Poem Punjabi ਸਤਿਨਾਮ ਕਰਤਾਰ

[dalvinder45]

ਅਸੀਂ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ
ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਅਸੀਂ ਆਏ ਸੀ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ ਅਸੀਂ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ।
ਸਭ ਪਿੱਛੇ ਹੀ ਛੁੱਟ ਜਾਵਣਗੇ ਇਹ ਮਾਇਆ ਮਹਿਲ ਮਕਾਨ ਜਿਹੇ।
ਜੋ ਬਹੁਤਾ ਪਿਆਰ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਨੇ, ਦੋ ਹੰਝੂ ਦਿਖਾਵੇ ਸੁੱਟਣਗੇ।
ਫਿਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨਾਤੇ ਵਾਲੇ ਵੀ ਕਰ ਨਾਈ ਧੋਈ ਚੁੱਕਣਗੇ ।
ਕੋਈ ਸਾੜਣਗੇ ਕੋਈ ਦਬਣਗੇ, ਜੋ ਰੀਤ ਰਿਵਾਜ ਬਣਾਣ ਜਿਹੇ।
ਅਸੀਂ ਆਏ ਸੀ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ ਅਸੀਂ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ।
ਜੋ ਭਾਉ ਭਗਤੀ ਕਰਦਾ ਏ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਪਾਰ ਉਤਾਰਾ ਏ।
ਮੁੱਕ ਜਾਦਾ ਆਵਾਗਮਨ ਉਦਾ, ਚਿੱਤ ਵਸਦਾ ਚੈਨ ਪਸਾਰਾ ਏ।
ਇਹ ਸਾਰੇ ਏਥੇ ਜੋਗੇ ਨੇ ਸੱਭ ਸ਼ੁਹਰਤ ਇਜ਼ਤ ਮਾਣ ਜਿਹੇ।
ਅਸੀਂ ਆਏ ਸੀ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ ਅਸੀਂ ਜਾਵਾਂਗੇ ਅਣਜਾਣ ਜਿਹੇ।

 

[dalvinder45]

Pure Beings

Dr Dalvinder Singh Grewal

Pure beings belong to God, Who always wins,

He keeps them pure saving from all sins.

Pure beings recite His Name all the time

They don’t wander remaining sublime.

What they earn, with the needy they share

They are humble, compassionate and fair.

Do nothing wrong knowing He watches within

Their inner self stops them from doing any sin.

They consider all His men as brothers

All women are treated as sisters and mothers.

For them He created all hence all are kins.

Pure beings belong to God, Who always wins,

 

[dalvinder45]

ਜੋ ਇੱਛਾ ਸੋ ਪਾਵੋ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਇੱਕ ਮੱਖੀ ਗੰਦੇ ਤੇ ਬੈਠੇ, ਇੱਕ ਬੈਠੇ ਫੁਲਾਂ ਤੇ।

ਇੱਕ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਿੰਦਾ ਚੁਗਲੀ, ਇੱਕ ਦੇ ਰੱਬ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਤੇ।

ਇਹ ਵਿਉਹਾਰ ਜੀਵ ਦੇ ਅਪਣੇ, ਜੋ ਇੱਛਾ ਸੋ ਪਾਵੇ,

ਜਿਸ ਦੀ ਜੋ ਜੋ ਫਿਤਰਤ ਹੋਵੇ, ਰੱਬ ਉਹ ਦੇਈ ਜਾਵੇ।

 

[dalvinder45]

ਬੱਦਲ ਪਿੱਛੇ ਸੂਰਜ ਲੁਕਿਆ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਬੱਦਲ ਪਿੱਛੇ ਸੂਰਜ ਲੁਕਿਆ।

ਜਾਬਰ ਅੱਗੇ ਸਾਬਰ ਝੁਕਿਆ।

ਧਰਤੀ ਤੇ ਤਰਥੱਲੀ ਪਾ ਕੇ

ਅੰਬਰ ਉਤੇ ਜਾ ਕੇ ਟਿਕਿਆ।

ਧੁੱਪ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਰਾਬਰ ਵੰਡਦਾ,

ਜਿਉਂ ਸ਼ਾਹਾਂ ਹੱਥ ਨੌਕਰ ਵਿਕਿਆ।

ਤੇਜ ਰਾਤ ਨੂੰੰ ਤਾਹੀਓਂ ਮੁੱਕਿਆ।

ਬੱਦਲ ਪਿੱਛੇ ਸੂਰਜ ਲੁਕਿਆ।

ਸਭ ਨੂੰ ਰੋਸ਼ਨ ਕਰੇ ਬਰਾਬਰ,

ਕਿਉਂ ਫਿਰ ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਾਬਰ।

ਜਾਵੇ ਫਿਰ ਅਹਿਸਾਨ ਨਾ ਚੁੱਕਿਆ।

ਬੱਦਲ ਪਿੱਛੇ ਸੂਰਜ ਲੁਕਿਆ।

 

[dalvinder45]

ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਕ੍ਰਿਸ਼ਮਾ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਸਾਵਣ ਰੁੱਤੇ ਧਰਤ ਸੁਹਾਵੀ, ਹਰਿਆਲੀ ਦਾ ਡੇਰਾ

ਵੇਖ ਵੇਖ ਕਾਦਰ ਦੀ ਕੁਦਰਤ, ਗਦ ਗਦ ਹੈ ਦਿਲ ਮੇਰਾ।

ਸਿਰ ਉਪਰ ਬੱਦਲ ਦੀ ਛਾਇਆ, ਠੰਢਕ ਰੂਹ ਵਿੱਚ ਪਾਵੇ,

ਬੱਦਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਝਾਕੇ ਸੂਰਜ, ਪੌਣ ਤੁਰ ਪਿਆ ਫੇਰਾ।

ਸੱਪ ਸਲੂੰਡੀ ਖੇਤੋਂ ਭੱਜੇ, ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਏ ਚੂਹੇ।

ਬਗਲੇ ਲੱਭ ਲੱਭ ਡੱਡੀਆਂ ਖਾਦੇ ਫੜਦੇ ਚੁੰਝੀਂ ਢੂਹੇ।

ਸਾਹ ਮਿਲਿਆ ਏ ਟਿਊਬਵੈਲਾਂ ਨੂੰ, ਪਾਣੀ ਭੋਂ ਨਾ ਲੋੜੇ

ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਜੱਗ ਦੀ ਰਬ ਖੁਦ ਨੱਕੇ ਛੋੜੇ।

ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਵੀ ਖਪਤ ਘਟੀ ਹੈ, ਜੱਟ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਆਏ,

ਕਹਿੰਦੇ ਫਸਲ ਹੋਊ ਹੁਣ ਚੰਗੀ, ਧਾਨ ਖੂਬ ਹਰਿਆਏ।

ਰੱਬਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨਿਆਰੇ ਜੱਗ ਚਲਾਈ ਜਾਨੈਂ।

ਜਿਸ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ, ਉਸਨੂੰ ਆਪ ਪੁਚਾਈ ਜਾਨੈ ।

 

[dalvinder45]

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ

ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ।

ਨਿਤ ਨਿਤ ਵਧਦੇ ਜਾਂਦੇ ਪੰਗੇ।

ਬਿਜਲੀ ਹੈ ਨਾ ਪਾਣੀ ਹੈ ਨਾ।

ਨੀਂਦ ਕਦੇ ਰੱਜ ਮਾਣੀ ਹੈ ਨਾਂ

ਹੱਦਾਂ ਤੋੜ ਗਈ ਮਹਿੰਗਾਈ।

ਸੱਠ ਨੂੰ ਕਿਲੋ ਭਿੰਡੀ ਆਈ।

ਖਰਚਾਂ ਨੇ ਸੂਲੀ ਤੇ ਟੰਗੇ।

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ।

ਮੀਂਹ ਕਿਧਰੇ ਜਿਸ ਦਿਨ ਪੈ ਜਾਵੇ

ਜਲ ਥਲ ਸੜਕਾਂ, ਸੈਰ ਰਹਿ ਜਾਵੇ।

ਬਿਨਾ ਨੌਕਰੀ ਗਭਰੂ ਫਿਰਦੇ,

ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਲਾ ਟੀਕੇ ਮਰਦੇ

ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਦਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਗਰਮ ਹੈ,

ਕੋਈ ਸੁਰਖਿਅਤ ਇੱਕ ਭਰਮ ਹੈ।

ਲਾਅ ਆਡਰ ਨੇ ਹੋ ਗਏ ਨੰਗੇ।

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ।

ਕਹਿੰਦੇ ਕਿਧਰੇ ਨਹੀਨ ਕੁਰਪਸ਼ਨ,

ਕੰਮ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਪਰ ਪੈਸੇ ਬਿਨ।

ਆਖਣ ਮਿਲਦੀਆਂ ਮੁਫਤ ਦਵਾਈਆਂ

ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਚੀਕਾਂ ਕਢਵਾਈਆਂ।

ਜਿੱਥੇ ਝੂਠਾਂ ਦਾ ਪਰਚਾਰ

ਕਿਤਨੇ ਦਿਨ ਚੱਲੂ ਸਰਕਾਰ

ਖੂਨ ਚ ਹੱਥ ਲੀਡਰਾਂ ਰੰਗੇ।

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ।

ਕੰਧਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਟਕਰਾਂ ਮਾਰੋ

ਔਖੇ ਸੌਖੇ ਵਕਤ ਗੁਜ਼ਾਰੋ,

ਰੱਬ ਦਾ ਨਾ ਹੁਣ ਰਹਿ ਗਿਆ ਇੱਕੋ।

ਲੈ ਲਓ ਏਹੀ ਜੱਕੋ ਤਿੱਕੋ।

ਜਦ ਨਾ ਕੋਈ ਰਹੇ ਸਹਾਰਾ।

ਆ ਕੇ ਬਹੁੜੇ ਰੱਬ ਵਿਚਾਰਾ

ਮਦਦ ਕਰਨੋਂ ਕਦੇ ਨਾ ਸੰਗੇ।

ਜੋ ਦਿਨ ਲੰਘੇ ਓਹੀਓ ਚੰਗੇ।

 

[dalvinder45]

ਓੂਹੋ ਇੱਕੋ ਰੱਬ ਸਭ ਥਾਂ

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਓੂਹੋ ਇੱਕੋ ਰੱਬ ਸਭ ਥਾਂ। ਉਹ ਨੂੰ ਦੇ ਲਉ ਕੋਈ ਨਾਂ।

ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਖਿਤਜੋਂ ਪਾਰ, ਹਰ ਥਾਂ ਓਹੀਓ ਏ ਕਰਤਾਰ॥

ਸ਼ਾਰੇ ਜੱਗ ਨੂੰ ਆਪ ਚਲਾਏ, ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੇ ਉਹ ਹੋ ਜਾਏ।

ਪੱਤਾ ਉਸ ਬਿਨ ਕਦੇ ਨਾ ਹਿੱਲੇ, ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੇ ਉਹ ਸਭ ਮਿਲੇ।

ਕਰਮ ਜੀਵ ਦੇ ਜੋ ਉਸ ਪਾਇਆ, ਚੰਗਾ ਮੰਦਾ ਉਸ ਕਰਵਾਇਆ।

ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਚ ਸੂਰਜ ਤਾਰੇ, ਆਪੇ ਹੀ ਸੱਚ ਝੂਠ ਨਿਤਾਰੇ।

ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਧੁੱਪ ਤੇ ਛਾਂ ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਤੇ ਆਪੇ ਮਾਂ।

ਅੱਲਾ ਆਖੋ ਗਾਡ ਜਾਂ ਰਾਮ, ਰੱਬ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਉਸ ਦਾ ਨਾਮ।

ਊਹੋ ਇੱਕੋ ਰੱਬ ਸਭ ਥਾਂ, ਉਸ ਨੂੰ ਦੇ ਲਉ ਕੋਈ ਨਾਂ।

 

[dalvinder45]

ਟੁੱਟਦੇ ਜਦ ਪਰਿਵਾਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ



ਟੁੱਟਦੇ ਜਦ ਪਰਿਵਾਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਰੁਲ ਜਾਂਦੇ ਘਰ ਬਾਰ, ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਜੋ ਗੱਲ ਸੋਥੇ ਦੀ ਏ ਹੁੰਦੀ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦੀ ਮੁੱਠੀ ਮੁੰਦੀ।

ਬਾਹਰ ਨਾ ਜਾਂਦੀ ਗੱਲ ਕੋਈ ਘਰ ਦੀ। ਨੂੰਹ ਧੀ ਹੁੰਦੀ ਮਾਂ ਤੋਂ ਡਰਦੀ।

ਬਣਿਆ ਰਹੇ ਆਦਰ ਸਤਿਕਾਰ, ਘਰ ਦੇ ਜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ।

ਮੁਕਦਾ ਜਦੋਂ ਪਿਆਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਟੁੱਟਦੇ ਜਦ ਪਰਿਵਾਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਘਰ ਹੋਵੇ ਨਾ ਜਦੋਂ ਵਡਿਕਾ, ਜੋੜ ਪੈ ਜਾਂਦਾ ਸੁੱਕਾ ਫਿਕਾ।

ਫੋਨ ਤੇ ਵਹੁਟੀਆਂ ਮਾਂ ਨਾਲ ਪੱਕਾ। ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਦੀਆਂ ਡੱਕਾ।

ਤੀਵੀਆਂ ਜਦ ਗੱਲਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾ ਕੇ। ਰਖਦੀਆਂ ਮਰਦਾਂ ਨੂੰ ਭੜਕਾ ਕੇ।

ਖੰਭਾਂ ਦੀ ਜਦ ਬਣਦੀ ਡਾਰ, ਵੰਡ ਵੰਡਾਈ ਨੂੰ ਸੱਭ ਤਿਆਰ।

ਹੋ ਜਾਏ ਮਾਰੋ ਮਾਰ, ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਟੁੱਟਦੇ ਜਦ ਪਰਿਵਾਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਜਿਸ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸੱਭ ਮਿਲਕੇ ਰਹਿੰਦੇ, ਸੁਰਗ ਉਸੇ ਘਰ ਨੂੰ ਹੀ ਕਹਿੰਦੇ।

ਵੰਡ ਵੰਡ ਕੰਮ ਜਲਦੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ, ਸ਼ਾਮੀ ਸੱਭ ਕੱਠੇ ਹੋ ਬਹਿੰਦੇ।

ਦਾਦਾ ਦਾਦੀ ਕੋਲ ਸੱਭ ਬੱਚੇ, ਬਾਤਾਂ ਸੁਣਦੇ ਬਚਨ ਵੀ ਸੱਚੇ।

ਜੋ ਜੁੜਦੀ ਨਾ ਤਾਰ, ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

ਟੁੱਟਦੇ ਜਦ ਪਰਿਵਾਰ ਪੁਆੜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੇ।

 

[swarn bains]

ਰਾਮ ਰਾਮ ਜਪੁ

ਰਾਮ ਨਾਮ ਨ ਚਿੱਤ ਚਿਤਾਰੈ, ਪਰ ਸੰਤ ਕਹਾਵਣ ਸਾਰੇ

ਭੇਸ ਬਣਾ ਸਾਰਾ ਜੱਗ ਭਉਂਦਾ, ਸਭ ਫਿਰਦੇ ਮਾਇਆ ਮਾਰੇ

ਭਗਤੀ ਦੀ ਸਾਰ ਸੋਈ ਜਾਣੈ, ਪ੍ਰਭ ਮਨ ਮਹਿ ਵਸਿਆ ਹੋਏ

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਸਾਰ ਜਾਣਦਾ, ਗੁਰ ਬਿਨ ਭਗਤੀ ਨ ਹੋਏ

ਮਨ ਮਾਰ ਕੈ ਜਨ ਮਨ ਮਰੈ, ਸਬਦ ਬਿਨ ਮਰਨ ਨ ਪਾਵੈ

ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭ ਧੰਦੇਬਾਜ਼ੀ, ਮਸਜਿਦ ਮੰਦਰ ਠੋਕਰ ਖਾਵੈ

ਤੂੰ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਦਾ ਵਾਰਸ, ਰਾਮ ਰਾਮ ਧਿਆ ਪੂਜਾਂ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ

ਜੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਗੁਨਾਹ ਨ ਹੁੰਦੇ, ਫਿਰ ਤੂੰ ਬਖਸੌਂਦਾ ਕਿਹਨੂੰ

ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਵਿਚ, ਰੂਹ ਬਣ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਵਸਦਾ

ਖੱਟੀ ਵੱਟੀ ਸਭ ਲਿਖ ਲੈਂਦਾ, ਪਰ ਭੇਦ ਨ ਅਪਣਾ ਦੱਸਦਾ

ਜਨਮ ਪਾ ਕੈ ਮਾਇਆ ਲਪਟਿਆ, ਇੰਞ ਪਾਰ ਨ ਹੋਵੈ ਬੇੜਾ

ਜੇ ਮੇਰੇ ਵਿਚ ਔਗਣ ਨ ਹੁੰਦੇ, ਫਿਰ ਤੈਨੂੰ ਪੂਜਦਾ ਕਿਹੜਾ

ਹਰਿ ਨੇਤ ਨੇਤ ਨੇਤ ਪ੍ਰਭ, ਤੂੰ ਸਭ ਜੱਗ ਰਚਨ ਰਚਾਇਆ

ਜੀਵ ਜਨਮ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਰਚੀ ਤੂੰ ਮਾਇਆ

ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਾਇਆ ਧਾਰੀ, ਪਰ ਤੇਰਾ ਮਨ ਨ ਹੱਲੈ

ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਜਗਤ ਵਿਆਈ, ਮਾਇਆ ਬਾਝੋੰ ਜੱਗ ਨ ਚੱਲੈ

ਤੂੰ ਕਿਸੈ ਨਜ਼ਰ ਨ ਆਵੈਂ, ਸਤਿਗੁਰ ਗਾਡੀ ਰਾਹ ਚਲਾਇਆ

ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝੋਂ ਤੂੰ ਨ ਮੰਨੈਂ, ਤੂੰ ਇਹ ਖੁਦ ਖੇਲ੍ਹ ਰਚਾਇਆ

ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਭ ਭੇਦ ਨ ਜਾਣੋ, ਗੁਰ ਮੂਹਤ ਪ੍ਰਭੂ ਸਮਾਏ

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਰਾਹ ਵਖਾਏ, ਹਰਿ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ ਕਰਾਏ

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਇ ਬੈਂਸ, ਗੁਰ ਮੂਰਤ ਚਿੱਤ ਵਸਾਇ

ਸਤਿਗੁਰ ਦਾਤਾ ਪੁਰਖ ਵਿਧਾਤਾ, ਮਨ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਗਟਾਏ