੁਬੀਚਾਰਿ॥ਜਾਤੇਫਿਰਿਨਆਵਹੁਸੈਸਾਰਿ॥॥1॥ਰਹਾਉ।
ਜਾਕੈਕਰਮੁਨਾਹੀਧਰਮੁਨਾਹੀਨਾਹੀਸੁਚਿਮਾਲਾ॥
ਸਿਵਜੋਤਿਕੰਨਹੁਬੁਧਿਪਾਈਸਤਿਗੁਰੂਰਖਵਾਲਾ॥2॥ ( ਮ.1,ਪੰਨਾ 1328 )
ਅਰਥ:- ਹੇਜੋਗੀ ! (ਤੂੰਘਰਬਾਰਛੱਡਕੇਪਿੰਡੇਤੇਸੁਆਹਮਲਕੇਹੀਇਹਸਮਝੀਬੈਠਾਹੈਂਕਿਤੂੰਜਨਮਮਰਨਦੇਚੱਕਰਵਿੱਚੋਂਨਿਕਲਗਿਆਹੈ; ਤੈਨੂੰਭੁਲੇਖਾਹੈ) ਅਡੋਲਆਤਮਕਅਵਸਥਾਵਿੱਚਟਿਕਕੇਪ੍ਰਭੂਦੀਸਿਫ਼ਤਸਾਲਾਹਵਿਚਸੁਰਤਿਜੋੜ। (ਇਹੀਤਰੀਕਾਹੈ) ਜਿਸਨਾਲਤੂੰਮੁੜਜਨਮਮਰਨਦੇਗੇੜਵਿੱਚਨਹੀਂਆਵੇਂਗਾ।1।ਰਹਾਉ।
( ਹੇਜੋਗੀ!) ਜੋਬੰਦੇਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂਦਾਦੱਸਿਆਹੋਇਆਕੋਈਕਰਮਧਰਮਨਹੀਂਕਰਦੇ, ਜਿਨਾ੍ਹਂਚੌਕੇਆਦਿਕਦੀਕੋਈਸੁੱਚਨਹੀਂਰੱਖੀ, ਜਿੰਨਾ੍ਹਂਦੇਗਲਵਿਚ (ਤੁਲਸੀਆਦਿਕਦੀ) ਮਾਲਾਨਹੀ, ਜਦੋਂਉਹਨਾਂਦਾਰਾਖਾਗੁਰੂਬਣਗਿਆ, ਉਹਨਾਂਨੂੰਕੱਲਿਆਣ-ਰੂਪਨਿਰੰਕਾਰੀਜੋਤਿਪਾਸੋਂ (ਉਸਦੀਸਿਫ਼ਤਿਸਾਲਾਹਵਿੱਚਜੁੜਨਦੀ ) ਅਕਲਮਿਲਗਈ।2।
ਗੁਰੂਅਮਰਦਾਸਜੀਮਾਲਾਬਾਰੇਸਾਨੂੰਉਪਦੇਸ਼ਦੇਂਦੇਹਨ:-
ਹਿਰਦੈਜਪਨੀਜਪਉਗੁਣਤਾਸਾ॥
ਹਰਿਅਗਮਅਗੋਚਰੁਅਪਰੰਪਰਸੁਆਮੀਜਨਪਗਿਲਗਿਧਿਆਵਉਹੋਇਦਾਸਨਿਦਾਸਾ॥1॥ਰਹਾਉ॥(ਪੰਨਾ 841 )
ਅਰਥ:- ਹੇਭਾਈ ! ਮੈਂ (ਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇਵਿਚਗੁਣਾਂਦੇਖ਼ਜ਼ਾਨੇ (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮ) ਨੂੰਜਪਦਾਹਾਂ ( ਇਹੀਹੈਮੇਰੀ) ਮਾਲਾ।ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਅਪਹੁੰਚਹੈ, ਪਰੇਤੋਂਪਰੇਹੈ, ਸਭਦਾਮਾਲਕਹੈ, ਉਸਤਕਗਿਆਨਇੰਦ੍ਰਿਆਂਦੀਪਹੁੰਚਨਹੀਂਹੋਸਕਦੀ।ਮੈਂਤਾਂਸੰਤਜਨਾਂਦੀਚਰਨੀਂਲੱਗਕੇਸੰਤਜਨਾਂਦੇਦਾਸਾਂਦਾਦਾਸਬਣਕੇਉਸਨੂੰਸਿਮਰਦਾਹਾਂ।1।ਰਹਾੳ।
ਗੁਰੂਰਾਮਦਾਸਜੀਦਾਮਾਲਾਬਾਰੇਫ਼ੁਰਮਾਨਹੈ:-
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁਕਰਣੀਸਾਰੁਜਪਮਾਲੀ॥ਹਿਰਦੈਫੇਰਿਚਲੈਤੁਧੁਨਾਲੀ॥1॥
ਹਰਿਹਰਿਨਾਮੁਜਪਹੁਬਨਵਾਲੀ॥
ਕਰਿਕਿਰਪਾਮੇਲਹੁਸਤਸੰਗਤਿਤੂਟਿਗਈਮਾਇਆਜਮਜਾਲੀ॥1॥ਰਹਾਉ (ਪੰਨਾ 1134)
ਅਰਥ:- ਹੇਭਾਈ ! ਸਦਾਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਜਪਦੇਰਿਹਾਕਰੋ (ਤੇ, ਅਰਦਾਸਕਰਿਆਕਰੋ-ਹੇਪ੍ਰਭੂ ! ਸਾਨੂੰਸਤਸੰਗਤਿਵਿਚਮਿਲਾਈਰੱਖ) ਜਿਸਨੂੰਤੂੰਕਿਰਪਾਕਰਕੇਸਾਧਸੰਗਤਿਵਿਚਰੱਖਦਾਹੈਂ, ਉਸਦੀਮਾਇਆਦੇਮੋਹਦੀਆਤਮਕਮੌਤਲਿਆਉਣਵਾਲੀਫਾਹੀਟੁੱਟਜਾਂਦੀਹੈ।1।ਰਹਾਉ
ਹੇਭਾਈ ! (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿਚ) ਸੰਭਾਲਰੱਖ, ਇਹੀਹੈਸਭਤੋਂਸ੍ਰੇਸ਼ਟਕਰਨ-ਜੋਗਕੰਮ,ਇਹੀਹੈਮਾਲਾ। (ਇਸਹਰਿ-ਨਾਮਸਿਮਰਨਦੀਮਾਲਾਨੂੰਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇਵਿਚਫੇਰਿਆਕਰ।ਇਹਹਰਿ-ਨਾਮਤੇਰੇਨਾਲਸਾਥਕਰੇਗਾ।1।
ਗੁਰੂਅਰਜਨਦੇਵਜੀਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-
ਹਰਿਹਰਿਅਖਰਦੁਇਇਹਮਾਲਾ॥ਜਪਤਜਪਤਭਏਦੀਨਦਇਆਲਾ॥1॥
ਕਰਉਬੇਨਤੀਸਤਿਗੁਰਅਪੁਨੀ॥ਕਰਿਕਿਰਪਾਰਾਖਹੁਸਰਣਾਈਮੋਕਉਦੇਹੁਹਰੇਹਰਿਜਪਨੀ॥ਰਹਾਉ॥ਹਰਿਮਾਲਾਉਰਅੰਤਰਿਧਾਰੈ॥ਜਨਮਮਰਨਕਾਦੂਖੁਨਿਵਾਰੈ॥2॥ (ਪੰਨਾ 388)
ਅਰਥ:- ਹੇਸਤਿਗੁਰੂ ! ਮੈਂਤੇਰੇਅੱਗੇਆਪਣੀਇਹਅਰਜ਼ਕਰਦਾਹਾਂਕਿਕਿਰਪਾਕਰਕੇਮੈਨੂੰਆਪਣੀਸਰਨਵਿੱਚਰੱਖਤੇਮੈਨੂੰ 'ਹਰਿਹਰਿ' ਨਾਮਦੀਮਾਲਾਦੇਹ।1।ਰਹਾਉ।( ਹੇਭਾਈ ! ਮੇਰੇਪਾਸਤਾਂ ) 'ਹਰਿਹਰਿ'-ਇਹਦੋਲਫ਼ਜਾਂਦੀਮਾਲਾਹੈ, ਇਸਹਰਿ-ਨਾਮਨੂੰਜਪਦਿਆਂਕੰਗਾਲਾਂਉੱਤੇਭੀਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਇਆਵਾਨਹੋਜਾਂਦਾਹੈ।1 ।ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖਹਰਿ-ਨਾਮਦੀਮਾਲਾਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਟਿਕਾਕੇਰੱਖਦਾਹੈ, ਉਹਆਪਣੇਜਨਮਮਰਨਦੇਗੇੜਦਾਦੁੱਖਦੂਰਕਰਲੈਂਦਾਹੈ।2।
ਖਟੁਕਰਮਾਅਰੁਆਸਣੁਧੋਤੀ॥ਭਾਗਠਿਗ੍ਰਿਹਿਪੜੈਨਿਤਪੋਥੀ॥
ਮਾਲਾਫੇਰੈਮੰਗੈਬਿਭੂਤ॥ਇਹਬਿਧਿਕੋਇਨਤਰਿਓਮੀਤ॥3॥( ਮ.5, ਪੰਨਾ 888)
ਅਰਥ: (ਆਤਮਕਜੀਵਨਵਲੋਂਅੰਨ੍ਹਾਮਨੁੱਖਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂਦੇਦੱਸੇਹੋਏ) ਛੇਧਾਰਮਿਕਕੰਮਕਰਦਾਹੈ,( ਦੇਵ-ਪੂਜਾਕਰਨਵਾਸਤੇਉਸਨੇਉੱਨਆਦਿਕਦਾ) ਆਸਣ (ਭੀਰੱਖਿਆਹੋਇਆਹੈ, ਪੂਜਾਕਰਨਵੇਲੇ )ਧੋਤੀ (ਭੀਪਹਿਨਦਾਹੈ),ਕਿਸੇਧਨਾਢਦੇਘਰ (ਜਾਕੇ) ਸਦਾ (ਆਪਣੀਧਾਰਮਿਕ) ਪੁਸਤਕਭੀਪੜ੍ਹਦਾਹੈ, (ਉਸਦੇਘਰਬੈਠਕੇ) ਮਾਲਾਫੇਰਦਾਹੈ, (ਫਿਰਉਸਧਨਾਢਪਾਸੋਂ ) ਧਨਪਦਾਰਥਮੰਗਦਾਹੈ-ਹੇਮਿੱਤਰ!ਇਸਤਰੀਕੇਨਾਲਕੋਈਮਨੁੱਖਕਦੇਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰਤੋਂਪਾਰਨਹੀਂਲੰਘਿਆ।
ਕਿਨਹੂਘੂਘਰਨਿਰਤਿਕਰਾਈ॥ਕਿਨਹੂਵਰਤਨੇਮਮਾਲਾਪਾਈ॥
ਕਿਨਹੀਤਿਲਕੁਗੋਪੀਚੰਦਨਲਾਇਆ॥ਮੋਹਿਦੀਨਹਰਿਹਰਿਹਰਿਧਿਆਇਆ॥5॥( ਮ. 5,ਪੰਨਾ 913)
ਅਰਥ:- (ਹੇਭਾਈ !) ਕਿਸੇਨੇਘੁੰਘਰੂਬੰਨ੍ਹਕੇ (ਦੇਵਤਿਆਂਅੱਗੇ) ਨਾਚਸ਼ੁਰੂਕੀਤੇਹੋਏਹਨ, ਕਿਸੇਨੇ (ਗਲਵਿੱਚ) ਮਾਲਾਪਾਈਹੋਈਹੈਅਤੇਵਰਤਰੱਖਣਦੇਨੇਮਧਾਰੇਹੋਏਹਨ।ਕਿਸੇਮਨੁੱਖਨੇ (ਮੱਥੇਉਤੇ) ਗੋਪੀਚੰਦਨਦਾਟਿੱਕਾਲਾਇਆਹੋਇਆਹੈ; ਪਰਮੈਂਗਰੀਬਤਾਂਸਿਰਫਪਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਹੀਸਿਮਰਦਾਹਾਂ।5॥
ਕੰਠਰਮਣੀਯਰਾਮਰਾਮਮਾਲਾਹਸਤਊਚਪ੍ਰੇਮਧਾਰਨੀ॥
ਜੀਹਭਣਿਜੋਉਤਮਸਲੋਕਉਧਰਣੰਨੈਨਨੰਦਨੀ॥32॥ ( ਮ.5, ਪੰਨਾ 1356)
ਅਰਥ:- ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖ (ਗਲੇਤੋਂ) ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮਦੇਉਚਾਰਨਨੂੰਗਲੇ, ਦੀਸੁੰਦਰਮਾਲਾਬਣਾਂਦਾਹੈ, (ਹਿਰਦੇਵਿੱਚ) ਪ੍ਰੇਮਟਿਕਾਣਨੂੰਮਾਲਾਦੀਥੇਲੀਬਣਾਂਦਾਹੈ, ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖਜੀਭਨਾਲਸਿਫ਼ਤਿਸਲਾਹਦੀਬਾਣੀਉਚਾਰਦਾਹੈ, ਉਹਮਾਇਆਦੇਪ੍ਰਭਾਵਤੋਂਬਚਜਾਂਦਾਹੈ।
ਭਗਤਕਬੀਰਜੀਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-ਵਾਹੁਵਾਹੁਕਿਆਖੁਬੁਗਾਵਤਾਹੈ॥
ਹਰਿਕਾਨਾਮੁਮੇਰੈਮਨਿਭਾਵਤਾਹੈ॥1॥ਰਹਾਉ॥
ਕੰਠੇਮਾਲਾਜਿਹਵਾਰਾਮੁ॥ਸਹੰਸਨਾਮੁਲੈਲੈਕਰਉਸਲਾਮੁ॥ (ਪੰਨਾ 478 )
ਅਰਥ:- (ਮੇਰਾਮਨ) ਕਿਆਸੁਹਣੀਸਿਫ਼ਤਿਸਲਾਹਕਰਰਿਹਾਹੈ ( ਅਤੇ) ਹਰੀਦਾਨਾਮਮੇਰੇਮਨਵਿੱਚਪਿਆਰਾਲੱਗਰਿਹਾਹੈ ( ਤਾਂਤੇਇਹੀਮਨਮੇਰਾਤੀਰਥਤੇਇਹੀਮੇਰਾਹੱਜਹੈ) ।1।ਰਹਾਉ।ਜੀਭਉੱਤੇਰਾਮਦਾਸਿਮਰਨਹੀਮੇਰੇਗਲਵਿਚਮਾਲਾ (ਸਿਮਰਨੀ) ਹੈ, ਉਸਰਾਮਨੂੰ ( ਜੋਮੇਰੇਮਨ-ਤੀਰਥਅਤੇਜੀਭਉੱਤੇਵੱਸਰਿਹਾਹੈ) ਮੈਂਹਜ਼ਾਰਨਾਮਲੈਲੈਕੇਪ੍ਰਣਾਮਕਰਦਾਹਾਂ।
ਮਾਥੇਤਿਲਕੁਹਥਿਮਾਲਾਬਾਨਾ॥ਲੋਗਨਰਾਮਖਿਲਾਉਨਾਜਾਨਾ॥1॥
ਜਉਹਉਬਉਰਾਤਉਰਾਮਤੋਰਾ॥ਲੋਗੁਮਰਮੁਕਹਜਾਨੈਮੋਰਾ॥1॥ਰਹਾਉ॥( ਪੰਨਾ 1158)
ਅਰਥ:- ਮੈਂਕੋਈਭੇਖਨਹੀਂਬਣਾਂਦਾ, ਮੈਂਮੰਦਰਆਦਿਕਵਿੱਚਜਾਕੇਕਿਸੇਦੇਵਤੇਦੀਪੂਜਾਨਹੀਂਕਰਦਾ, ਲੋਕਮੈਂਨੂੰਪਾਗਲਆਖਦੇਹਨ; ਪਰਹੇਮੇਰੇਰਾਮ ! ਜੇਮੈਂ ( ਲੋਕਾਂਦੇਭਾਣੇ) ਪਾਗ਼ਲਹਾਂ, ਤਾਂਭੀ (ਮੈਨੂੰਇਹਠੰਡਹੈਕਿ) ਮੈਂਤੇਰਾ (ਸੇਵਕ) ਹਾਂ।ਦੁਨੀਆਂਭਲਾਮੇਰੇਦਿਲਦਾਭੇਤਕੀਹਜਾਣਸਕਦੀਹੈ ? ।1।ਰਹਾਉ।
ਕਬੀਰਜਪਨੀਕਾਠਕੀਕਿਆਦਿਖਲਾਵਹਿਲੋਇ॥
ਹਿਰਦੈਰਾਮੁਨਚੇਤਹੀਇਹਜਪਨੀਕਿਆਹੋਇ॥75॥(ਪੰਨਾ 1368)
ਅਰਥ:- ਹੇਕਬੀਰ ! ਤੂੰਤੁਲਸੀਰੁੱਦ੍ਰਾਖਆਦਿਕਦੀਮਾਲਾ (ਹੱਥਵਿੱਚਲੈਕੇ ) ਕਿਉਂਲੋਕਾਂਨੂੰਵਿਖਾਂਦਾਫਿਰਦਾਹੈਂ ? ਤੂੰਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਤਾਂਪ੍ਰਮਾਤਮਾਨੂੰਯਾਦਨਹੀਂਕਰਦਾ, (ਹੱਥਵਿੱਚਫੜੀਹੋਈ) ਇਸਮਾਲਾਦਾਕੋਈਲਾਭਨਹੀਂਹੋਸਕਦਾ।
ਕਬੀਰਬੈਸਨੋਹੂਆਤਕਿਆਭਇਆਮਾਲਾਮੇਲੀਚਾਰਿ॥
ਬਾਹਰਿਕੰਚਨੁਬਾਰਹਾਭਤਿਰਿਭਰੀਭੰਗਾਲ॥145॥(ਪੰਨਾ 1372)
ਅਰਥ: ਹੇਕਬੀਰ ! ( ਪ੍ਰਭੂਦਾਸਿਮਰਨਛੱਡਕੇਨਿਰਾਧਨਕਮਾਣਵਾਲੇਉਮਰਅਜ਼ਾਈਗਵਾਂਦੇਹਨਕਿਉਂਕਿਧਨਇਥੇਹੀਪਿਆਰਹਿੰਦਾਹੈ।ਪਰਨਿਰੇਭੇਖਨੂੰਭਗਤੀ-ਮਾਰਗਸਮਝਣਵਾਲੇਵੀਕੁਝਨਹੀਂਖੱਟਰਹੇ) ਜੇਕਿਸੇਮਨੁੱਖਨੇਤਿਲਕਚੱਕਰਲਾਕੇਅਤੇਚਾਰਮਾਲਾਪਾਕੇਆਪਣੇਆਪਨੂੰਵੈਸ਼ਨਵਭਗਤਅਖਵਾਲਿਆ।ਉਸਨੇਭੀਕੁਝਨਹੀਂਖੱਟਿਆ।( ਇਸਧਾਰਮਿਕਭੇਖਦੇਕਾਰਨ) ਬਾਹਰੋਂਵੇਖਣਨੂੰਭਵੇਂਸ਼ੁੱਧਸੋਨਾਦਿਸੇ, ਪਰਉਸਦੇਅੰਦਰਖੋਟਹੀਖੋਟਹੈ।
ਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਬਾਰੇਭਗਤਰਵਿਦਾਸਜੀਇਹਵਿਚਾਰਦਸਦੇਹਨ:-
ਨਾਮੁਤੇਰੋਆਰਤੀਮਜਨੁਮੁਰਾਰੇ॥ਹਰਿਕੇਨਾਮਬਿਨੁਝੂਠੇਸਗਲਪਾਸਾਰੇ॥ਰਹਾਉ॥
ਨਾਮੁਤੇਰੋਤਾਗਾਨਾਮੁਫੁਲਮਾਲਾਭਾਰਆਠਰਹਸਗਲਜੁਠਾਰੇ॥
ਤੈਰੋਕੀਆਤੁਝਹਿਕਿਆਅਰਪਉਨਾਮੁਤੇਰਾਤੂਹੀਚਵਰਢੋਲਾਰੇ॥( ਪੰਨਾ 694)
ਅਰਥ: ਹੇਪ੍ਰਭੂ ! ( ਅੰਞਾਣਲੋਕਮੂਰਤੀਦੀਆਰਤੀਕਰਦੇਹਨ, ਪਰਮੇਰੇਲਈ) ਤੇਰਾਨਾਮ ( ਤੇਰੀ) ਆਰਤੀਹੈ, ਤੇਤੇਤੀਰਥਾਂਦਾਇਸ਼ਨਾਨਹੈ।( ਹੇਭਾਈ ! ) ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮਤੋਂਖੁੰਝਕੇਹੋਰਸਾਰੇਅੰਡਬਰਕੂੜੇਹਨ॥ਰਹਾਉ॥
ਤੇਰਾਨਾਮਹੀਮੈਂਧਾਗਾਬਣਾਇਆਹੈ, ਨਾਮਨੂੰਹੀਮੈਂਫੁੱਲਾਂਦੀਮਾਲਾਬਣਾਇਆਹੈ, ਹੋਰਸਾਰੀਬਨਾਸਪਤੀ ( ਜਿਸਤੋਂਲੋਕਫੁੱਲਲੈਕੇਮੂਰਤੀਆਂਅੱਗੇਭੇਟਧਰਦੇਹਨ; ਤੇਰੇਨਾਮਦੇਟਾਕਰੇਤੇ ) ਜੂਠੀਹੈ। (ਇਹਸਾਰੀਕੁਦਰਤਤਾਂਤੇਰੀਬਣਾਈਹੋਈਹੈ) ਤੇਰੀਪੈਦਾਕੀਤੀਹੋਈਵਿੱਚੋਂਮੈਂਤੇਰੇਅੱਗੇਕੀਹਰੱਖਾਂ ?(ਸੋ) ਮੈਂਤੇਰਾਨਾਮਚੌਰਹੀਤੇਰੇਉਤੇਝਲਾਉਂਦਾਹਾਂ।3।
ਮਾਲਾਪਾਕੇਧਰਮੀਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਨਵਾਲੇਮਨੁੱਖਾਂਬਾਰੇਭਗਤਬੇਣੀਜੀਇਹਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-
ਮ੍ਰਿਗਆਸਣੁਤੁਲਸੀਮਾਲਾ॥ਕਰਊਜਲਤਿਲਕੁਕਪਾਲਾ॥
ਰਿਦੈਕੂੜੁਕੰਠਿਰੁਦ੍ਰਾਖੰ॥ਰੇਲੰਪਟਕ੍ਰਿਸ਼ਨੁਅਭਾਖੰ॥(ਪੰਨਾ 1351)
ਅਰਥ:- ਹੇਵਿਸ਼ਈਮਨੁੱਖ ! (ਪੂਜਾਪਾਠਵੇਲੇ) ਤੂੰਹਿਰਨਦੀਖੱਲਦਾਆਸਣ (ਵਰਤਦਾ) ਹੈ, ਤੁਲਸੀਦੀਮਾਲਾਤੇਰੇਪਾਸਹੈ, ਸਾਫ਼ਹੱਥਾਂਨਾਲਤੂੰਮੱਥੇਉੱਤੇਤਿਲਕਲਾਂਦਾਹੈ; ਗਲਵਿੱਚਤੂੰਮਾਲਾਪਾਈਹੋਈਹੈ, ਪਰਤੇਰੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਠੱਗੀਹੈ।(ਹੇਲੰਪਟ! ਇਸਤਰਾ੍ਹਂ) ਤੂੰਹਰੀਨੂੰਸਿਮਰਨਹੀਂਰਿਹਾਹੈ।4।
ਹੁਣਵੇਖਦੇਹਾਂ, ਸ੍ਰੀਅਕਾਲਤਖਤਵੱਲੋਂਪ੍ਰਵਾਨਿਤਸਿੱਖਰਹਿਤਮਰਯਾਦਾਵਿੱਚਮਾਲਾਬਾਰੇਕੀਉਪਦੇਸ਼ਹੈ:
2. ਗੁਰਮਤਿਦੀਰਹਿਣੀ: ( ਸ ) ਜ਼ਾਤ-ਪਾਤ, ਛੂਤ-ਛਾਤ,ਜੰਤ੍ਰ-ਮੰਤ੍ਰ, ਸ਼ਗਨ, ਤਿੱਥ, ਮਹੂਰਤ, ਗ੍ਰਹਿ, ਰਾਸ਼ੀ, ਰਾਸ਼ੀ, ਸ਼ਰਾਧ, ਪਿਤੱਲ, ਖਿਆਹ, ਪਿੰਡ, ਪੱਤਲ, ਦੀਵਾ, ਕਿਰਿਆਕਰਮ, ਹੋਮ, ਜੱਗ, ਤਰਪਣ, ਸਿਖਾ, ਸੂਤ,ਭੱਦਰ,ਇਕਾਦਸੀ, ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀਆਦਿਦੇਵਰਤ, ਤਿਲਕ, ਜੰਝੂ, ਤੁਲਸੀ, ਮਾਲਾ, ਗੋਰ, ਮੱਠ, ਮੜੀ, ਮੂਰਤੀਪੂਜਾਆਦਿਭਰਮ-ਰੂਪਕਰਮਾਂਉਤੇਨਿਸ਼ਚਾਨਹੀਂਕਰਨਾ।
ਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਜੀਦੀਬਾਣੀਦੇਉਪੱਰਦਿੱਤੇਅਨੇਕਾਂਪ੍ਰਮਾਣਾਂਤੋਂਇਹਸਿਧਹੁੰਦਾਹੈਕਿਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਅਤੇਭਗਤਾਂਨੇਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਜਿਕਰਪਖੰਡੀਨੂੰਸਮਝਾਉਣ, ਉਹਨਾਂਨੂੰਸਿਧੇਰਸਤੇਪਾਉਣਜਾਂਜਨਤਾਨੂੰਧਾਰਮਿਕਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਨਵਾਲੇਲਿਬਾਸਪਾਉਣਵਾਲਿਆਂਤੋਂਸੁਚੇਤਕਰਨਵਾਸਤੇਕੀਤਾਹੈ; ਸਿੱਖਧਰਮਵਿੱਚਇਸਦੀਕੋਈਥਾਂਨਹੀਂ, ਪਰਦੁੱਖਦੀਗੱਲਹੈਕਿਅੱਜਤਾਂਅਸੀਂਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੀਆਂਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਪਾਏਵਾਲੀਆਂਮਨੋਕਲਪਤਤਸਵੀਰਾਂਬਣਾਕੇਉਹਨਾਂਨੂੰਵੀਮਾਲਾਧਾਰੀਸਿੱਧਕਰਨਲੱਗੇਹੋਏਹਾਂ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਅਤੇਭਗਤਾਂਦੀਆਂਉਹਮਨੋਕਲਪਤਤਸਵੀਰਾਂ, ਜਿੰਨਾਂਤੇਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਵੀਬਣਾਏਹੁੰਦੇਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰਵੇਖਕਿਇੰਜਲੱਗਦਾਹੈ, ਕਿਤਸਵੀਰਬਣਾਉਣਵਾਲਾਵਿਅਕਤੀਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਤੇਭਗਤਾਂਨੂੰਕਹਿਰਿਹਾਹੋਵੇ, ਕਿਵੇਖਲਓ, ਤੁਸੀਂਤਾਂਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਖੰਡਣਕੀਤਾਹੈਪਰਮੈਂਤੁਹਾਡੀਆਂਤਸਵੀਰਾਂਦੇਹੱਥਾਂਤੇਗਲਾਂਵਿਚਵੀਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਪਾਦਿੱਤੇਹਨ।ਕੀਸਾਨੂੰਇਸਪਾਸੇਵੀਸਾਨੂੰਵਿਚਾਰਨਦੀਲੋੜਨਹੀਂ ? ਇਸਦੇਨਾਲਹੀਇਹਵੀਵਿਚਾਰਨਵਾਲੀਗੱਲਹੈ, ਕਿਜਦੋਂਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨੇਨੂੰਗੁਰੂਸਹਿਬਾਨਨੇਰੱਦਕੀਤਾਹੋਇਆਹੈਤਾਂਫਿਰਸਾਧਬਾਣੇਵਿੱਚਵਿਚਰਦੇਵਿਅਕਤੀਜੋਗਲਾਂਵਿੱਚਤੇਹੱਥਾਂਵਿੱਚਮਾਲਾ,ਸਿਮਰਨੇਫੜੀਫਿਰਦੇਹਨ, ਕੀਉਹਗੁਰਸਿੱਖਹਨ, ਗੁਰਮਤਿਪ੍ਰਤੀਅਗਿਆਨੀਹਨਜਾਂਸੱਜਣਠੱਗਹਨ ?
ਕੀਭਗਤਕਬੀਰਜੀਦਾਇਹਸ਼ਬਦਅਜਿਹੇਸਿੱਖਾਂ 'ਤੇਨਹੀਂਢੁੱਕਦਾਜੋਆਮਸਿੱਖਾਂਨਾਲੋਂਵੱਖਰਾਪਹਿਰਾਵਾਪਾਕੇਆਪਣੇਆਪਂਨੂੰਸੰਤਸਾਧਅਖਵਾਉਂਦੇਹਨ:
ਗਜਸਾਢੇਤੈਤੈਧੋਤੀਆ, ਤਿਹਰੇਪਾਇਨਿਤਗ॥ਗਲੀਜਿਨਾਜਪਮਾਲੀਆ, ਲੋਟੇਹਥਿਨਿਬਗ॥ਓਇਹਰਿਕੇਸੰਤਨਆਖੀਅਹਿ, ਬਾਨਾਰਸਿਕੇਠਗ॥੧॥ਐਸੇਸੰਤ, ਨਮੋਕਉਭਾਵਹਿ॥ਡਾਲਾਸਿਉਪੇਡਾਗਟਕਾਵਹਿ॥੧॥ਰਹਾਉ॥(ਪੰਨਾ 476)
ਅਰਥ: (ਜੋਮਨੁੱਖ) ਸਾਢੇਤਿੰਨਤਿੰਨਗਜ਼ (ਲੰਮੀਆਂ) ਧੋਤੀਆਂ (ਪਹਿਨਦੇ, ਅਤੇ) ਤਿਹਰੀਆਂਤੰਦਾਂਵਾਲੇਜਨੇਊਪਾਂਦੇਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂਦੇਗਲਾਂਵਿਚਮਾਲਾਂਹਨਤੇਹੱਥਵਿੱਚਲਿਸ਼ਕਾਏਹੋਏਲੋਟੇਹਨ, (ਨਿਰੇਇਹਨਾਂਲੱਛਣਾਂਕਰਕੇ) ਉਹਮਨੁੱਖਪਰਮਾਤਮਾਦੇਭਗਤਨਹੀਂਆਖੇਜਾਣੇਚਾਹੀਦੇ, ਉਹਤਾਂ (ਅਸਲਵਿਚ) ਬਨਾਰਸੀਠੱਗਹਨ।
ਮੈਨੂੰਅਜਿਹੇਸੰਤਚੰਗੇਨਹੀਂਲੱਗਦੇ, ਜੋਮੂਲਨੂੰਭੀਟਹਿਣੀਆਂਸਮੇਤਖਾਜਾਣ (ਭਾਵ, ਜੋਮਾਇਆਦੀਖ਼ਾਤਰਮਨੁੱਖਾਂਨੂੰਜਾਨੋਂਮਾਰਨੋਂਭੀਸੰਕੋਚਨਾਕਰਨ) ।੧।ਰਹਾਉ।ਵਿਆਖਿਆ: ਪ੍ਰੋ. ਸਾਹਿਬਸਿੰਘਡੀ.ਲਿਟ
ਅਕਾਲਪੁਰਖਸਿਰਫਬਾਹਰੀਧਾਰਮਿਕਪਹਿਰਾਵੇਨਾਲਨਹੀਂਰੀਝਦਾ; ਉਸਦੀਯਾਦਨੂੰਪਿਆਰਤੇਸ਼ਰਧਾਨਾਲਆਪਣੇਮਨਵਿੱਚਸਿਮਰਨਾ (ਅਕਾਲਪੁਰਖਨੂੰਯਾਦਰੱਖਣਾਅਤੇਚੰਗੇਗੁਣਾਂਦੇਧਾਰਨੀਹੋਣਾ) ਚਾਹੀਦਾਹੈਅਤੇਆਪਣੇਮਨਨੂੰਪਵਿਤੱਰ (ਵਿਕਾਰਾਂਤੋਂਰਹਿਤ ) ਕਰਨਲਈਗੁਰਬਾਣੀਤੋਮਿਲਦੇਉਪਦੇਸ਼ਅਨੁਸਾਰਆਪਣੇਜੀਵਨਨੂੰਢਾਲਣਦੀਕੋਸ਼ਿਸ਼ਕਰਨੀਚਾਹੀਦੀਹੈ।ਜੇਕਰਕਬੀਰਜੀਦਾਇਹਸ਼ਬਦਕੋਈਸਿੱਖਪੜ੍ਹਰਿਹਾਹੋਵੇਅਤੇਨਾਲਨਾਲਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਾਨੂੰਵੀਫੇਰੀਜਾਂਦਾਹੋਵੇਤਾਂਲਾਗੋਂਦੀਲੰਘਣਵਾਲਾਮਨੁੱਖਉਸਮਾਲਾਫੇਰਨਵਾਲੇਬਾਰੇਕੀਸੋਚੇਗਾ ?
ਨਾਮਾਕਹੈਤਿਲੋਚਨਾਮੁਖਤੇਰਾਮੁਸੰਮ੍ਹਾਲਿ॥
ਹਾਥਪਾਉਕਰਿਕਾਮੁਸਭੁਚੀਤੁਨਿਰੰਜਨੁਨਾਲਿ॥( ਕਬੀਰਜੀ, ਪੰਨਾ 1376 )
ਇਸਤਰਾ੍ਹਂਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਿਆਂਤੋਂਬਗੈਰਹੀਜਪਦਿਆਂਸੰਸਾਰਵਿੱਚਆਪਣੀਹੱਕਹਲਾਲਦੀਕਮਾਈਕਰਦਿਆਂ, ਹੱਸਦਿਆ, ਖੇਡਦਿਆਂਹੀਮੁਕਤੀਪ੍ਰਾਪਤਹੋਸਕਦੀਹੈ।ਗੁਰੂਪਾਤਸ਼ਾਹਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:
ਨਾਨਕਸਤਿਗੁਰਿਭੇਟਿਐਪੂਰੀਹੋਵੈਜੁਗਤਿ॥
ਹੱਸਦਿਆਖੇਲੰਦਿਆਪੈਨੰਦਿਆਖਾਵੰਦਿਆਵਿਚੇਹੋਵੈਮੁਕਤਿ॥( ਮ: 5, ਪੰਨਾ 522 )
ਆਓ, ਸਿੱਖੀਸਰੂਪਵਿੱਚਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਪਹਿਨਕੇਜਿਹੜੇਵਿਅਕਤੀਗੁਰਮਤਿਸਿਧਾਂਤਨੂੰਖੋਰਾਲਾਕੇਧਰਮੀਹੋਣਦਾਢੌਂਗਰਚਾਈਫਿਰਦੇਹਨਉਹਨਾਂਤੋਂਆਪਬਚੀਏਤੇਹੋਰਨਾਂਨੂੰਵੀਬਚਾਈਏ।
The Guru declares....doing honest labour..earning the honest earnings..sharing it with others...playing...laughing..we get MUKTEE !! Sri Guru Granth Sahib Ji pg 522...
Lets ESCAPE the clutches of the Modern day Benaras Ke THUGGH which like the Ones mentioned so clearly in Sri Guru Granth Sahib Ji..even TODAY wear Huge Maalas..steel karras, round turbans, choals etc to give an IMPRESSION of Fake HOLINESS...the Sajjan Thugghs of Guru nanak ji still walk the earth today..they wera the same shining chileknneh clothes..!!! BEWARE..and STUDY the TRUE GURMATT..dont fall into the trap of countings..and numbers...there is no need to have clocks or alarms or all that utter rubbish about "time..countings..sri 108 rounds etc.." There is NO COUNTING whatsoever..not 11, not 11, not 1001..not 108..nor 1008..nor sava lakh jaaps or teen lakh chaupaiis etc etc..all WORTHLESS countings when HE doesnt COUNT when bestowing His Gifts...
ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਨੇਅਜਿਹੇਭੇਖੀਲੋਕਾਂਤੋਂਜਨਤਾਨੂੰਰਾਹਤਦੁਵਾਉਣ, ਮਨਮੁਖਤੋਂਗੁਰਮੁਖਬਣਾਉਣ, ਬ੍ਰਹਮਤੇਬ੍ਰਹਿਮੰਡਦੀਸੋਝੀਦੇਣਖਾਤਰਬਾਣੀਰਚੀਅਤੇਉਹਨਾਂਭਗਤਾਂਦੀਬਾਣੀਵੀਇਕੱਠੀਕੀਤੀਜਿਹੜੇਹਰੇਕਮਨੁੱਖਵਿੱਚਇਕਅਕਾਲਪੁਰਖਦੀਜੋਤਸਮਝਦੇਸਨ।ਗੁਰਬਾਣੀਹਰੇਕਮਨੁੱਖਲਈਇਕਚਾਨਣਮੁਨਾਰਾਹੈ, ਜੋਸੱਚਾ-ਸੁੱਚਾਜੀਵਨਜੀਣਲਈਰੋਸ਼ਨੀਦਿੰਦੀਹੈ।ਇਹਅੱਜਦੇਸਾਇੰਸਵਾਲੇਯੁੱਗਵਿੱਚਵੀਓਨੀਹੀਪ੍ਰਮਾਣਿਕਹੈ, ਜਿੰਨੀਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਸਮੇਂਸੀ।ਕਮੀਹੈ, ਇਸਨੂੰ 'ਪੜ੍ਹਨਤੇਸੁਣਨ' ਤੋਂਉਪਰਉਠਕੇਵਿਚਾਰਕਰਨਦੀ।ਇਹਹੀਕਮੀਹੈ, ਕਿਸਾਡੇਕੋਲ 'ਸ਼ਬਦਗੁਰੂ' ਦੇਰੂਪਵਿੱਚਗਿਆਨਦਾਵੱਡਮੁਲਾਭੰਡਾਰਹੁੰਦਿਆਂਹੋਇਆਂਵੀਅਸੀਂਉਹਨਾਂਭੇਖੀਆਂਦੇਜਾਲਵਿੱਚਫੱਸਜਾਂਦੇਹਾਂਜਿਹੜੇਤਰਾ੍ਹਂ-ਤਰਾ੍ਹਂਦੇਬਾਹਰੀਭੇਖਧਾਰਕੇਧਾਰਮਿਕਬਿਰਤੀਵਾਲੇਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਦੇਹਨ।ਜਿਸਵਿੱਚਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਫੇਰਨਦਾਢੌਂਗਵੀਹੈ।
ਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਫੇਰਨਬਾਰੇਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਵਿੱਚਕਾਫੀਸ਼ਬਦਹਨ।ਜਿੰਨਾਂਤੋਂਇਹਸਪਸ਼ਟਹੁੰਦਾਹੈਕਿਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਸਮੇਂਵੀਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਪਾਉਣਾਤੇਫੇਰਨਾਂਜ਼ੋਰਾਂਤੇਸੀ।ਹੋਸਕਦਾਹੈਕਿਕਿਸੇਸਮੇਂਇਹਸੱਚੇ-ਸੁੱਚੇਅਨਸਾਨਾਨੇਇਸਦੀਵਰਤੋਂਕੀਤੀਹੋਵੇ, ਪਰਬਾਅਦਵਿਚਇਸਨੂੰਭੇਖੀਆਂਨੇਪਾਉਣਾਤੇਵਖਾਉਣਾਸ਼ੁਰੂਕਰਦਿੱਤਾਗਿਆ।ਇਸੇਕਰਕੇਹੀਇਹਬਾਅਦਵਿਚਸਾਧ /ਸੰਤਰੂਪਵਿੱਚਫਿਰਦੇਬਨਾਰਸਦੇਠੱਗਾਂਦੇਬਾਣੇਦਾਅਹਿਮਹਿੱਸਾਬਣਗਿਆ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੇਇਨਾ੍ਹਂਭੇਖੀਆਂਬਾਰੇਕੀਵਿਚਾਰਹਨ; ਇਹਜਾਣਨਲਈਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਜੀਵਿੱਚਸ਼ੁਸ਼ੋਭਤਸ਼ਬਦਾਂਤੋਂਜਾਣਕਾਰੀਲੈਂਦੇਹਾਂਕਿਉਹਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਬਾਰੇਸਿੱਖਾਂਨੂੰਕੀਉਪਦੇਸ਼ਦੇਂਦੇਹਨ।ਆਓਗੁਰਬਾਣੀਨਾਲਜੁੜੀਏ:-
ਪੜਿਪੁਸਤਕਸੰਧਿਆਬਾਦੰ॥ਸਿਲਪੂਜਸਿਬਗੁਲਸਮਾਧੰ॥
ਮੁਖਿਝੂਠਬਿਭੂਖਣਸਾਰੰ॥ਤ੍ਰੈਪਾਲਤਿਹਾਲਬਿਚਾਰੰ॥ਗਲਿਮਾਲਾਤਿਲਕੁਲਿਲਾਟੰ॥
ਦੁਇਧੋਤੀਬਸਤ੍ਰਕਪਾਟੰ॥ਜੇਜਾਣਸਿਬ੍ਰਹਮੰਕਰਮੰ॥
ਸਭਿਫੋਟਕਨਿਸਚਉਕਰਮੰ॥ਕਹੁਨਾਨਕਨਿਹਚਉਧਿਆਵੈ॥ਵਿਣੁਸਤਿਗੁਰਵਾਟਨਪਾਵੈ॥2॥(ਮ.1, ਪੰਨਾ 470)
ਅਰਥ:- ( ਪੰਡਤਵੇਦਆਦਿਕਧਾਰਮਿਕ) ਪੁਸਤਕਾਂਪੜ੍ਹਕੇਸੰਧਿਆਕਰਦਾਹੈਅਤੇ ( ਹੋਰਨਾਂਨਾਲ) ਚਰਚਾਛੇੜਦਾਹੈ, ਮੂਰਤੀਪੂਜਦਾਹੈਅਤੇਬਗਲੇਵਾਂਗਸਮਾਧੀਲਾਂਦਾਹੈ; ਮੁਖੋਂਝੂਠਬੋਲਦਾਹੈ; (ਹਰਰੋਜ਼) ਤਿੰਨਵੇਲੇਗਾਯਤ੍ਰੀਮੰਤਰਨੂੰਵਿਚਾਰਦਾਹੈ; ਗਲਵਿੱਚਮਾਲਾਰੱਖਦਾਹੈ, ਤੇਮੱਥੇਉਤੇਤਿਲਕਲਾਂਦਾਹੈ;, (ਸਦਾ) ਦੋਧੋਤੀਆਂਪਾਸਰੱਖਦਾਹੈਤੇ (ਸੰਧਿਆਕਰਨਵੇਲੇ) ਸਿਰਉਤੇਇਕਵਸਤਰਧਰਲੈਂਦਾਹੈ।ਪਰਜੇਇਹਪੰਡਤਰੱਬ(ਦੀਸਿਫ਼ਤਿ-ਸਲਾਹ) ਦਾਕੰਮਜਾਣਦਾਹੋਵੇ, ਤਦਨਿਸਚਾਕਰਕੇਜਾਣਲਵੋਕਿ, ਇਹਸਭਕੰਮਫੋਕੇਹਨ।ਆਖ, ਹੇਨਾਨਕ !(ਮਨੁੱਖ) ਸਰਧਾਧਾਰਕੇਰੱਬਨੂੰਸਿਮਰੇ-ਕੇਵਲਇਹੋਰਸਤਾਗੁਣਕਾਰੀਹੈ,(ਪਰ) ਇਹਰਸਤਾਸਤਿਗੁਰੂਤੋਂਬਿਨਾਂਨਹੀਂਲੱਭਦਾ।
ਧੋਤੀਊਜਲਤਿਲਕੁਗਲਿਮਾਲਾ॥ਅੰਤਰਿਕ੍ਰੋਧੁਪੜਹਿਨਾਟਸਾਲਾ॥
ਨਾਮੁਵਿਸਾਰਿਮਾਇਆਮਦੁਪੀਆ॥ਬਿਨੁਗੁਰਭਗਤਿਨਾਹੀਸੁਖੁਥੀਆ॥( ਮ.1,ਪੰਨਾ 832)
ਅਰਥ:-ਜਿਹੜੇਮਨੁੱਖਚਿੱਟੀਧੋਤੀਪਹਿਨਦੇਹਨ( ਮੱਥੇਉਤੇ ) ਤਿਲਕਲਾਂਦੇਹਨ, ਤੇ ( ਵੇਦਆਦਿਕਾਂਦੇਮੰਤ੍ਰ ) ਪੜ੍ਹਦੇਹਨਪਰਉਨਾ੍ਹਂਦੇਅੰਦਰਕਰੋਧਪ੍ਰਬਲਹੈਉਨਾ੍ਹਂਦਾਉਦੱਮਇਉਂਹੀਹੈਜਿਵੇਂਕਿਸੇਨਾਟ-ਘਰਵਿੱਚਨਾਟ-ਵਿੱਦਿਆਦੀਸਿਖਲਾਈਕਰਰਹੇਹਨ।
ਜਿਨਾ੍ਹਂਮਨੁੱਖਾਂਨੇਪਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਭੁਲਾਕੇਮਾਇਆ (ਦੇਮੋਹ) ਦੀਸ਼ਰਾਬਪੀਤੀਹੋਈਹੋਵੇ, (ਉਹਨਾਂਨੂੰਸੁਖਨਹੀਂਹੋਂਸਕਦਾ) ਗੁਰੂਤੋਂਬਿਨਾਂਪ੍ਰਭੂਦੀਭਗਤੀਨਹੀਂਹੋਂਸਕਦੀ, ਤੇਭਗਤੀਤੋਂਬਿਨਾਆਤਮਕਆਨੰਦਨਹੀਂਮਿਲਦਾ।
ਸਾਲਗ੍ਰਾਮਬਿਪਪੂਜਿਮਨਾਵਹੁਸੁਕ੍ਰਿਤੁਤੁਲਸੀਮਾਲਾ॥
ਰਾਮਨਾਮੁਜਪਿਬੇੜਾਬਾਧਹੁਦਇਆਕਰਹੁਦਇਆਲਾ॥(ਮ. 1, ਪੰਨਾ 1171 )
ਅਰਥ:- ਹੇਬ੍ਰਾਹਮਣ ! ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਸਿਮਰਕੇ ( ਸੰਸਾਰਸਮੁੰਦਰਦੀਆਂਵਿਕਾਰਾਂਦੀਆਂਲਹਿਰਾਂਵਿੱਚੋਂਪਾਰਲੰਘਣਲਈ )ਇਹਬੇੜਾਤਿਆਰਕਰੋ, ( ਸਦਾਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਦਰਤੇਅਰਦਾਸਕਰੋਤੇਆਖੋ) ਹੇਦਿਆਲਪ੍ਰਭੂ ! (ਮੇਰੇਉਤੇ) ਦਇਆਕਰ (ਤੇਮੈਨੂੰਆਪਣੇਨਾਮਦੀਦਾਤਦੇਹ ) ਹੇਬ੍ਰਹਾਮਣ ! ਉਸਦਇਆਲਪ੍ਰਭੂਦੀਪੂਜਾਕਰੋ, ਉਸਨੂੰਪ੍ਰਸੰਂਨਕਰੋ, ਇਹੀਹੈਸਾਲਗ੍ਰਾਮ (ਦੀਪੂਜਾ) ਨੇਕਆਚਰਨਬਣਾਓ, ਇਹਹੈਤੁਲਸੀਦੀਮਾਲਾ।1।
ਸਚੁਵਰਤਸੰਤੋਖੁਤੀਰਥਗਿਆਨਧਿਆਨੁਇਸਨਾਨੁ॥
ਦਇਆਦੇਵਤਾਖਿਮਾਜਪਮਾਲੀਤੇਮਾਣਸਪਰਧਾਨ॥
ਜੁਗਤਿਧੋਤੀਸੁਰਤਿਚਉਕਾਤਿਲਕੁਕਰਣੀਹੋਇ॥
ਭਾਉਭੋਜਨੁਨਾਨਕਾਵਿਰਲਾਤਕੋਈਕੋਇ॥1॥(ਮ. 1, ਪੰਨਾ 1245 )
ਅਰਥ:-ਜਿੰਨ੍ਹਾਂਮਨੁੱਖਾਂਨੇਸੱਚਨੂੰਵਰਤਬਣਾਇਆ (ਭਾਵ ,ਸਚਧਾਰਨਕਰਨਦਾਪ੍ਰਾਣਲਿਆਹੈ), ਸੰਤੋਖਜਿੰਨਂਾ੍ਹਂਦਾਤੀਰਥਹੈ, ਜੀਵਨਮਨੋਰਥਦੀਸਮਝਤੇਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂਵਿੱਚਚਿੱਤਜੋੜਨਨੂੰਜਿਨਾ੍ਹਂਨੇਤੀਰਥਾਂਦਾਇਸ਼ਨਾਨਸਮਝਿਆਹੈ; ਦਇਆਜਿਨਾ੍ਹਂਦਾਇਸ਼ਟਦੇਵਹੈ, (ਦੂਜਿਆਂਦੀਵਧੀਕੀ) ਸਹਾਰਨਦੀਆਦਤਜਿਨਾ੍ਹਂਦੀਮਾਲਾਹੈ, (ਸੁਚੱਜਾਜੀਵਨ) ਜੀਊਣਦੀਜਾਚਜਿਨਾ੍ਹਂਲਈ (ਦੇਵ-ਪੂਜਾਵੇਲੇਪਹਿਨਣਵਾਲੀ) ਧੋਤੀਹੈ, ਸੁਰਤਿ (ਨੂੰਪਵ੍ਰਿਤਰੱਖਣਾ) ਜਿਨਾ੍ਹਂਦਾ (ਸੁੱਚਾ) ਚੌਂਕਾਹੈ, ਉੱਚੇਆਚਰਨਦਾਜਿਨਾ੍ਹਂਦੇਮੱਥੇਉਤੇਤਿਲਕਲਾਇਆਹੋਇਆਹੈ, ਤੇਪ੍ਰੇਮਜਿਨਾ੍ਹਂ (ਦੇਆਤਮਾ) ਦੀਖ਼ੁਰਾਕਹੈ, ਹੇਨਾਨਕ! ਉਹਮਨੁੱਖਸਭਤੋਂਚੰਗੇਹਨ, ਪਰਇਹੋਜਿਹਾਮਨੁੱਖਹੈਕੋਈਵਿਰਲਾ।
ਅਉਧੂਸਹਜੇਤਤੁਬੀਚਾਰਿ॥ਜਾਤੇਫਿਰਿਨਆਵਹੁਸੈਸਾਰਿ॥॥1॥ਰਹਾਉ।
ਜਾਕੈਕਰਮੁਨਾਹੀਧਰਮੁਨਾਹੀਨਾਹੀਸੁਚਿਮਾਲਾ॥
ਸਿਵਜੋਤਿਕੰਨਹੁਬੁਧਿਪਾਈਸਤਿਗੁਰੂਰਖਵਾਲਾ॥2॥ ( ਮ.1,ਪੰਨਾ 1328 )
ਅਰਥ:- ਹੇਜੋਗੀ ! (ਤੂੰਘਰਬਾਰਛੱਡਕੇਪਿੰਡੇਤੇਸੁਆਹਮਲਕੇਹੀਇਹਸਮਝੀਬੈਠਾਹੈਂਕਿਤੂੰਜਨਮਮਰਨਦੇਚੱਕਰਵਿੱਚੋਂਨਿਕਲਗਿਆਹੈ; ਤੈਨੂੰਭੁਲੇਖਾਹੈ) ਅਡੋਲਆਤਮਕਅਵਸਥਾਵਿੱਚਟਿਕਕੇਪ੍ਰਭੂਦੀਸਿਫ਼ਤਸਾਲਾਹਵਿਚਸੁਰਤਿਜੋੜ। (ਇਹੀਤਰੀਕਾਹੈ) ਜਿਸਨਾਲਤੂੰਮੁੜਜਨਮਮਰਨਦੇਗੇੜਵਿੱਚਨਹੀਂਆਵੇਂਗਾ।1।ਰਹਾਉ।
( ਹੇਜੋਗੀ!) ਜੋਬੰਦੇਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂਦਾਦੱਸਿਆਹੋਇਆਕੋਈਕਰਮਧਰਮਨਹੀਂਕਰਦੇ, ਜਿਨਾ੍ਹਂਚੌਕੇਆਦਿਕਦੀਕੋਈਸੁੱਚਨਹੀਂਰੱਖੀ, ਜਿੰਨਾ੍ਹਂਦੇਗਲਵਿਚ (ਤੁਲਸੀਆਦਿਕਦੀ) ਮਾਲਾਨਹੀ, ਜਦੋਂਉਹਨਾਂਦਾਰਾਖਾਗੁਰੂਬਣਗਿਆ, ਉਹਨਾਂਨੂੰਕੱਲਿਆਣ-ਰੂਪਨਿਰੰਕਾਰੀਜੋਤਿਪਾਸੋਂ (ਉਸਦੀਸਿਫ਼ਤਿਸਾਲਾਹਵਿੱਚਜੁੜਨਦੀ ) ਅਕਲਮਿਲਗਈ।2।
ਗੁਰੂਅਮਰਦਾਸਜੀਮਾਲਾਬਾਰੇਸਾਨੂੰਉਪਦੇਸ਼ਦੇਂਦੇਹਨ:-
ਹਿਰਦੈਜਪਨੀਜਪਉਗੁਣਤਾਸਾ॥
ਹਰਿਅਗਮਅਗੋਚਰੁਅਪਰੰਪਰਸੁਆਮੀਜਨਪਗਿਲਗਿਧਿਆਵਉਹੋਇਦਾਸਨਿਦਾਸਾ॥1॥ਰਹਾਉ॥(ਪੰਨਾ 841 )
ਅਰਥ:- ਹੇਭਾਈ ! ਮੈਂ (ਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇਵਿਚਗੁਣਾਂਦੇਖ਼ਜ਼ਾਨੇ (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮ) ਨੂੰਜਪਦਾਹਾਂ ( ਇਹੀਹੈਮੇਰੀ) ਮਾਲਾ।ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਅਪਹੁੰਚਹੈ, ਪਰੇਤੋਂਪਰੇਹੈ, ਸਭਦਾਮਾਲਕਹੈ, ਉਸਤਕਗਿਆਨਇੰਦ੍ਰਿਆਂਦੀਪਹੁੰਚਨਹੀਂਹੋਸਕਦੀ।ਮੈਂਤਾਂਸੰਤਜਨਾਂਦੀਚਰਨੀਂਲੱਗਕੇਸੰਤਜਨਾਂਦੇਦਾਸਾਂਦਾਦਾਸਬਣਕੇਉਸਨੂੰਸਿਮਰਦਾਹਾਂ।1।ਰਹਾੳ।
ਗੁਰੂਰਾਮਦਾਸਜੀਦਾਮਾਲਾਬਾਰੇਫ਼ੁਰਮਾਨਹੈ:-
ਸੁਕ੍ਰਿਤੁਕਰਣੀਸਾਰੁਜਪਮਾਲੀ॥ਹਿਰਦੈਫੇਰਿਚਲੈਤੁਧੁਨਾਲੀ॥1॥
ਹਰਿਹਰਿਨਾਮੁਜਪਹੁਬਨਵਾਲੀ॥
ਕਰਿਕਿਰਪਾਮੇਲਹੁਸਤਸੰਗਤਿਤੂਟਿਗਈਮਾਇਆਜਮਜਾਲੀ॥1॥ਰਹਾਉ (ਪੰਨਾ 1134)
ਅਰਥ:- ਹੇਭਾਈ ! ਸਦਾਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਜਪਦੇਰਿਹਾਕਰੋ (ਤੇ, ਅਰਦਾਸਕਰਿਆਕਰੋ-ਹੇਪ੍ਰਭੂ ! ਸਾਨੂੰਸਤਸੰਗਤਿਵਿਚਮਿਲਾਈਰੱਖ) ਜਿਸਨੂੰਤੂੰਕਿਰਪਾਕਰਕੇਸਾਧਸੰਗਤਿਵਿਚਰੱਖਦਾਹੈਂ, ਉਸਦੀਮਾਇਆਦੇਮੋਹਦੀਆਤਮਕਮੌਤਲਿਆਉਣਵਾਲੀਫਾਹੀਟੁੱਟਜਾਂਦੀਹੈ।1।ਰਹਾਉ
ਹੇਭਾਈ ! (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿਚ) ਸੰਭਾਲਰੱਖ, ਇਹੀਹੈਸਭਤੋਂਸ੍ਰੇਸ਼ਟਕਰਨ-ਜੋਗਕੰਮ,ਇਹੀਹੈਮਾਲਾ। (ਇਸਹਰਿ-ਨਾਮਸਿਮਰਨਦੀਮਾਲਾਨੂੰਆਪਣੇ) ਹਿਰਦੇਵਿਚਫੇਰਿਆਕਰ।ਇਹਹਰਿ-ਨਾਮਤੇਰੇਨਾਲਸਾਥਕਰੇਗਾ।1।
ਗੁਰੂਅਰਜਨਦੇਵਜੀਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-
ਹਰਿਹਰਿਅਖਰਦੁਇਇਹਮਾਲਾ॥ਜਪਤਜਪਤਭਏਦੀਨਦਇਆਲਾ॥1॥
ਕਰਉਬੇਨਤੀਸਤਿਗੁਰਅਪੁਨੀ॥ਕਰਿਕਿਰਪਾਰਾਖਹੁਸਰਣਾਈਮੋਕਉਦੇਹੁਹਰੇਹਰਿਜਪਨੀ॥ਰਹਾਉ॥ਹਰਿਮਾਲਾਉਰਅੰਤਰਿਧਾਰੈ॥ਜਨਮਮਰਨਕਾਦੂਖੁਨਿਵਾਰੈ॥2॥ (ਪੰਨਾ 388)
ਅਰਥ:- ਹੇਸਤਿਗੁਰੂ ! ਮੈਂਤੇਰੇਅੱਗੇਆਪਣੀਇਹਅਰਜ਼ਕਰਦਾਹਾਂਕਿਕਿਰਪਾਕਰਕੇਮੈਨੂੰਆਪਣੀਸਰਨਵਿੱਚਰੱਖਤੇਮੈਨੂੰ 'ਹਰਿਹਰਿ' ਨਾਮਦੀਮਾਲਾਦੇਹ।1।ਰਹਾਉ।( ਹੇਭਾਈ ! ਮੇਰੇਪਾਸਤਾਂ ) 'ਹਰਿਹਰਿ'-ਇਹਦੋਲਫ਼ਜਾਂਦੀਮਾਲਾਹੈ, ਇਸਹਰਿ-ਨਾਮਨੂੰਜਪਦਿਆਂਕੰਗਾਲਾਂਉੱਤੇਭੀਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਇਆਵਾਨਹੋਜਾਂਦਾਹੈ।1 ।ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖਹਰਿ-ਨਾਮਦੀਮਾਲਾਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਟਿਕਾਕੇਰੱਖਦਾਹੈ, ਉਹਆਪਣੇਜਨਮਮਰਨਦੇਗੇੜਦਾਦੁੱਖਦੂਰਕਰਲੈਂਦਾਹੈ।2।
ਖਟੁਕਰਮਾਅਰੁਆਸਣੁਧੋਤੀ॥ਭਾਗਠਿਗ੍ਰਿਹਿਪੜੈਨਿਤਪੋਥੀ॥
ਮਾਲਾਫੇਰੈਮੰਗੈਬਿਭੂਤ॥ਇਹਬਿਧਿਕੋਇਨਤਰਿਓਮੀਤ॥3॥( ਮ.5, ਪੰਨਾ 888)
ਅਰਥ: (ਆਤਮਕਜੀਵਨਵਲੋਂਅੰਨ੍ਹਾਮਨੁੱਖਸ਼ਾਸਤ੍ਰਾਂਦੇਦੱਸੇਹੋਏ) ਛੇਧਾਰਮਿਕਕੰਮਕਰਦਾਹੈ,( ਦੇਵ-ਪੂਜਾਕਰਨਵਾਸਤੇਉਸਨੇਉੱਨਆਦਿਕਦਾ) ਆਸਣ (ਭੀਰੱਖਿਆਹੋਇਆਹੈ, ਪੂਜਾਕਰਨਵੇਲੇ )ਧੋਤੀ (ਭੀਪਹਿਨਦਾਹੈ),ਕਿਸੇਧਨਾਢਦੇਘਰ (ਜਾਕੇ) ਸਦਾ (ਆਪਣੀਧਾਰਮਿਕ) ਪੁਸਤਕਭੀਪੜ੍ਹਦਾਹੈ, (ਉਸਦੇਘਰਬੈਠਕੇ) ਮਾਲਾਫੇਰਦਾਹੈ, (ਫਿਰਉਸਧਨਾਢਪਾਸੋਂ ) ਧਨਪਦਾਰਥਮੰਗਦਾਹੈ-ਹੇਮਿੱਤਰ!ਇਸਤਰੀਕੇਨਾਲਕੋਈਮਨੁੱਖਕਦੇਸੰਸਾਰ-ਸਮੁੰਦਰਤੋਂਪਾਰਨਹੀਂਲੰਘਿਆ।
ਕਿਨਹੂਘੂਘਰਨਿਰਤਿਕਰਾਈ॥ਕਿਨਹੂਵਰਤਨੇਮਮਾਲਾਪਾਈ॥
ਕਿਨਹੀਤਿਲਕੁਗੋਪੀਚੰਦਨਲਾਇਆ॥ਮੋਹਿਦੀਨਹਰਿਹਰਿਹਰਿਧਿਆਇਆ॥5॥( ਮ. 5,ਪੰਨਾ 913)
ਅਰਥ:- (ਹੇਭਾਈ !) ਕਿਸੇਨੇਘੁੰਘਰੂਬੰਨ੍ਹਕੇ (ਦੇਵਤਿਆਂਅੱਗੇ) ਨਾਚਸ਼ੁਰੂਕੀਤੇਹੋਏਹਨ, ਕਿਸੇਨੇ (ਗਲਵਿੱਚ) ਮਾਲਾਪਾਈਹੋਈਹੈਅਤੇਵਰਤਰੱਖਣਦੇਨੇਮਧਾਰੇਹੋਏਹਨ।ਕਿਸੇਮਨੁੱਖਨੇ (ਮੱਥੇਉਤੇ) ਗੋਪੀਚੰਦਨਦਾਟਿੱਕਾਲਾਇਆਹੋਇਆਹੈ; ਪਰਮੈਂਗਰੀਬਤਾਂਸਿਰਫਪਰਮਾਤਮਾਦਾਨਾਮਹੀਸਿਮਰਦਾਹਾਂ।5॥
ਕੰਠਰਮਣੀਯਰਾਮਰਾਮਮਾਲਾਹਸਤਊਚਪ੍ਰੇਮਧਾਰਨੀ॥
ਜੀਹਭਣਿਜੋਉਤਮਸਲੋਕਉਧਰਣੰਨੈਨਨੰਦਨੀ॥32॥ ( ਮ.5, ਪੰਨਾ 1356)
ਅਰਥ:- ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖ (ਗਲੇਤੋਂ) ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮਦੇਉਚਾਰਨਨੂੰਗਲੇ, ਦੀਸੁੰਦਰਮਾਲਾਬਣਾਂਦਾਹੈ, (ਹਿਰਦੇਵਿੱਚ) ਪ੍ਰੇਮਟਿਕਾਣਨੂੰਮਾਲਾਦੀਥੇਲੀਬਣਾਂਦਾਹੈ, ਜਿਹੜਾਮਨੁੱਖਜੀਭਨਾਲਸਿਫ਼ਤਿਸਲਾਹਦੀਬਾਣੀਉਚਾਰਦਾਹੈ, ਉਹਮਾਇਆਦੇਪ੍ਰਭਾਵਤੋਂਬਚਜਾਂਦਾਹੈ।
ਭਗਤਕਬੀਰਜੀਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-ਵਾਹੁਵਾਹੁਕਿਆਖੁਬੁਗਾਵਤਾਹੈ॥
ਹਰਿਕਾਨਾਮੁਮੇਰੈਮਨਿਭਾਵਤਾਹੈ॥1॥ਰਹਾਉ॥
ਕੰਠੇਮਾਲਾਜਿਹਵਾਰਾਮੁ॥ਸਹੰਸਨਾਮੁਲੈਲੈਕਰਉਸਲਾਮੁ॥ (ਪੰਨਾ 478 )
ਅਰਥ:- (ਮੇਰਾਮਨ) ਕਿਆਸੁਹਣੀਸਿਫ਼ਤਿਸਲਾਹਕਰਰਿਹਾਹੈ ( ਅਤੇ) ਹਰੀਦਾਨਾਮਮੇਰੇਮਨਵਿੱਚਪਿਆਰਾਲੱਗਰਿਹਾਹੈ ( ਤਾਂਤੇਇਹੀਮਨਮੇਰਾਤੀਰਥਤੇਇਹੀਮੇਰਾਹੱਜਹੈ) ।1।ਰਹਾਉ।ਜੀਭਉੱਤੇਰਾਮਦਾਸਿਮਰਨਹੀਮੇਰੇਗਲਵਿਚਮਾਲਾ (ਸਿਮਰਨੀ) ਹੈ, ਉਸਰਾਮਨੂੰ ( ਜੋਮੇਰੇਮਨ-ਤੀਰਥਅਤੇਜੀਭਉੱਤੇਵੱਸਰਿਹਾਹੈ) ਮੈਂਹਜ਼ਾਰਨਾਮਲੈਲੈਕੇਪ੍ਰਣਾਮਕਰਦਾਹਾਂ।
ਮਾਥੇਤਿਲਕੁਹਥਿਮਾਲਾਬਾਨਾ॥ਲੋਗਨਰਾਮਖਿਲਾਉਨਾਜਾਨਾ॥1॥
ਜਉਹਉਬਉਰਾਤਉਰਾਮਤੋਰਾ॥ਲੋਗੁਮਰਮੁਕਹਜਾਨੈਮੋਰਾ॥1॥ਰਹਾਉ॥( ਪੰਨਾ 1158)
ਅਰਥ:- ਮੈਂਕੋਈਭੇਖਨਹੀਂਬਣਾਂਦਾ, ਮੈਂਮੰਦਰਆਦਿਕਵਿੱਚਜਾਕੇਕਿਸੇਦੇਵਤੇਦੀਪੂਜਾਨਹੀਂਕਰਦਾ, ਲੋਕਮੈਂਨੂੰਪਾਗਲਆਖਦੇਹਨ; ਪਰਹੇਮੇਰੇਰਾਮ ! ਜੇਮੈਂ ( ਲੋਕਾਂਦੇਭਾਣੇ) ਪਾਗ਼ਲਹਾਂ, ਤਾਂਭੀ (ਮੈਨੂੰਇਹਠੰਡਹੈਕਿ) ਮੈਂਤੇਰਾ (ਸੇਵਕ) ਹਾਂ।ਦੁਨੀਆਂਭਲਾਮੇਰੇਦਿਲਦਾਭੇਤਕੀਹਜਾਣਸਕਦੀਹੈ ? ।1।ਰਹਾਉ।
ਕਬੀਰਜਪਨੀਕਾਠਕੀਕਿਆਦਿਖਲਾਵਹਿਲੋਇ॥
ਹਿਰਦੈਰਾਮੁਨਚੇਤਹੀਇਹਜਪਨੀਕਿਆਹੋਇ॥75॥(ਪੰਨਾ 1368)
ਅਰਥ:- ਹੇਕਬੀਰ ! ਤੂੰਤੁਲਸੀਰੁੱਦ੍ਰਾਖਆਦਿਕਦੀਮਾਲਾ (ਹੱਥਵਿੱਚਲੈਕੇ ) ਕਿਉਂਲੋਕਾਂਨੂੰਵਿਖਾਂਦਾਫਿਰਦਾਹੈਂ ? ਤੂੰਆਪਣੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਤਾਂਪ੍ਰਮਾਤਮਾਨੂੰਯਾਦਨਹੀਂਕਰਦਾ, (ਹੱਥਵਿੱਚਫੜੀਹੋਈ) ਇਸਮਾਲਾਦਾਕੋਈਲਾਭਨਹੀਂਹੋਸਕਦਾ।
ਕਬੀਰਬੈਸਨੋਹੂਆਤਕਿਆਭਇਆਮਾਲਾਮੇਲੀਚਾਰਿ॥
ਬਾਹਰਿਕੰਚਨੁਬਾਰਹਾਭਤਿਰਿਭਰੀਭੰਗਾਲ॥145॥(ਪੰਨਾ 1372)
ਅਰਥ: ਹੇਕਬੀਰ ! ( ਪ੍ਰਭੂਦਾਸਿਮਰਨਛੱਡਕੇਨਿਰਾਧਨਕਮਾਣਵਾਲੇਉਮਰਅਜ਼ਾਈਗਵਾਂਦੇਹਨਕਿਉਂਕਿਧਨਇਥੇਹੀਪਿਆਰਹਿੰਦਾਹੈ।ਪਰਨਿਰੇਭੇਖਨੂੰਭਗਤੀ-ਮਾਰਗਸਮਝਣਵਾਲੇਵੀਕੁਝਨਹੀਂਖੱਟਰਹੇ) ਜੇਕਿਸੇਮਨੁੱਖਨੇਤਿਲਕਚੱਕਰਲਾਕੇਅਤੇਚਾਰਮਾਲਾਪਾਕੇਆਪਣੇਆਪਨੂੰਵੈਸ਼ਨਵਭਗਤਅਖਵਾਲਿਆ।ਉਸਨੇਭੀਕੁਝਨਹੀਂਖੱਟਿਆ।( ਇਸਧਾਰਮਿਕਭੇਖਦੇਕਾਰਨ) ਬਾਹਰੋਂਵੇਖਣਨੂੰਭਵੇਂਸ਼ੁੱਧਸੋਨਾਦਿਸੇ, ਪਰਉਸਦੇਅੰਦਰਖੋਟਹੀਖੋਟਹੈ।
ਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨਿਆਂਬਾਰੇਭਗਤਰਵਿਦਾਸਜੀਇਹਵਿਚਾਰਦਸਦੇਹਨ:-
ਨਾਮੁਤੇਰੋਆਰਤੀਮਜਨੁਮੁਰਾਰੇ॥ਹਰਿਕੇਨਾਮਬਿਨੁਝੂਠੇਸਗਲਪਾਸਾਰੇ॥ਰਹਾਉ॥
ਨਾਮੁਤੇਰੋਤਾਗਾਨਾਮੁਫੁਲਮਾਲਾਭਾਰਆਠਰਹਸਗਲਜੁਠਾਰੇ॥
ਤੈਰੋਕੀਆਤੁਝਹਿਕਿਆਅਰਪਉਨਾਮੁਤੇਰਾਤੂਹੀਚਵਰਢੋਲਾਰੇ॥( ਪੰਨਾ 694)
ਅਰਥ: ਹੇਪ੍ਰਭੂ ! ( ਅੰਞਾਣਲੋਕਮੂਰਤੀਦੀਆਰਤੀਕਰਦੇਹਨ, ਪਰਮੇਰੇਲਈ) ਤੇਰਾਨਾਮ ( ਤੇਰੀ) ਆਰਤੀਹੈ, ਤੇਤੇਤੀਰਥਾਂਦਾਇਸ਼ਨਾਨਹੈ।( ਹੇਭਾਈ ! ) ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦੇਨਾਮਤੋਂਖੁੰਝਕੇਹੋਰਸਾਰੇਅੰਡਬਰਕੂੜੇਹਨ॥ਰਹਾਉ॥
ਤੇਰਾਨਾਮਹੀਮੈਂਧਾਗਾਬਣਾਇਆਹੈ, ਨਾਮਨੂੰਹੀਮੈਂਫੁੱਲਾਂਦੀਮਾਲਾਬਣਾਇਆਹੈ, ਹੋਰਸਾਰੀਬਨਾਸਪਤੀ ( ਜਿਸਤੋਂਲੋਕਫੁੱਲਲੈਕੇਮੂਰਤੀਆਂਅੱਗੇਭੇਟਧਰਦੇਹਨ; ਤੇਰੇਨਾਮਦੇਟਾਕਰੇਤੇ ) ਜੂਠੀਹੈ। (ਇਹਸਾਰੀਕੁਦਰਤਤਾਂਤੇਰੀਬਣਾਈਹੋਈਹੈ) ਤੇਰੀਪੈਦਾਕੀਤੀਹੋਈਵਿੱਚੋਂਮੈਂਤੇਰੇਅੱਗੇਕੀਹਰੱਖਾਂ ?(ਸੋ) ਮੈਂਤੇਰਾਨਾਮਚੌਰਹੀਤੇਰੇਉਤੇਝਲਾਉਂਦਾਹਾਂ।3।
ਮਾਲਾਪਾਕੇਧਰਮੀਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਨਵਾਲੇਮਨੁੱਖਾਂਬਾਰੇਭਗਤਬੇਣੀਜੀਇਹਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:-
ਮ੍ਰਿਗਆਸਣੁਤੁਲਸੀਮਾਲਾ॥ਕਰਊਜਲਤਿਲਕੁਕਪਾਲਾ॥
ਰਿਦੈਕੂੜੁਕੰਠਿਰੁਦ੍ਰਾਖੰ॥ਰੇਲੰਪਟਕ੍ਰਿਸ਼ਨੁਅਭਾਖੰ॥(ਪੰਨਾ 1351)
ਅਰਥ:- ਹੇਵਿਸ਼ਈਮਨੁੱਖ ! (ਪੂਜਾਪਾਠਵੇਲੇ) ਤੂੰਹਿਰਨਦੀਖੱਲਦਾਆਸਣ (ਵਰਤਦਾ) ਹੈ, ਤੁਲਸੀਦੀਮਾਲਾਤੇਰੇਪਾਸਹੈ, ਸਾਫ਼ਹੱਥਾਂਨਾਲਤੂੰਮੱਥੇਉੱਤੇਤਿਲਕਲਾਂਦਾਹੈ; ਗਲਵਿੱਚਤੂੰਮਾਲਾਪਾਈਹੋਈਹੈ, ਪਰਤੇਰੇਹਿਰਦੇਵਿੱਚਠੱਗੀਹੈ।(ਹੇਲੰਪਟ! ਇਸਤਰਾ੍ਹਂ) ਤੂੰਹਰੀਨੂੰਸਿਮਰਨਹੀਂਰਿਹਾਹੈ।4।
ਹੁਣਵੇਖਦੇਹਾਂ, ਸ੍ਰੀਅਕਾਲਤਖਤਵੱਲੋਂਪ੍ਰਵਾਨਿਤਸਿੱਖਰਹਿਤਮਰਯਾਦਾਵਿੱਚਮਾਲਾਬਾਰੇਕੀਉਪਦੇਸ਼ਹੈ:
2. ਗੁਰਮਤਿਦੀਰਹਿਣੀ: ( ਸ ) ਜ਼ਾਤ-ਪਾਤ, ਛੂਤ-ਛਾਤ,ਜੰਤ੍ਰ-ਮੰਤ੍ਰ, ਸ਼ਗਨ, ਤਿੱਥ, ਮਹੂਰਤ, ਗ੍ਰਹਿ, ਰਾਸ਼ੀ, ਰਾਸ਼ੀ, ਸ਼ਰਾਧ, ਪਿਤੱਲ, ਖਿਆਹ, ਪਿੰਡ, ਪੱਤਲ, ਦੀਵਾ, ਕਿਰਿਆਕਰਮ, ਹੋਮ, ਜੱਗ, ਤਰਪਣ, ਸਿਖਾ, ਸੂਤ,ਭੱਦਰ,ਇਕਾਦਸੀ, ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀਆਦਿਦੇਵਰਤ, ਤਿਲਕ, ਜੰਝੂ, ਤੁਲਸੀ, ਮਾਲਾ, ਗੋਰ, ਮੱਠ, ਮੜੀ, ਮੂਰਤੀਪੂਜਾਆਦਿਭਰਮ-ਰੂਪਕਰਮਾਂਉਤੇਨਿਸ਼ਚਾਨਹੀਂਕਰਨਾ।
ਸ੍ਰੀਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਜੀਦੀਬਾਣੀਦੇਉਪੱਰਦਿੱਤੇਅਨੇਕਾਂਪ੍ਰਮਾਣਾਂਤੋਂਇਹਸਿਧਹੁੰਦਾਹੈਕਿਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਅਤੇਭਗਤਾਂਨੇਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਜਿਕਰਪਖੰਡੀਨੂੰਸਮਝਾਉਣ, ਉਹਨਾਂਨੂੰਸਿਧੇਰਸਤੇਪਾਉਣਜਾਂਜਨਤਾਨੂੰਧਾਰਮਿਕਹੋਣਦਾਢੌਂਗਕਰਨਵਾਲੇਲਿਬਾਸਪਾਉਣਵਾਲਿਆਂਤੋਂਸੁਚੇਤਕਰਨਵਾਸਤੇਕੀਤਾਹੈ; ਸਿੱਖਧਰਮਵਿੱਚਇਸਦੀਕੋਈਥਾਂਨਹੀਂ, ਪਰਦੁੱਖਦੀਗੱਲਹੈਕਿਅੱਜਤਾਂਅਸੀਂਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਦੀਆਂਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਪਾਏਵਾਲੀਆਂਮਨੋਕਲਪਤਤਸਵੀਰਾਂਬਣਾਕੇਉਹਨਾਂਨੂੰਵੀਮਾਲਾਧਾਰੀਸਿੱਧਕਰਨਲੱਗੇਹੋਏਹਾਂ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਅਤੇਭਗਤਾਂਦੀਆਂਉਹਮਨੋਕਲਪਤਤਸਵੀਰਾਂ, ਜਿੰਨਾਂਤੇਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਵੀਬਣਾਏਹੁੰਦੇਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂਨੂੰਵੇਖਕਿਇੰਜਲੱਗਦਾਹੈ, ਕਿਤਸਵੀਰਬਣਾਉਣਵਾਲਾਵਿਅਕਤੀਗੁਰੂਸਾਹਿਬਾਨਤੇਭਗਤਾਂਨੂੰਕਹਿਰਿਹਾਹੋਵੇ, ਕਿਵੇਖਲਓ, ਤੁਸੀਂਤਾਂਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨਿਆਂਦਾਖੰਡਣਕੀਤਾਹੈਪਰਮੈਂਤੁਹਾਡੀਆਂਤਸਵੀਰਾਂਦੇਹੱਥਾਂਤੇਗਲਾਂਵਿਚਵੀਮਾਲਾ, ਸਿਮਰਨੇਪਾਦਿੱਤੇਹਨ।ਕੀਸਾਨੂੰਇਸਪਾਸੇਵੀਸਾਨੂੰਵਿਚਾਰਨਦੀਲੋੜਨਹੀਂ ? ਇਸਦੇਨਾਲਹੀਇਹਵੀਵਿਚਾਰਨਵਾਲੀਗੱਲਹੈ, ਕਿਜਦੋਂਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨੇਨੂੰਗੁਰੂਸਹਿਬਾਨਨੇਰੱਦਕੀਤਾਹੋਇਆਹੈਤਾਂਫਿਰਸਾਧਬਾਣੇਵਿੱਚਵਿਚਰਦੇਵਿਅਕਤੀਜੋਗਲਾਂਵਿੱਚਤੇਹੱਥਾਂਵਿੱਚਮਾਲਾ,ਸਿਮਰਨੇਫੜੀਫਿਰਦੇਹਨ, ਕੀਉਹਗੁਰਸਿੱਖਹਨ, ਗੁਰਮਤਿਪ੍ਰਤੀਅਗਿਆਨੀਹਨਜਾਂਸੱਜਣਠੱਗਹਨ ?
ਕੀਭਗਤਕਬੀਰਜੀਦਾਇਹਸ਼ਬਦਅਜਿਹੇਸਿੱਖਾਂ 'ਤੇਨਹੀਂਢੁੱਕਦਾਜੋਆਮਸਿੱਖਾਂਨਾਲੋਂਵੱਖਰਾਪਹਿਰਾਵਾਪਾਕੇਆਪਣੇਆਪਂਨੂੰਸੰਤਸਾਧਅਖਵਾਉਂਦੇਹਨ:
ਗਜਸਾਢੇਤੈਤੈਧੋਤੀਆ, ਤਿਹਰੇਪਾਇਨਿਤਗ॥ਗਲੀਜਿਨਾਜਪਮਾਲੀਆ, ਲੋਟੇਹਥਿਨਿਬਗ॥ਓਇਹਰਿਕੇਸੰਤਨਆਖੀਅਹਿ, ਬਾਨਾਰਸਿਕੇਠਗ॥੧॥ਐਸੇਸੰਤ, ਨਮੋਕਉਭਾਵਹਿ॥ਡਾਲਾਸਿਉਪੇਡਾਗਟਕਾਵਹਿ॥੧॥ਰਹਾਉ॥(ਪੰਨਾ 476)
ਅਰਥ: (ਜੋਮਨੁੱਖ) ਸਾਢੇਤਿੰਨਤਿੰਨਗਜ਼ (ਲੰਮੀਆਂ) ਧੋਤੀਆਂ (ਪਹਿਨਦੇ, ਅਤੇ) ਤਿਹਰੀਆਂਤੰਦਾਂਵਾਲੇਜਨੇਊਪਾਂਦੇਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂਦੇਗਲਾਂਵਿਚਮਾਲਾਂਹਨਤੇਹੱਥਵਿੱਚਲਿਸ਼ਕਾਏਹੋਏਲੋਟੇਹਨ, (ਨਿਰੇਇਹਨਾਂਲੱਛਣਾਂਕਰਕੇ) ਉਹਮਨੁੱਖਪਰਮਾਤਮਾਦੇਭਗਤਨਹੀਂਆਖੇਜਾਣੇਚਾਹੀਦੇ, ਉਹਤਾਂ (ਅਸਲਵਿਚ) ਬਨਾਰਸੀਠੱਗਹਨ।
ਮੈਨੂੰਅਜਿਹੇਸੰਤਚੰਗੇਨਹੀਂਲੱਗਦੇ, ਜੋਮੂਲਨੂੰਭੀਟਹਿਣੀਆਂਸਮੇਤਖਾਜਾਣ (ਭਾਵ, ਜੋਮਾਇਆਦੀਖ਼ਾਤਰਮਨੁੱਖਾਂਨੂੰਜਾਨੋਂਮਾਰਨੋਂਭੀਸੰਕੋਚਨਾਕਰਨ) ।੧।ਰਹਾਉ।ਵਿਆਖਿਆ: ਪ੍ਰੋ. ਸਾਹਿਬਸਿੰਘਡੀ.ਲਿਟ
ਅਕਾਲਪੁਰਖਸਿਰਫਬਾਹਰੀਧਾਰਮਿਕਪਹਿਰਾਵੇਨਾਲਨਹੀਂਰੀਝਦਾ; ਉਸਦੀਯਾਦਨੂੰਪਿਆਰਤੇਸ਼ਰਧਾਨਾਲਆਪਣੇਮਨਵਿੱਚਸਿਮਰਨਾ (ਅਕਾਲਪੁਰਖਨੂੰਯਾਦਰੱਖਣਾਅਤੇਚੰਗੇਗੁਣਾਂਦੇਧਾਰਨੀਹੋਣਾ) ਚਾਹੀਦਾਹੈਅਤੇਆਪਣੇਮਨਨੂੰਪਵਿਤੱਰ (ਵਿਕਾਰਾਂਤੋਂਰਹਿਤ ) ਕਰਨਲਈਗੁਰਬਾਣੀਤੋਮਿਲਦੇਉਪਦੇਸ਼ਅਨੁਸਾਰਆਪਣੇਜੀਵਨਨੂੰਢਾਲਣਦੀਕੋਸ਼ਿਸ਼ਕਰਨੀਚਾਹੀਦੀਹੈ।ਜੇਕਰਕਬੀਰਜੀਦਾਇਹਸ਼ਬਦਕੋਈਸਿੱਖਪੜ੍ਹਰਿਹਾਹੋਵੇਅਤੇਨਾਲਨਾਲਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਾਨੂੰਵੀਫੇਰੀਜਾਂਦਾਹੋਵੇਤਾਂਲਾਗੋਂਦੀਲੰਘਣਵਾਲਾਮਨੁੱਖਉਸਮਾਲਾਫੇਰਨਵਾਲੇਬਾਰੇਕੀਸੋਚੇਗਾ ?
ਨਾਮਾਕਹੈਤਿਲੋਚਨਾਮੁਖਤੇਰਾਮੁਸੰਮ੍ਹਾਲਿ॥
ਹਾਥਪਾਉਕਰਿਕਾਮੁਸਭੁਚੀਤੁਨਿਰੰਜਨੁਨਾਲਿ॥( ਕਬੀਰਜੀ, ਪੰਨਾ 1376 )
ਇਸਤਰਾ੍ਹਂਮਾਲਾਜਾਂਸਿਮਰਨਿਆਂਤੋਂਬਗੈਰਹੀਜਪਦਿਆਂਸੰਸਾਰਵਿੱਚਆਪਣੀਹੱਕਹਲਾਲਦੀਕਮਾਈਕਰਦਿਆਂ, ਹੱਸਦਿਆ, ਖੇਡਦਿਆਂਹੀਮੁਕਤੀਪ੍ਰਾਪਤਹੋਸਕਦੀਹੈ।ਗੁਰੂਪਾਤਸ਼ਾਹਫ਼ੁਰਮਾਉਂਦੇਹਨ:
ਨਾਨਕਸਤਿਗੁਰਿਭੇਟਿਐਪੂਰੀਹੋਵੈਜੁਗਤਿ॥
ਹੱਸਦਿਆਖੇਲੰਦਿਆਪੈਨੰਦਿਆਖਾਵੰਦਿਆਵਿਚੇਹੋਵੈਮੁਕਤਿ॥( ਮ: 5, ਪੰਨਾ 522 )
ਆਓ, ਸਿੱਖੀਸਰੂਪਵਿੱਚਮਾਲਾਤੇਸਿਮਰਨੇਪਹਿਨਕੇਜਿਹੜੇਵਿਅਕਤੀਗੁਰਮਤਿਸਿਧਾਂਤਨੂੰਖੋਰਾਲਾਕੇਧਰਮੀਹੋਣਦਾਢੌਂਗਰਚਾਈਫਿਰਦੇਹਨਉਹਨਾਂਤੋਂਆਪਬਚੀਏਤੇਹੋਰਨਾਂਨੂੰਵੀਬਚਾਈਏ।
The Guru declares....doing honest labour..earning the honest earnings..sharing it with others...playing...laughing..we get MUKTEE !! Sri Guru Granth Sahib Ji pg 522...
Lets ESCAPE the clutches of the Modern day Benaras Ke THUGGH which like the Ones mentioned so clearly in Sri Guru Granth Sahib Ji..even TODAY wear Huge Maalas..steel karras, round turbans, choals etc to give an IMPRESSION of Fake HOLINESS...the Sajjan Thugghs of Guru nanak ji still walk the earth today..they wera the same shining chileknneh clothes..!!! BEWARE..and STUDY the TRUE GURMATT..dont fall into the trap of countings..and numbers...there is no need to have clocks or alarms or all that utter rubbish about "time..countings..sri 108 rounds etc.." There is NO COUNTING whatsoever..not 11, not 11, not 1001..not 108..nor 1008..nor sava lakh jaaps or teen lakh chaupaiis etc etc..all WORTHLESS countings when HE doesnt COUNT when bestowing His Gifts...
Last edited by a moderator:
How can one count the Countless?
Does Simran mean repeating a word like a parrot?
Or
Does it mean to continue doing good deeds?
One deed is done, and it ends.
The other One starts.
The One has no count.
It is always The One.
And
Shall be The One.
Is mala the beads of Me-ism?
So, I can count how many times,
I have counted the Omnipresent?
The One that dwells in all there is.
How many times can one count The One?
What is the significance of this mechanical ritual?
What good does it bring?
What good does it make us do?
Let’s make mala the deeds of our lives.
Let’s make mala the shoulders to be leant on.
Let’s make mala the handkerchief to wipe,
someone’s tears.
Let’s make mala the lifting hands to the fallen.
Let’s make mala our finger to be held.
So,
A child can cross the street.
Let’s make mala to eradicate injustice.
To erase rapes of the innocent.
It needs no gold, ivory, wooden or steel beads.
What if the beads were cubes rather than circular?
How many times we can mala it then?
Just think about it.
If one counts the Infinite.
Me-ism makes it Finite.
The only mala we need is,
Living a life of a Sikh.
Tejwant Singh
Does Simran mean repeating a word like a parrot?
Or
Does it mean to continue doing good deeds?
One deed is done, and it ends.
The other One starts.
The One has no count.
It is always The One.
And
Shall be The One.
Is mala the beads of Me-ism?
So, I can count how many times,
I have counted the Omnipresent?
The One that dwells in all there is.
How many times can one count The One?
What is the significance of this mechanical ritual?
What good does it bring?
What good does it make us do?
Let’s make mala the deeds of our lives.
Let’s make mala the shoulders to be leant on.
Let’s make mala the handkerchief to wipe,
someone’s tears.
Let’s make mala the lifting hands to the fallen.
Let’s make mala our finger to be held.
So,
A child can cross the street.
Let’s make mala to eradicate injustice.
To erase rapes of the innocent.
It needs no gold, ivory, wooden or steel beads.
What if the beads were cubes rather than circular?
How many times we can mala it then?
Just think about it.
If one counts the Infinite.
Me-ism makes it Finite.
The only mala we need is,
Living a life of a Sikh.
Tejwant Singh
welcome back TEJI JI...
you have no idea how many times i have."missed" your input on so many Threads..i wasnt "counting"...he he
A brilliant posting ji..
thanks
you have no idea how many times i have."missed" your input on so many Threads..i wasnt "counting"...he he
A brilliant posting ji..
thanks
Gurdwaras are run by HUMANS...and humans can make mistakes ?? in 1920 Gurdwaras also had STONE IDOLS of Lakshmee..ganesh, Krishan etc etc in DARBAR SAHIB...no less..so what shall we say about that ?? They were REMOVED in 1920 when the SGPC/Akali dal was formed. The Pretty but FALSE pictures may be removed..next time a similar Movement begins..and IT WILL..soon enough...the BEST PICTURE of the Sikh gurus is the One they Painted THEMSELVES and AUTOGRAPHED IT...the SGGS....IF you cannot "see" the REAL GURU NANAK Ji in japji..or Asa ki vaar..or Sidh ghosht..then a Fake picture wont do any good...might as well beleive that the OBAMA portrait is GURU NANAK...really !!! ( UNLESS you cna prove to me that GURU NANAK JI DID NOT LOOK LIKE OBAMA...do you have the PROOF ?? ) GET THE PICTURE ?? I cant make it nay simpler than that...sorry.
I have actually been criticised for not having "pictures of Gurus" in my house, especially since I do have a few pictures of more recent Panthic heroes. The reason is simple. I am inspired by real pictures. I have enough sense not to venerate them or pray to them or any such nonsense.
- Jan 31, 2011
- 5,769
- 8,194
- 55
Then why would the greatest Gurudwaras hang pictures which are "false"?
I have no doubt that the Gurus looked and dressed in a way that is not represented in any picture I have seen. Given the inaccuracy, I am sure they are not going to worry about whether the malas should be there or not.
Whilst on the subject, topis, earings, malas, all contribute to a nice looking spiritual picture, something to pray to, or bow before, or give offerings to, but none really pass the litmus test.
In any case, why bother looking at a picture when understanding gives you an inner image that can be cherished and utilised as a tool for living.
📌 For all latest updates, follow the Official Sikh Philosophy Network Whatsapp Channel:
