Punjabi Poems

[swarn bains]

ਗੁਰੂ ਰੱਬ ਤੇ ਕਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਸਤਿਗੁਰ

ਆਪ ਜਪੈ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਾ, ਮੋਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਜਪਾਵੈ
ਤਿਸ ਮਿਲਿਆਂ ਮਨ ਰਹਿਸੀਐ, ਮੇਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਕਹਿਲਾਵੈ

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖ ਨਿਰਵੈਰ ਹੈ, ਤਿਸ ਵੈਰ ਨ ਭਾਵੈ
ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਨੀ ਜਾਇ ਢਹਿ, ਤੋਹੇ ਸਿਖਿ ਸਿਖਾਵੈ
ਸਤਿਸੰਗਤ ਮਹਿ ਜਾਏ ਕੈ ,ਜਨ ਮਨ ਹਰਿ ਧਿਆਵੈ

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖ ਜੱਗ ਮੀਤ ਹੈ, ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖ ਹਮਾਰਾ
ਮਾਣਸ ਜਨਮ ਦੁਲੰਭ ਹੋਏ, ਮਨ ਸਾਧੁ ਨਹਿ ਹੋਏ ਦੁਬਾਰਾ
ਜਿਨ ਸਤਗੁਰ ਸੇਵਣ ਸੇਵਿਆ, ਤਿਸ ਹਰਿ ਪੂਜ ਕਰਾਵੈ

ਚੋਰ ਜਾਰ ਬਿਬਚਾਰ ਕਰ, ਚੋਰੀ ਕਰੈ ਜੱਗ ਤੋਂ ਛੁਪਾਵੈ
ਤੇਰੀ ਰੂਹ ਤੇਰਾ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ, ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਕਿਵੇਂ ਛੁਪਾਵੈ
ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਨੀ ਢਹਿ, ਸਤਿਗੁਰ ਜਨ ਮਨ ਸਮਝਾਵੈ

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਜਟਾਧਾਰ, ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗ ਚਿੱਤ ਨ ਲਾਵੈ
ਕਰੈ ਦਿਗੰਬਰ ਤਨ ਸਾਧਨਾ, ਤਿਸ ਮਨ ਵਸ ਨ ਆਵੈ
ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਨੀ ਲੱਗਿਆਂ, ਜਨ ਮਨ ਵਸ ਹੋਇ ਆਵੈ

ਸਤਿਗੁਰ ਸੰਗਤ ਆਖੀਐ, ਜਿਤ ਹਰਿ ਨਾਮ ਦੀ ਚਰਚਾ
ਹਰਿਗੁਣ ਗਾਏ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਏ, ਹੋਰ ਪਾਏ ਨ ਪਰਚਾ
ਸਤਿਸੰਗਤ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵੈ, ਹਰਿ ਨਾਮਾ ਮਨ ਵਸ ਆਵੈ

ਸਤਿਗੁਰ ਮਹਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਵਸੈ, ਸਚਿ ਸੇਵਾ ਸੇਵਣ ਹੋਏ
ਸਾਕਤ ਪੂਜਣ ਦੇਵੀ ਦੇਵ, ਤਨ ਮਨ ਭਰਮ ਭੌ ਖੋਏ
ਗੁਰ ਸੰਗਤ ਹਰਿ ਸੰਗ, ਮਨਮੁਖ ਗੁਰਮੁਖ ਬਣ ਆਵੈ

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਏ, ਗੁਰ ਮੂਰਤ ਚਿੱਤ ਵਸਾਏ
ਗੁਰ ਗੁੜ੍ਹਤੀ ਗੁਰ ਮੂਰਤ, ਭੜਕਦਾ ਮਨ ਵਸ ਆਏ
ਸਤਿਗੁਰ ਸਤਿਨਾਮ ਜਪਾਵੈ, ਮਨ ਸਿੱਧਾ ਹੋਏ ਆਵੈ

ਪ੍ਰਭ ਪਾਉਣਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ, ਕੇਵਲ ਮਨ ਸਿੱਧਾ ਕਰਨਾ
ਮਨ ਤਨ ਅਪਣਾ ਵਾਰ ਕੈ, ਬੈਂਸ ਢਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਰਨਾ
ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਖਿਆ ਪਾਇ ਭਿਖਿਆ, ਮਨ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਪ੍ਰਗਟਾਵੈ

ਮਨ ਮਹਿ ਪ੍ਰਭ ਛੁਪਿ ਰਹੈ, ਮਨਮੁਖ ਮਨ ਝਾਤ ਨਾ ਪਾਵੈ
ਮਨ ਖੋਜ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਲੋਚ, ਮਨ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਿਆਵੈ
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਏਕ ਹੈ, ਗੁਰ ਮਨ ਵਸਾਵੈ ਹਰਿ ਸਰਣਾਵੈ

Very Good. Bains Sahib, I have not received the material which you said you will be sending.

 

[swarn bains]

i sent it today again. may be e mail is wrong

 

[Dalvinder Singh Grewal]

My email is the same as given at serial 17. I have not received your email even today

 

[swarn bains]

swarn.bains40@gmail.com

 

[Dalvinder Singh Grewal]

I will be emailing you my address. Please conform

 

[swarn bains]

i sent you message a few time, i get the message that mail delivery is delayed and will try again 45 or 47 hours. s s a

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਤੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਧੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਤੈਥੋਂ ਵਿਛੜੇ ਜੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਕੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ?
ਵਿਛੜੇ ਤੈਨੂੰ ਭਾਲ ਰਹੇ ਹਾਂ,
ਚਲਦੇ ਸੇਧ ਤੇਰੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਤੇਰੇ ਹੁਕਮੀੰ ਜੱਗ ਨਿਭਾਉਂਦੇ,
ਜੁੜੇ ਨਾਮ ਸੰਗ ਵੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਨਜ਼ਰ ਮਿਹਰ ਦੀ ਪਾ ਦੇ ਆਪੇ,
ਲੋੜ ਕੀ ਮੰਗਣ ਦੀ? ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਆਪੇ ਸਾਂਭ ਤੇ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਲੈ,
ਅੰਗ ਜੋ ਤੇਰੇ ਹੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।
ਅਸੀਂ ਬੇਗਾਨੇ ਨਹੀਂ ਆਂ ਕੋਈ,
ਤੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਧੀ ਹਾਂ ਰੱਬਾ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਅਰਦਾਸ-1
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰਦੇ॥
ਭਲਾ ਕਰੀਂ ਸਰਬਤ ਦਾ ਦਾਤਾ, ਸਭ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਭਰਦੇ।
ਜੰਗ ਕਰੋਨਾ ਨਾਲ ਲੜਣ ਦੀ, ਹਿੰਮਤ ਸਭ ਜੀਆਂ ਵਿਚ ਆਵੇ।
ਮਨ ਵਿਚ ਦਯਾ, ਹਲੀਮੀ ਹੋਵੇ, ਇਨਸਾਨੀ ਗੁਣ ਚਿੱਤ ਸਮਾਵੇ।
ਕੂੜ, ਕੁਸਤ ਤੇ ਕੁਫਰ, ਕੁਟਲਤਾ, ਮਾਣ ਮਹੱਤਵ ਹਉਮੈਂ ਮਰਦੇ।
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰਦੇ॥
ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ ‘ਚ ਰਹਿਣ ਹਮੇਸ਼ਾ, ਜੋ ਨੇ ਵਾਇਰਸ ਕੀਤੇ ਕਾਬੂ।
ਰੱਖ ਹੌਸਲਾ, ਮੌਤ ਹਰਾਕੇ, ਜੀਵਨ ਗੱਡੀ ਰੱਖਣ ਦਾਬੂ।
ਜਿਤਦੇ ਨੇ ਆਖਰ ਨੂੰ ਉਹ ਹੀ, ਰੱਖ ਭਰੋਸੇ ਉਲਟਾ ਤਰਦੇ।
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰਦੇ॥
ਮਿਹਰਾਂ ਵਾਲੇ ਸਾਈਂ ਅੱਗੇ ਏਹੋ ਹੈ ਅਰਦਾਸ ਅਸਾਡੀ,
ਜਗ ਦੇ ਰਚਿਤਾ, ਜਗ ਦੇ ਰਖਿਅਕ. ਭੀੜ ਪਈ ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਡਾਢੀ,
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਨਾ ਕੋਈ ਸਹਾਰਾ, ਸਿਰ ਤੇਰੇ ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਧਰਦੇ।
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ ਹਾਂ ਕਰਦੇ॥
ਰਹੇ ਹੌਸਲਾ ਭਲਾ ਕਰਨ ਦਾ ਖੁਦ ਦੇ ਵਿਚ ਵੀ ਰਹੇ ਭਰੋਸਾ ।
ਲੋੜਵੰਦ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਕੇ, ਚੈਨ ਪਵੇ ਚਿੱਤ ਕੋਸਾ ਕੋਸਾ।
ਸੱਚੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਮਨ ਮੇਰਾ, ਹਟ ਜਾਂਦੇ ਸਭ ਸ਼ਰਮਾਂ ਪਰਦੇ
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸ ਹਾਂ ਕਰਦੇ॥
ਵੈਰ ਭਾਵ ਤੇ ਛੂਆ ਛੂਤ ਦੀ, ਅਪਣੇ ਸਿਰ ਕੋਈ ਭਾਰ ਨਾ ਢੋਵੇ
ਹੋ ਜਾਵਾਂ ਇਨਸਾਨ ਮੈਂ ਉਤਮ ਦਿਲ ਵਿਚ ਸ਼ਰਧਾ ਵਸਦੀ ਹੋਵੇ।
ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਵਧੇ ਸਾਰੇ ਲਗਣ ਅਪਣੇ ਘਰਦੇ।
ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਕੇ, ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਅਰਦਾਸਾਂ ਕਰਦੇ॥


ਅਰਦਾਸ-2
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਸੁੱਖ-ਦੁੱਖ, ਸੰਕਟ-ਕਸ਼ਟ ਜੇ ਹੋਵੇ, ਖੁਸ਼ੀ-ਗਮੀ ਜਦ ਆਵੇ।
ਭੁੱਲ ਹੋਵੇ, ਅਪਰਾਧ ਜੇ ਹੋਵੇ, ਮਾਫੀ ਮੰਗਣੀ ਚਾਹਵੇ।
ਹਉਮੈਂ ਤਿਆਗ, ਹਲੀਮੀਂ ਚਿੱਤ ਵਿਚ, ਹੱਥ ਜੋੜ ਜੁੜ ਜਾਵੇ,
ਸੱਚੇ ਮਨ ਕਰ ਆਪ-ਸਮਰਪਣ, ਅਪਣਾ ਆਪ ਮਿਟਾਵੇ।
ਸੁੱਚੇ ਮਨ, ਸੱਚੇ ਨੂੰ ਪਾਵੇ, ਉਸ ਵਿਚ ਆਪ ਸਮਾਵੇ।
ਬੋਲਣ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਨਾ ਰਹਿੰਦੀ, ਆਪੇ ਸਭ ਹੋ ਜਾਵੇ

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਨੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਉਹ ਹੀ ਸਚੀਂ ਲੇਖੇ ਲੱਗੇ, ਤੇਰੇ ਹੁਕਮ ਤੋਂ ਵਾਰੇ।
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਹਰ ਵੇਲੇ ਤੇ ਧਿਆਨ ਤੇਰੇ ਵੱਲ
ਜਗੱਕਾਰ ਹੋਈ ਜਾਵੇ, ਮਨ ਵਿਗੜੇ ਨਾ ਪਲ।
ਹੁੰਦਾ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਚੰਗਾ, ਕੰਮ ਹੋਈ ਜਾਂਦੇ ਸਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਨੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਜਿਹੜਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਜੁੜੇ, ਉਹਦਾ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਾ ਥੁੜੇ,
ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਵਧੇ, ਖੱਬੇ ਸੱਜੇ ਨਾ ਉਹ ਮੁੜੇ।
ਇੱਕ ਸੇਧ ਤੇਰੇ ਵੱਲ ਤੇ ਧਿਆਨ ਪਹਿਰ ਚਾਰੇ।
ਜਿਹੜੇ ਦਿਲੀਂ ਤੇਰੀ ਖਿੱਚ, ਉਹ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਕਦੇ ਜਿੱਚ,
ਰਹਿੰਦੇ ਰੰਗ ਤੇਰੇ ਰੰਗੇ, ਖਾਸ ਰੰਗ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ।
ਸਦਾ ਜਿਤਦੇ ਹੀ ਦੇਖੇ, ਉਹ ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਨਾਂ ਹਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਨੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।
ਲੜ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖ ਸਾਈਂ ਮੀਂਹ ਤੂੰ ਮਿਹਰ ਦਾ ਵਰ੍ਹਾਈਂ,
ਨਾਤਾ ਜੱਗ ਦਾ ਭੁਲਾਈਂ, ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਤੋਂ ਤੁੜਵਾਈ,
ਮੈਂ ਤੋਂ ਤੂੰ ਜੇ ਬਣ ਜਾਵਾਂ, ਤੇਰੇ ਨਿੱਤ ਦੇ ਦੀਦਾਰੇ।
ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਦੇ ਸਹਾਰੇ, ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਨੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ।




ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲੇ ਹੋਵੋ।
ਦੁੱਖਾਂ ਦਾ ਜਦ ਬੋਝਾ ਢੋਵੋ,
ਯਾਦ ਗਏ ਨੂੰ ਕਰ ਕਰ ਰੋਵੋ,
ਗਮ ਹੀ ਗਮ ਜਦ ਹਾਸਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਜਦ ਮਿੱਤਰ ਹੀ ਲੁੱਟ ਕੇ ਲੈ ਜਾਏ,
ਡੰਗ ਰੋਟੀ ਦੇ ਲਾਲੇ ਪੈ ਜਾਏ ।
ਬੰਦਾ ਸੋਚ-ਸਮਝ ਤੋਂ ਰਹਿ ਜਾਏ,
ਜੋ ਕਰਦੇ ਸਭ ਨਿਹਫਲ ਹੁੰਦੈ।
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਸੰਗੀ ਸਾਥੀ ਸਾਥ ਨਾ ਦਿੰਦੇ,
ਜੋ ਕਰਦੇ ਸਭ ਪੁੱਠੇ ਪੈਂਦੇ,
ਲੋਕੀ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਹਿੰਦੇ,
ਅਕਲਾਂ ਵਾਲਾ ਜਾਹਿਲ ਹੁੰਦੈ,
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਜਦ ਕਿਰਸਾਨ ਦੀ ਖੇਤੀ ਭਾਰੀ,
ਭੋਂ ਤੇ ਵਿਛ ਜਾਏ ਗੜਿਆਂ ਮਾਰੀ,
ਘਰ ਦੇ ਖਰਚੇ ਤੋਂ ਲਾਚਾਰੀ,
ਬੰਦਾ ਪਲ ਨਾ ਗਾਫਿਲ ਹੁੰਦਾ।
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਤੂਫਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸ ਜਾਏ ਕਿਸ਼ਤੀ,
ਹੋਵੇ ਨਾ ਕੋਈ ਨੇੜੇ ਬਸਤੀ,
ਡੁਬਦੀ ਦਿਸਦੀ ਹੋਵੇ ਹਸਤੀ,
ਦੇਹ ਹੋਵੇ ਧੇਲੇ ਤੋਂ ਸਸਤੀ,
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਹੋਵੇ ਜਦ ਕੋਈ ਜੱਗੋ ਬਾਹਰੀ
ਪਵੇ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਜਦ ਮਹਾਂਮਾਰੀ।
ਢੇਰ ਲਗਣ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਭਾਰੀ,
ਢਾਕਟਰ ਨਾ ਕੋਈ ਕਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਵਕਤ ਬੜਾ ਹੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਤਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚੰਗਾ ਹੈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾ ਆਵੇ,
ਬੰਦਾ ਆਪੇ ਰੱਬ ਧਿਆਵੇ,
ਲੋਕ-ਸੇਵ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੁਟ ਜਾਵੇ,
ਤਾਂਹੀਓਂ ਬੰਦਾ ਕਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।
ਚਿੱਤ ‘ਚ ਜਦ ਰੱਬ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੈ।



ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਉਸ ਵਿਚ ਤਾੜੀ ਲਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਨਾਮ ਦਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਚਿੱਤ ਨੂੰ ਲਾਈਂ,
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਨਾ ਮਨ ਭਟਕਾਈਂ,
ਸੱਚ ਦਾ ਸੰਗ ਬਣਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਕੋਠੀ, ਬੰਗਲਾ, ਉੱਚੀ ਪਦਵੀ,
ਮਨ ਭਟਕੇਗਾ ਸੋਚੇਂ ਜਦ ਵੀ,
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਨਾ ਪਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਤੇ ਲੋਭ ਹੰਕਾਰਾ,
ਇਸ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਕੁੱਲ ਸੰਸਾਰਾ,
ਅਪਣਾ ਆਪ ਬਚਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਬੰਦ ਕਰ ਘਾਟ ਦਾ ਰੋਣਾ ਧੋਣਾ
ਉਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ ਸਭ ਕੁਝ ਹੋਣਾ,
ਉਹ ਨਾ ਕਦੇ ਭੁਲਾਈਂ, ਟਿਕਿਆਂ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ, ਕੁਝ ਨਾ ਬਣਨਾ,
ਜੋ ਕਰਨਾ ਸੋ ਉਸ ਨੇ ਕਰਨਾ,
ਉਸ ਦਾ ਹੁਕਮ ਬਜਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਦੁਨੀਆਂ ਤੇ ਜਿਸ ਲਈ ਸੀ ਆਇਆ,
ਉਸ ਦੇ ਸੰਗ ਤੂੰ ਚਿੱਤ ਨਾ ਲਾਇਆ,
ਉਸ ਸੰਗ ਹੁਣ ਜੁੜ ਜਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਉਹ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਮਿਲ ਜਾਊ,
ਉਸ ਜੁੜਿਆਂ ਦਿਲ ਫੁੱਲ ਜਿਉਂ ਖਿੜ ਜਾਊ,
ਜਲ ਤੇ ਕਮਲ ਬਣਾਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।
ਰੱਬ ਨੂੰ ਸਦਾ ਧਿਆਈਂ, ਟਿਕਿਆ ਚਿੱਤ ਰਹੂ।






ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਤੇਰੀ ਪੇਸ਼ੀ ਕਦੋਂ ਏ ਹਜ਼ੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਪਾਸੇ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਕੇ ਤੂੰ, ਏਨਾ ਤੜਪਾਵੇਂ ਕਿਉਂ?
ਚਾਹੁੰਦੇ ਜਿਹੜੇ ਦਿਲੋਂ, ਗਲ ਆਪਣੇ ਨਾ ਲਾਵੇਂ ਕਿਉਂ?
ਏਨਾ ਸਾਥੋਂ ਹੋਇਆ ਕੀ ਕਸੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਲਗਦਾ ਏ ਦਿਲ ਬੜਾ ਸੱਖਣਾ,
ਆਪਣੇ ਜੋ ਤੇਰੇ, ਇੰਜ ਦੂਰ ਕਿਉਂ ਏ ਰੱਖਣਾ,
ਆਊ ਕਦ ਮੇਲ ਦਾ ਸਰੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਦੂਰੀਆਂ ਇਹ ਹੋਰ ਹੁਣ ਸਹੀਆਂ ਨਹੀਓਂ ਜਾਂਦੀਆਂ,
ਕਦ ਤੇਰੇ ਸੰਗ ਦੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਨੇ ਆਂਦੀਆਂ,
ਕਿਕਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੈ ਗਏ ਹੁਣ ਬੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਆ ਜਾ ਗਲ ਲਾ ਲੈ, ਤੇ ਮਿਟਾ ਦੇ ਸਭ ਦੂਰੀਆਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਝਿਜਕ, ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਨੇ ਮਜ਼ਬੂਰੀਆਂ,
ਮਿਲਣੇ ਦੀ ਲੋਚ ਮਜ਼ਬੂਰ. ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਹੋਰ ਕਿਨਾ ਰੱਖਣਾ ਏਂ ਦੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਤੇਰੀ ਪੇਸ਼ੀ ਕਦੋਂ ਏ ਹਜ਼ੂਰ, ਯਾਰਾ ਦੱਸ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਤਿਗੁਰ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਤੇਰੇ ਵਰਗਾ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਕਰਤਾਰ ਕੋਈ।
ਬਿਨ ਤੇਰੇ ਤਾਂ ਸੁੱਚਾ ਨਹੀਂ ਵਿਚਾਰ ਕੋਈ।
ਰਚਣਹਾਰ ਤੇ ਪਾਲਣਹਾਰਾ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ,
ਹੋਰ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਪਾਣੀ ਹਾਰ ਕੋਈ।
ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚੱ ਰਹਿਕੇ, ਜੱਗ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਹੈਂ,
ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਨ ਜਗ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਪਿਆਰ ਕੋਈ।
ਦੁਨੀਆਂ ਭਟਕੀ ਫਿਰਦੀ ਤੂੰ ਜੋ ਦਿਸਦਾ ਨਾਂ,
ਤੈਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਪਰ ਨਾ ਉਪਚਾਰ ਕੋਈ।
ਉਹ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਵੱਖ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਦੀਆਂ,
ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਵੇਖੇ, ਹੈ ਦਿਲਦਾਰ ਕੋਈ।
ਆਪ ਸਮਝ ਕੇ ਆਪ ਗੁਆ ਕੇ, ਰਹਿ ਪਾਸੇ,
ਤੇਰੇ ਵਿੱਚ ਮਿਟ ਜਾਂਦਾ ਗੁਰਮੁਖ ਯਾਰ ਕੋਈ।

ਨਾਮ ਜਪਣਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਇਹ ਨੀਂਦ ਸਵਖਤੇ ਕਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ?
ਜਪਣਾ ਹੈ ਨਾਮ ਇਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਜੋ ਵਾਅਦਾ ਉਸ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਉਹ ਪੁਰਾ ਕਰਨਾ, ਤਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਬਾਹਰ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਈਏ,
ਬੰਦ ਜੱਗ ਤੋਂ, ਰੱਬ ਦੇ ਸਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਅੱਧ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਸ਼ਾ,
ਮਿਲੀਏ ਜਦ, ਕਮਲ ਜਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।

ਰੋਸ਼ਨ ਗਿਆਨ ਦਾ ਡੇਰਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਨ੍ਹੇਰਾ ਹੈ।
ਰੋਸ਼ਨ ਗਿਆਨ ਦਾ ਡੇਰਾ ਹੈ ।
ਬੰਦ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਵਸੇ,
ਖੋਲ੍ਹੋ, ਦਿਸੇ ਸਵੇਰਾ ਹੈ।
ਉਂਜ ਤਾਂ ਭਟਕਣ, ਅਟਕਣ ਹੈੈ।
ਮਨ-ਬੁੱਧ ਰਾਹ ਦਿਸੇਰਾ ਹੈ।
ਚਲੋਗੇ, ਪੁੱਜ ਜਾਉਗੇ।
ਰੁਕਿਆਂ, ਸਫਰ ਵਡੇਰਾ ਹੈ।
ਮਾਇਆ ਕੁਦਰਤ ਰੱਬ ਦੀ ਹੈ,
ਨਾ ਕੁੱਝ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਹੈ।
ਹਰ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਰੂਪ ਰਚੇ।
ਰੱਬ ਤਾਂ ਗਜ਼ਬ ਚਿਤੇਰਾ ਹੈ।
ਆਪੋ ਅਪਣੀ ਇੱਛਾ ਹੈ,
ਸੱਭ ਦਾ ਅਪਣਾ ਘੇਰਾ ਹੈ।


ਵਾਇਰਸ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਰੱਬ ਨੇ ਸੱਭ ਨੂੰ ਡਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ।
ਕਿਧਰੋਂ ਆਊ, ਕੀਕੂੰ ਆਊ,
ਕਿਹੜਾ ਬੰਦਾ ਠਿੱਬੀ ਲਾਊ।
ਹਰ ਕੋਈ ਲਗਦਾ ਦਿਸੇ ਪਰਾਇਆ।
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੰਦ ਹੋ ਗਏ ਸਾਰੇ,
ਰੱਖ ਫਾਸਲਾ ਮਿਲਣ ਵਿਚਾਰੇ।
ਮੂੰਹ ਤੇ ਮੋਟਾ ਮਾਸਕ ਪਾਇਆ।
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਪਤਾ ਨਾ ਕਿਸ ਤੋਂ ਟੱਪ ਕੇ ਆਵੇ,
ਪਤਾ ਨਾ ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਛੁਹਾਵੇ।
ਖੌਫ ਖੁਦਾ ਦਾ ਮਨ ਪਾਇਆ
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਵੱਡੇ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਵੀ ਢਾਹੇ,
ਡਾਕਟਰ ਵੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਲਾਹੇ,
ਸਾਇੰਸਦਾਨਾਂ ਹੋਸ਼ ਗਵਾਇਆ।
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਰੱਬਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨਿਆਰੇ।
ਇੱਕ ਵਾਇਰਸ ਰਾਹ ਢਾਹ ਲਏ ਸਾਰੇ।
ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਰੋਗ ਬਣਾਇਆ।
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਤੇਰਾ ਨਾ ਹੁਣ ਜਪਦੇ ਸਾਰੇ,
ਕਰਦੇ ਨੇ ਅਰਦਾਸ ਵਿਚਾਰੇ,
ਰੱਬਾ! ਤੇਰੀ ਵੱਡੀ ਮਾਇਆ
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।
ਇਸ ਤੋਂ ਹੁਣ ਤੂੰ ਹੀ ਛੁਡਵਾਈਂ।
ਇਸ ਤੋਂ ਬਚਣ ਦਾ ਰਾਹ ਸਮਝਾਈਂ।
ਕਰ ਕਾਬੂ ਜੋ ਪਿਛੇ ਲਾਇਆ।
ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ, ਵਾਇਰਸ ਆਇਆ।

ਸੁਪਨੇ ਮੁੜਕੇ ਘਰ ਨਾ ਆਏ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਬੀਆਬਾਨੀ ਭਟਕ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਰੇਤਥਲੇ ਦੀ ਭੋਇਂ ਜਾਏ।
ਰੁੱਤਾਂ ਸਾਡੇ ਵਰ ਨਾ ਆਈਆਂ, ਸੁਪਨੇ ਮੁੜਕੇ ਘਰ ਨਾ ਆਏ।
ਮੋੋਇਆਂ ਵਰਗਾ ਜੀਵਨ ਸਾਡਾ, ਲਿਖਣਹਾਰੇ ਲੇਖ ਇਹ ਲਿਖਿਆ,
ਸਾਨੂੰ ਸਮਝ ਕਦੇ ਨਾ ਆਈ, ਦੁਨੀਆਂਦਾਰਾਂ ਦਿੱਤੀ ਸਿੱਖਿਆ।
ਲਾਇਆ ਅੰਦਰ ਬ੍ਰਿਹੋਂ ਲਾਂਬੂ, ਅੰਗ ਅੰਗ ਸਾਡਾ ਮਚਦਾ ਜਾਏ।
ਬੀਆਬਾਨੀ ਭਟਕ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਰੇਤਥਲੇ ਦੀ ਭੋਇਂ ਜਾਏ।
ਮਤਲਬਖੋਰਾ ਕਹਿ ਗਿਆ ‘ਆਊਂ’ ਨਾ ਮੁੜਿਆ, ਨਾ ਸੁੱਖ ਸੁਨੇਹਾ,
ਠੰਢਕ ਕਿੱਥੋਂ ਮਿਲੇ, ਹੈ ਸਾਹੀਂ, ਤਪਸ਼ਾਂ ਭਰਿਆ ਹਉਕਾ ਕੇਹਾ।
ਬਹੁਤੀ ਲੰਘ ਗਈ ਸੜਦੇ ਭੁਜਦੇ, ਲਗਦੈ ਬਾਕੀ ਇਵੇਂ ਵਿਹਾਏ।
ਬੀਆਬਾਨੀ ਭਟਕ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਰੇਤਥਲੇ ਦੀ ਭੋਇਂ ਜਾਏ।
ਲਾਉਣਾ ਇਸ਼ਕ ਗੁਨਾਹ ਕਿਉਂ ਬਣਿਆ, ਬਣ ਗਿਆ ਇਹ ਕਿਉਂ ਰੋਗ ਸਮਾਜੀ?
ਜੋ ਨਾ ਜਿਸ ਦੇ ਹਾਣ ਦੀ ਉਹ ਹੀ ਅਣਮੇਚੇ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਹਾਜੀ।
ਦਿਲ ਦੇਖੇ ਨਾ ਦੁਨੀਆ ਇਹ ਤਾਂ, ਮਾਇਆ ਨੇ ਸੱਭ ਇਉਂ ਉਲਝਾਏ।
ਬੀਆਬਾਨੀ ਭਟਕ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਰੇਤਥਲੇ ਦੀ ਭੋਇਂ ਜਾਏ।
ਉੱਠੋ ਇਸ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਬਦਲੋ, ਖੋਲੋ ਹਰ ਦਿਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪਟਾਰਾ।
ਤਨ ਦੇ ਨਾਲੋਂ ਦਿਲ ਦਾ ਹੋਵੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਪਿਆਰਾ।
ਮਿੱਠਤ ਨੀਵੀਂ, ਪਿਆਰ ਉਚੇਰਾ, ਬਦਲੀ ਦੀ ਇਹ ਪੌਣ ਵਗਾਏ।
ਬੀਆਬਾਨੀ ਭਟਕ ਰਹੇ ਹਾਂ, ਰੇਤਥਲੇ ਦੀ ਭੋਇਂ ਜਾਏ।



ਸਿਆਸਤੀ ਵਾਅਦੇ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਵਾਅਦਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸੇ ਭੁਰ ਰਹੇ।
ਸੜ ਰਹੀ ਇਨਸਾਨੀਅਤ, ਲਾਲਚ ਦੇ ਬਲਦੇ ਚੁਰ ਰਹੇ।
ਜੋ ਬਣਾਏ ਆਸ ਪਰਬਤ, ਹਉਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਖੁਰ ਰਹੇ,
ਗਰਮ ਰੁੱਤੇ ਵੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਠੰਢ ਦੇ ਵਿੱਚ ਠੁਰ ਰਹੇ।
ਲੱਗ ਗਈ ਸੀ ਅੱਖ ਪਲ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਲੰਬੀ ਉਡੀਕ,
ਜਾਗਿਆ ਤਾਂ ਜਾਣ ਸੁੱਤਾ, ਉਹ ਅਗਾਂਹ ਨੂੰ ਤੁਰ ਰਹੇ।
ਵਕਤ ਨੇ ਖਾਧਾ ਹੈ ਪਲਟਾ, ਸਮਝ ਤੋਂ ਸੱਭ ਬਾਹਰ ਹੈ,
ਪਛੜਿਆਂ ਪੱਲੇ ਨਾ ਕੁਝ ਹੁਣ, ਬੈਠ ਐਵੇਂ ਝੁਰ ਰਹੇ।
ਨਾਚ ਨੇ ਜਿਮਨਾਸਟਿਕ ਤੇ ਰੈਪ, ਗਾਣੇ ਵਕਤ ਦੇ,
ਹੇਕ ਵਾਲੇ ਗੀਤ ਨਾ ਹੁਣ, ਨਾ ਸਰੋਦੀ ਸੁਰ ਰਹੇ।
ਵਾਸਹਿਜ ਰੱਖ, ਸੰਤੋਖ ਰੱਖ, ਜੋ ਮਿਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ,
ਵਕਤ ਸੰਗ ਹੀ ਬਦਲੀਆਂ ਦੇ ਜੁੜੇ ਨੇ ਧੁਰ ਰਹੇ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਨਾਮ ਜਪਣਾ
ਕਰਨਲ ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ
ਇਹ ਨੀਂਦ ਸਵਖਤੇ ਕਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ?
ਜਪਣਾ ਹੈ ਨਾਮ ਇਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਜੋ ਵਾਅਦਾ ਉਸ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਸੀ,
ਉਹ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ, ਤਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਬਾਹਰ ਤੋਂ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਜਾਈਏ,
ਬੰਦ ਜੱਗ ਤੋਂ, ਰੱਬ ਦੇ ਸਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।
ਅੱਧ ਖੁਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਨਾ,
ਮਿਲੀਏ ਜਦ, ਕਮਲ ਜਿਉਂ ਖੁਲ੍ਹਦੀ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰ ਹੱਸ ਕੇ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਜੀਵਨ ਨਿਰੀ ਡਰਾਮੇ ਬਾਜ਼ੀ।
ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰ ਹੱਸ ਕੇ ਭਾ ਜੀ।
ਜਿੱਧਰ ਆਖੇ ਓਧਰ ਤੁਰ ਜਾ।
ਜੀਕੂੰ ਆਖੇ ਓਵੇਂ ਮੁੜ ਜਾ।
ਹੁਕਮ ‘ਚ ਰਹਿ ਕੇ ਜੀਵਨ ਸੌਖਾ।
ਮਨ-ਮਰਜ਼ੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਔਖਾ।
ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਹੈ ਖੇਲ ਰਚਾਇਆ,
ਇਹ ਤਾਂ ਹੈ ਸਭ ਉਸ ਦੀ ਮਾਇਆ।
ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਬਣਾਵੇ,
ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਆਪ ਸਜਾਵੇ।
ਗੋਰਾ, ਪੀਲਾ, ਚਿੱਟਾ, ਕਾਲਾ,
ਖੁਨ ਲਾਲ ਵਿਚ ਸਭ ਦੇ ਆਹਲਾ।
ਮਨ ਸਭ ਦੇ, ਪਰ ਖਿਆਲ ਅਲੱਗ ਨੇ,
ਸੋਚਾਂ ਵੱਖ, ਸਵਾਲ ਅਲੱਗ ਨੇ,
ਇਕੋ ਰੱਬ ਪਰ ਰਾਹ ਨੇ ਵਖਰੇ,
ਰਾਹਾਂ ਨੂੰ ਲੈ ਕਰਦੇ ਝਗੜੇ।
ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸਭ ਸ਼ਾਂਤ ਉਹ ਬੈਠਾ।
ਖੇਡੇ ਖੇਡ ਨਿਤਾਂਤ ਉਹ ਬੈਠਾ।
ਲ਼ਗਦਾ ਜਿਉਂ ਸ਼ਤਰੰਜ ਖਿਲਾੜੀ.
ਮੁਹਰੇ ਕਰੇ ਅਗਾੜ ਪਿਛਾੜੀ।
ਕੁੱਝ ਚਲਾਵੇ, ਕੁੱਝ ਨੂੰ ਮਾਰੇ।
ਅਪਣੇ ਘਰ ਵਲ ਤੁਰਦੇ ਸਾਰੇ।
ਭਟਕਣ ਪੰਡਿਤ ਮੁਲਾਂ ਕਾਜ਼ੀ,
ਜਾਨਣ ਨਾ ਕੁਦਰਤ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ,
ਭਟਕਣ ਆਪ ਹੋਰ ਭਟਕਾਉਂਦੇ,
ਆਪ ਨਾ ਜਾਨਣ ਰਾਹ ਕੀ ਪਾਉਂਦੇ?
ਜਿਸ ਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਸਮਝ ਆ ਜਾਵੇ,
ਸੇਧ ਬਣਾਕੇ ਵਧਦਾ ਜਾਵੇ।
ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਸਮਝਦਾ ਜਿਹੜਾ,
ਉਸਤੇ ਵਰਸੇ ਮਿਹਰ ਦਾ ਮਿਹੜਾ।
ਉਸ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ ਦਿਲੋਂ ਪਿਆਰੇ,
ਜਿਹੜਾ ਪਲ ਪਲ ਨਾਮ ਚਿਤਾਰੇ,
ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਹੈ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਉਂਦਾ,
ਸੱਚੇ ਘਰ ਉਸ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ।
ਆਉਣ ਜਾਣ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦਾ,
ਨਿਜ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਉਹ ਮੰਜ਼ਿਲ ਪਾਂਦਾ।
ਨਿਜ ਘਰ ਪੁਜ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤ ਪਵੇ ਮਨ।
ਉਸ ਸੰਗ ਮਿਲਕੇ ਖੇਡ ਸੰਪੂਰਨ।
ਚਲ ਉਠ ਮਿਲ ਜਿਸ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਜੀ।
ਬਾਕੀ ਸਭ ਡਰਾਮੇ ਬਾਜ਼ੀ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਮੇਰੀ ਮੁੱਕ ਗਈ ਏ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਜਿਵੇਂ ਆਖਦਾ ਏਂ ਓਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਕਰੀ ਜਾਨਾ ਵਾਂ,
ਸੂੱਖ ਵੰਡਦਾ ਤੇ ਦੁੱਖ ਹੱਸ ਜਰੀ ਜਾਨਾ ਵਾਂ।
ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਉਂ ਮਿਲਾਈ ਹੋਈ ਤਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਆਵੇਂ ਯਾਦ ਨਾ ਤਾਂ ਦਿਲ ਨੂੰ ਨੇ ਖੋਹਾਂ ਪੈਂਦੀਆਂ,
ਬੜਾ ਭਟਕਾਂ ਜੇ ਤੇਰੀਆਂ ਨਾਂ ਸੋਆਂ ਪੈਂਦੀਆਂ,
ਹਰ ਪਲ ਉਦੋਂ ਲਗਦਾ ਏ ਸਾਲ ਦਾਤਿਆ,
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੂੰ ਏਂ ਆਪਣਾ ਤਾਂ ਲਗਦਾ ਪਿਆਂਰਾ ਸਾਰਾ ਜੱਗ।
ਪੱਤੇ ਪੱਤੇ ਨਾਲ ਗਈ ਏ ਪ੍ਰੀਤ ਮੇਰੀ ਲੱਗ।
ਗੱਲਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਮੈਂ ਕਰਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੇਰੀ ਮਿਹਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਨਾ ਮੇਰੀ ਹੋਰ ਕੋਈ ਲੋੜ,
ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਸਭ ਕੁਝ, ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਨਾ ਥੋੜ,
ਛੱਡ ਦਿਤਾ ਤੈਥੋਂ ਮੰਗਣਾ ਏ ਡਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਚੰਗਾ ਲਗਦਾ ਜੋ ਤੈਨੂੰ ਉਹ ਤੂੰ ਆਪ ਕਰਵਾਵੇਂ,
ਲੱਗ ਜਾਵਾਂ ਓਸ ਪਾਸੇ ਜਿਹੜੇ ਪਾਸੇ ਵੀ ਤੂੰ ਲਾਵੇਂ।
ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ‘ਚ ਮੁਕਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੇਰੀ ਰਚਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ, ਤੇਰਾ ਕਿਡਾ ਵੱਡਾ ਜੱਗ,
ਇੱਕ ਬਿੰਦੂ ਜਿਹਾ ਮੈਂ ਹਾਂ ਜੋ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਅਲੱਗ,
ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਨਾਂ ਰੋਸ ਏ ਰਵਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਕਰੀ ਜਾਵਾਂ ਲਾ ਕੇ ਚਿੱਤ ਸਾਰੇ ਤੇਰੇ ਦਿਤੇ ਕੰਮ,
ਨਾ ਕੋਈ ਮੌਤ ਦਾ ਏ ਡਰ ਨਾ ਕੋਈ ਜੀਣ ਦਾ ਏ ਗਮ।
ਪਈ ਰੇਵੀਏ ਇਹ ਜਿੰਦ ਕੀ ਕਮਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਲੜ ਲਾਈ ਰੱਖ ਏਵੇਂ ਤੇ ਚਲਾਈ ਚੱਲ ਗੱਡੀ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਰ ਗੱਲ਼ ਦਾਤਾ ਹੁਣ ਤੇਰੇ ਉਤੇ ਛੱਡੀ।
ਖਾਵਾਂ, ਪੀਵਾਂ, ਸੌਵਾਂ, ਚਿੱਤ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਦਾਤਿਆ।
ਤੈਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਏ ਚਿੱਤ ‘ਚ ਸੰਭਾਲ ਦਾਤਿਆ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਮਰਜ਼ੀ ਰੱਬ ਦੀ, ਮਿਹਨਤ ਮੇਰੀ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਮਰਜ਼ੀ ਰੱਬ ਦੀ, ਮਿਹਨਤ ਮੇਰੀ।
ਉਸਦੀ ਕਿਰਪਾ, ਕਿਸਮਤ ਮੇਰੀ।
ਮਨ ਵਿਚ ਖਿਆਲ,ਵਿਚਰ, ਦਲੀਲਾਂ,
ਬਰਕਤ ਉਸਦੀ ਸੋਚ ਚੰਗੇਰੀ।
ਜੋ ਕਰਵਾਉਂਦਾ, ਆਪ ਕਰਾਉਂਦਾ,
ਉਸ ਦੀ ਚਾਹਤ ਅਸਮਤ ਮੇਰੀ।
ਉਹ ਹੀ ਸੁੰਹਦਾ ਜੋ ਉਹ ਚਾਹੁੰਦਾ,
ਰਬ ਦੇ ਬੰਦੇ, ਸੁਹਬਤ ਮੇਰੀ।
ਜੋ ਵੀ ਰਚਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਰਚਿਆ,
ਨਾ ਮਿੱਟੀ, ਨਾ ਦੌਲਤ ਮੇਰੀ।
ਜੋ ਵੀ ਕਰਦਾ, ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ
ਇਸ ਵਿਚ ਕੀ ਏ ਚਾਹਤ ਮੇਰੀ।
ਕੀ ਘਾਟਾ ਕੀ ਵਾਧਾ ਮੇਰਾ,
ਕੀ ਇਸ ਵਿਚ ਏ ਲਾਗਤ ਮੇਰੀ।
ਰੱਖ ਰਜ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਭਟਕਣ ਰੋਕੀਂ,
ਰਹੇ ਨਾਮ ਸੰਗ ਫਿਤਰਤ ਮੇਰੀ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਯਾਦ ਦਾ ਆਨੰਦ
ਡਾ ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਤੈਨੂੰ ਕਰ ਕੇ ਯਾਦ ਬੜਾ ਹੀ ਆਨੰਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।
ਉੱਛਲ ਉੱਛਲ ਕੇ ਪੈਂਦਾ ਦਿਲ ਮੰਦ ਮੰਦ ਮੁਸਕ੍ਰਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਤੈਨੂੰ ਕਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਜੋ ਖੱਟੀਆਂ ਖੱਟੀਆਂ ਨੇ ਸੱਜਣਾ,
ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਹੋਰ ਨਾ ਕੋਈ ਝੋਲੀ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਚੱਲਣ ਦੀ ਆਦਤ ਬਣ ਗਈ ਹੈ,
ਸਾਂਭ ਲਵੇਂਗਾ ਆਪ ਜਦੋਂ ਵੀ ਚਿੱਤ ਘਬਰਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਇੱਕ ਭਰੋਸਾ ਤੇਰੇ ਤੇ ਸਭ ਦੁਨੀਆਂ ਭੁੱਲ਼ ਗਈ,
ਸਭ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਰੂਹ ਤੋਂ ਜੋ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਹੈਂ
ਫਰਕ ਕੀ ਤੇਰਾ ਮੇਰਾ ਰੂਹਾਂ ਜਦ ਮਿਲ ਜਾਣਗੀਆਂ,
ਆਪਾ ਮਿਟਿਆ ਜਦ ਦਾ, ਨਾ ਹੁਣ ਹਉਂ ਤੜਪਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਰੱਖੀਂ ਮਿਹਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਅਪਣੇ ਲੜ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖਣਾ,
ਸੇਧ ਭੁਲਾ ਮਨ ਬਾਹਰ ਦੇ ਵਲ ਭਟਕਣ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਵਸ ਕੀ ਲਿਖਣਾ ਇਹ ਸਭ ਮਿਹਰ ਤੇਰੀ ਸਦਕਾ,
ਊਹੋ ਸ਼ਬਦ ਹਾਂ ਲਿਖਦਾਂ ਸੁੱਚੇ ਦਿਲ ਜੋ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾਈਏ ਨਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਕਰ ਅਹਿਸਾਨ ਜਤਾਈਏ ਨਾ
ਲੈ ਅਹਿਸਾਨ ਭੁਲਾਈਏ ਨਾ।
ਕਸ਼ਟ ਪਏ ਘਬਰਾਈਏ ਨਾ।
ਗੱਲ ਕੋਈ ਦਿਲ ਲਾਈਏ ਨਾ।
ਸਾਰੇ ਹੀ ਹਨ ਰੱਬ ਦੇ ਜੀ,
ਫਰਕ ਕਿਸੇ ਵਿਚ ਪਾਈਏ ਨਾ।
ਜੀ ਕਹੀਏ, ਜੀ ਅਖਵਾਈਏ,
ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਬੁਲਾਈਏ ਨਾ।
ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਬੇੜ ਲਈਏ
ਐਵੇਂ ਪੰਗੇ ਪਾਈਏ ਨਾ।
ਤਾਪ ਚੜ੍ਹੇ ਤੇ ਨ੍ਹਾਈਏ ਨਾ,
ਲੋੜੋਂ ਵਧ ਕੇ ਖਾਈਏ ਨਾ।
ਸੁਣਦੇ ਜਦੋਂ ਸਰੋਤਾ ਨੇ,
ਮਾਈਕ ਤੇ ਸ਼ਰਮਾਈਏ ਨਾ।
ਬਿਨ ਸੋਚੇ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਨਾ.
ਝੂਠੀ ਖਬਰ ਫੈਲਾਈਏ ਨਾ।
ਰੱਬ ਨਾਲ ਆਢਾ ਲਾਈਏ ਨਾ,
ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਭੁਲਾਈਏ ਨਾ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਕੀ ਸੀ ਏਥੇ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ, ਕੀ ਏਥੋਂ ਲੈ ਜਾਣਾ।
ਸੁੱਚਾ ਆਇਆ, ਖੋਟ ਮਿਲਾਇਆ, ਤਨ ਮਨ ਖੋਟਾ ਹੋਇਆ।
ਕਾਮ, ਕ੍ਰੋਧ, ਮੋਹ, ਲੋਭ ‘ਚ ਫਸਿਆ, ਅਹੰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਖੋਇਆ।
ਜੱਗ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ, ਰੱਬ ਵਿਸਰਿਆ, ਭiੁਲਆ ਅਸਲ ਟਿਕਾਣਾ।
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਦੁੱਖ-ਦਰਦ ਨਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੰਡਿਆ, ਕੀਤੀ ਕਦੋਂ ਭਲਾਈ?
ਵੰਡ ਨਾ ਛਕਿਆ, ਖੋਹ ਖਿੱਚੀ ਕਰ, ਸਦਾ ਲੜਾਈ ਪਾਈ।
ਦਿੰਦਾ ਰੱਬ ਪਰ ਅਪਣਾ ਸਮਝੇਂ ਦਿਤਾ ਖਾਣਾ ਦਾਣਾ।
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਆਪੇ ਨੂੰ ਹੀ ਲਿੱਪਣ-ਪੋਚਣ, ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਕਤ ਗਵਾਇਆ,
ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ਦੀ ਥਾਂ, ੳੇਸ ਨੂੰ ਮਨੋਂ ਭੁਲਾਇਆ,
ਕੋਠੀ, ਕਾਰਾਂ, ਬਿਜ਼ਨਿਸ ਦਾ ਗਲ ਪਾਇਆ ਤਾਣਾ ਬਾਣਾ।
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਪਿਆਰ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਵੈਰ ਕਮਾਇਆ, ਮਿੱਠਤ ਥਾਂ ਕੁੜਤਾਈ,
ਮੋਹ-ਮਾਇਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਪਟਾਈ, ਅੰਦਰ ਜੋਤ ਜਗਾਈ।
ਰੱਬ ਤੋਂ ਅੰੰਨ੍ਹਾਂ. ਜੱਗ ਤੋਂ ਅੰਨ੍ਹਾ, ਪਾਗਲ ਬਣੇ ਧਿੰਗਾਣਾ,
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?
ਜਿਸ ਕੰਮ ਆਇਆ, ਉੱਠ ਹੁਣ ਕਰ ਤੂੰ. ਦੇਰ ਅਜੇ ਨਾ ਹੋਈ,
ਜੱਗ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜ ਜਾ, ਮਿਹਰ ਕਰੇਗਾ ਸੋਈ।
ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਉਹ ਜੇ, ਆਪੇ ਉਸ ਅਪਨਾਣਾ।
ਮਨ ਜੀਓ! ਕਿਸ ਗੱਲ ਦਾ ਹੈ ਮਾਣਾ?


ਛੱਕਾ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗਰੇਵਾਲ
ਧਨ. ਅਹੁਦਾ ਤੇ ਤਾਕਤ ਦਾ ਨਾਂ, ਕਰੋ ਗੁਮਾਨ ਭਰਾਓ।
ਹਿੰਸਾ, ਨਿੰਦਾ, ਚੋਰੀ, ਠੱਗੀ, ਅਹੰ ਤੋਂ ਜਾਨ ਛੁਡਾਓ।
ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਤੇ ਸੱਚੀ ਇਜ਼ਤ, ਚੰਗੇ ਕਰਮੋਂ ਪਾਓ।
ਭਲਾ ਕਰੋ ਸਭਨਾਂ ਦਾ, ਚਿੱਤ ਤੇ ਬੁਰਾ ਨਾ ਕਦੇ ਲਿਆਓ।
ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋ ਤੇ ਸਭ ਨੂੰ ਰੱਬ ਦਾ, ਰੂਪ ਸਮਝ ਗਲ ਲਾਓ,
ਸੱਚ, ਸੁੱਚ ਰੱਖ, ਦਇਆ, ਦਾਨ ਕਰ, ਜਗ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੇਮ ਵਧਾਓ।

ਗਲ ਲਾ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੁਵਾਲ
ਕੁਝ ਚਿਰ ਲਈ ਸੀ ਰੁਕਣਾ ਜਿੱਥੇ, ਪੱਕੀ ਠਾਹਰ ਬਣਾਈ।
ਮੇਰ-ਤੇਰ ਦੇ ਚੱਕਰ ਪੈ ਕੇ ਅਪਣੀ ਹੋਂਦ ਭੁਲਾਈ।
ਉਸਦੀ ਰਚਨਾ ਦੇ ਸੰਗ ਕਰਨਾ ਪਿਆਰ ਰਿਹਾ ਨਾ ਚੇਤੇ,
ਅਪਣੇ ਸੁੱਖ ਲਈ ਹੋਰ ਉਜਾੜੇ, ਐਟਮ ਜੰਗ ਰਚਾਈ।
ਚੰਗਾ ਕਰਕੇ ਜਾਣਾ ਸੀ ਪਰ, ਮੰਦੇ ਕੰਮੀਂ ਲੱਗਾ,
ਦੋਸਤੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਤੂੰ ਸਾਰੇ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਅੱਗ ਫੈਲਾਈ।
ਹੁਣ ਵੀ ਰੁਕ ਜਾ, ਅਮਨ ਚੈਨ ਵਿਚ, ਖੁਦ ਜੀ, ਜੱਗ ਵੀ ਜੀਵੇ।
ਕੁਝ ਵੀ ਏਥੈ ਤੇਰਾ ਹੈ ਨਾ, ਇਹ ਜੱਗ ਵਸਤ ਪਰਾਈ।
ਗ੍ਰੇਵਾਲ ਗਲ ਲਾ ਕੁਦਰਤ ਨੂੰ, ਚੇਤੇ ਰੱਖ ਕਰਤਾ ਨੂੰ,
ਤੇਰੀ ਵੀ ਤੇ ਜੱਗ ਦੀ ਵੀ ਏ ਏਸੇ ਵਿੱਚ ਭਲਾਈ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਬਦਲਣਾ ਯੁਗ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਗਿਆ
ਡਾ: ਦਲਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਗ੍ਰੇਵਾਲ

ਆ ਸਵੇਰੇ ! ਬਹੁਤ ਨੇਰਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਹਾਰ ਕੇ ਇਨਸਾਨ ਦਾ ਮਨ ਸੋ ਗਿਆ।
ਝੂਠ, ਧੋਖੇ, ਖਿੱਚ, ਖੋਹ, ਪਲਰਨ ਫਰੇਬ,
ਲੱਭ ਰਿਹਾਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ ਕਿੱਥੇ ਖੋ ਗਿਆ?
ਹਉਂ ਦਾ ਹੜ੍ਹ ਚੜਿਆ ਜੋ ਸਾਰੇ ਜਗਤ ਵਿਚ
ਪਿਆਰ ਤੇ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਨੂੰ ਧੋ ਗਿਆ।
ਜੀ ਰਹੇ ਬੇਬੱਸ, ਨੀਰਸ,ਜੋਸ਼ ਬਿਨ,
ਠੋਕਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ-ਰਸ ਚੋ ਗਿਆ;
ਹੌਸਲਾ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾ ਨਾ ਹਲਚਲਾਂ,
ਬਦਲਣਾ ਯੁਗ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੋ ਗਿਆ।
ਰੁੱਤ ਬਦਲਣ ਦੀ, ਜੁੜੋ ਆ ਸਾਥੀਓ ,
ਫਿਰ ਨਾ ਕਹਿਣਾ ਰਬ ਬੂਹੇ ਢੋ ਗਿਆ।

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਚੱਲੂ ਕਦ ਤਕ ਸਾਡਾ ਧਰਨਾ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ.
ਕਦ ਮੋਦੀ ਨੇ ਬਿਲ ਰਦ ਕਰਨਾ, ਪਤਾ ਨਹੀਂ.
ਬਿਲ ਫਾਇਦੇ ਦੇ, ਉਸ ਨੇ ਕਹਿਣੋ ਹਟਣਾ ਨਹੀਂ
ਕਦ ਕਿਰਸਾਨ ਦਾ ਹਟਣਾ ਮਰਨਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ.
ਦੇਵੇ ਰੱਬ ਜੇ ਅਕਲ ਤਾਂ ਹਟੇ ਅੰਬਾਨੀ ਤੋਂ
ਲੋਕ ਭੁਗਤਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਵਰਨਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ.
ਉੰਜ ਕਹਿੰਦੇ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਈ ਲੋਕਾਂ ਦੀ
ਲੋਕ ਵਿਰੋਧੀ, ਬਣਿਆ ਡਰਨਾ ਪਤਾ ਨਹੀਂ.

 

[Dalvinder Singh Grewal]

ਅਸੀਂ ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਨ ਖੈਰ ਦੇ ਲਈ ਆਏ.
ਨਾ ਹੀ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਵੈਰ ਦੇ ਲਈ ਆਏ.
ਤੇਰਾ ਕੀ ਏ ਗਿਆ ਸਾਡੇ ਚਾਲੀ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦ
ਅਸੀਂ ਨਹੀਓ ਏਥੇ ਕੋਈ ਠਹਿਰ ਦੇ ਲਈ ਆਏ
ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਹੱਕ ਦਾ ਕਨੂੰਨ ਕਰ ਰੱਦ,
ਠੰਢ ਚ ਨਾ ਦਿਲੀਏ ਨੀ ਸੈਰ ਦੇ ਲਈ ਆਏ.